Engin Sunarın kitabında güzelce anlatılan yem takma stili.. şakşak yem : Bu yem şekli yem yapılan balığın omurgasının bir kısmının, etinin iki yandan fileto gibi kesilerek çıkarılmasıyla elde edilir. Tek taraflı kesilip, kuyruk ve omurga çıkarılmadan kullanılabilir. İğne balığın ağzından sokulur, solungaç kapağı aralığından çıkartılarak, gövdeye batırılır. İğnenin ucu sırt yüzgeci hizasından hafifçe dışarıya çıkmalıdır. Kesik olan kuyruk bölümü suda dalgalanacağından, yeme canlı görüntüsü kazandırır. Çatalkuyruk gündüzleri torik ve palamut avcılığı yapılır.
ben de "omurgasının bir kısmı" kısmını açayım biraz, balığın anüs deliğine kadar olan kısım kesilip kılçık çıkartılır... burada bunun en önemli sebebi şudur; aslen şakşak yem gündüz palamut yemliciliği için icad edilmiştir, palamut lüfer gibi kuyruktan atlamadığı (genelde, rapalaya atlar ama sabit yeme kuyruktan atlamaz) için şak şak kısmı sadece akıntıda hareketlenme ve koku yayılma sağlar, şak şak kısma iğne takılmaz, serbest bırakılır, lüferde de kuyruktan çok pay bırakmak yem kestirmenizi sağlayacağı için anüs deliğine kadar kesim yapmanız idealdir... eğer daha ileri kesip de şak şak kısmına iğne takarsanız bu sefer de hareket etmesi gereken kısım iğne yüzünden hareket etmeyeceği için yeminizin cazibesi düşer... tabi anüse kadar dediğim, istavrit vs gibi sürü balıkları için... gelincik keserseniz onun anüsü yarı boyunda
