18-19 Ekim Burhaniye-Gömeç Raporu

1. Gün:

Yer: Burhaniye-Altınkamp açıkları
Hava Sıcaklığı: 25°C
Rüzgar: 2 km/s(değişik yönlerden)
Su sıcaklığı: 19 °C
Derinlik: 30-35 m
Yem: Mamun ve sülünez
Takımlar: 0.4 ana beden, 0.35 florokarbon köstek, 3 ve 4 numara bronz, 6 numara beyaz iğne, 3'lü dip olta

İlk gün saat 15:20’de tekneyle yola çıktık. Saat 16:00 gibi avlak yerimize gelmiştik. Kaptanımız Bülent Hocayla hemen takımlarımızı hazırladık, teknenin kıç tarafını paylaştık. Soldan yani iskeleden ben, sağdan yani sancaktan da Bülent hoca olta atmaya başladık. Bende bir kamış iki de el oltası, kaptandaysa iki kamış, bir el oltası vardı. İlk olarak takımlarımızın ikisine mamun birine sülünez taktık.

Veee ilk mercan benim oltama geldi. Bendeki sevinç görülmeliydi. Derken kupalar gelmeye başladı. Bir ben, bir Bülent hoca çekiyorduk balıkları. Sanki biri bizi sıraya sokmuş gibiydik. Bu şekilde birkaç tur balık aldıktan sonra Bülent hoca sıra kapmaya başladı. Ben bir tane tutana kadar o ikilemeye hatta üçlemeye başladı. Ama ben her çıkan ve gözüme ufak gelen balıkları ölçüyor ve 15 cm’in altındakileri suya geri atıyordum. Bülent hoca bu avı üyesi olduğu foruma yazacağını (forumun adını burada vermek istemiyorum, sadece o forumun üyelerine “rast gele” diyorum) ve bir sirküler delisi ile yaptığı avı anlatacağını söyledi

Bülent hocanın balık skoruna içten içe bozulurken benim kasnaklardan biri, bir anda tangırtıyla yerlerde dolanıp hızla açılmaya başladı. Bir panik yakaladım misinayı. Oltaya takılan arkadaş her kimse bir sağa bir sola gidip duruyordu. Başladım çekmeye ama bizimkinin umurunda değil, o hala dön baba dönüyor aşağıda. Neyse son metrelerde kaderine razı oldu ve teknemize teşrif etti. Gelen şık bir uskumruydu

Uskumrunun ardından geldiğimizden beri gıkı çıkmayan ve bu nedenle benden ha bire azar işiten kamışım şıngırdamaya başladı. Hemen tasmaladım. Kamışın burnu öyle bir eğildi ki anlatamam. Beni yine bir heyecan kapladı. Bir yandan makineyi sarıp bir yandan da ne olur kaçma diye balığa duygu sömürüsü yapıyordum. Neyse ki kaçmadı ve ilk günün trofesini böylece ben tutmuş oldum: 26 cm’lik bir mercan

Akşam suyunu da avlak yerimizde tamamlayıp saat 19:30 gibi marinaya dönmek üzere demir aldık. Elimizde hala sülünes vardı ve yemler ziyan olmasın diye ertesi gün yeniden açılmaya karar verdik. Dönüş yolunda Bülent hoca dümeni bana verdi, marinadan içeriye kadar ben kullandım. En son iki tekne arasına yanaşmamız gerektiğinde dümeni devraldı. Tekne kullanmak da balık tutmak kadar keyifliydi.

Bu arada belirtmeden geçemeyeceğim, kupalar (yani gopezler) hayatta gördüğüm en şaşkın balıklar. Bir tanesi bile oltaya normal olarak gelmedi. Ya gözünden, ya yanağından, ya kuyruğundan ya da bunlara benzer abuk subuk bir yerlerinden takılıyor ama asla iğneyi ağzına almıyor.

İşte birinci gün hasılatı: üstte 7 adet mercan (en küçüğü 17 cm), alt sırada sağdan 8 kupa, iki adet izmarit ve bir adet de uskumru bulunmakta.

 

2. Gün:

Yer: Artur Koyu (Gömeç yakınları)
Hava Sıcaklığı: 24°C
Rüzgar: 2 km/s (değişik yönlerden)
Su sıcaklığı: 19 °C
Derinlik: 40-45 m
Yem: Sülünez
Takımlar: 0.4 ana beden, 0.35 florokarbon köstek, 3 ve 4 numara bronz, 6 numara beyaz iğne, 3'lü dip olta

İkinci gün daha erken bir saatte (sabah suyunu kaçırmamak için) Bülent hocanın çipura avlağı dediği Artur açıklarına doğru yola çıktık. Bir gün önceki başarılı kaptanlığımın ardından Bülent hoca demir alır almaz dümeni bana verdi. Bir saat 20 dakika süren yolculuğumuz boyunca tekneyi ben kulandım. Yok yok, benim kesin kaptanlık belgesi almam gerek. Tekne kullanmak çok ama çok keyifli.

Yeni avlağımıza ulaşınca demir attık ve teknedeki dünkü yerlerimizi alıp oltalarımızı atmaya başladık. Bu kez de ilk balık orta boylarda bir kupa olarak bana geldi. Bülent hoca karşı atağa geçip mercanını aldı. Ben durur muyum, o kıskançlıkla çok geçmeden ben de bir mercan tuttum. Öğlen saatlerine kadar avımız güzel bir şekilde devam etti. Öğlene doğru balık vuruşları azalınca ve karnımız da acıkınca ben ekmek arası bir şeyler hazırlamaya kamaraya giriyordum ki, benim kasnak yine yerinden fırlayıp hızla boşalmaya başladı. Bir gün öncesinin tecrübesiyle gelenin kim olduğunu biliyordum bu benim delişmen uskumruydu, hem de dünkünden bile büyüktü. Balığı çekerken annemin bir gün önceki uskumruyu gördüğünde keşke bir tane daha tutsaydın demesi geldi aklıma. Annemin siparişi tamamlanmış, ikinci uskumru da tutulmuştu

Gün yine mercan ve kupa tutup, çipura alamamaya hayıflanmakla geçti. Oltaya sürekli kupa gelmesine artık bozulmaya başlamış, kupa geldikçe “üff yine mi sen” demeye başlamıştım. Bülent hoca beni uyardı: “Balık avında ilk kural: balıkları küçümsemek ve şımarmak yok. Deniz kısmetini küstürüverir”. Dediği de oldu. Bir süre sonra benim oltalara kimse gelmez oldu. Bir daha hiçbir balığa yine mi sen demeyeceğim…

Neyse ki denizin bana küslüğü uzun sürmedi. Bir süre sonra yeniden nimetlerini sunmaya başladı. Ama biz ciddi bir stratejik hata yapmış ve yeterli miktarda yem almamıştık Yemlerimiz bitince tuttuğumuz kupaların küçüklerini yem yaptık ama onlara da gelen olmadı. Kısmetimiz bu kadarmış deyip demir aldık ve marinaya doğru yola koyulduk.

Bunlar da ikinci günün hasılatı: üstte 12 adet mercan, bir alt sıra sırf kupa en alt sırada ve yatayda duranlarla toplam 34 kupa, 1 adet iri sardalye, 1 adet istavrit ve 1 adet de uskumru bulunuyor











Fotoğraflar cep telefonuyla çekildiği için oldukça küçük. Manuel makinemde de pozlar var ancak onları henüz tab ettiremedim. Onları konuya daha sonra ekleyeceğim. Gözlerinize verdiğim rahatsızlıktan ötürü özür dilerim.

 

tebrikler başarılarınızın devamını dilerim dahada büyükleri rastgelir inşallah

 

Tebrikler şahane av olmuş yanii. Diren şimdi onlar buzlukta deil mi. aman başka yere gitmesinler gelirken köpüge koyarsın soğuklugu da kaybetmezler deil mii. İşte budur olay abicim. Organizasyon için şimdiden depolama başladı yani...