70.Ölüm Yıldönümünde ATATÜRK'ü Saygıyla anıyoruz

10 Kasim.



“O’nun cenaze namazı, tertemiz hale getirdiği bütün vatanda, bu farizanın yerine getirilebildiği her yerde kılınabilir”

İlkokuldayken; yakasız çıktığımız 10 Kasım törenlerinde, öğretmenlerin her zaman susturmakta, sıraya sokmakta zorlandığı; biz, o küçük sevimli, afacan çocukların üzerine aniden bir sükûnet çökerdi. Sanki o an törenden hemen sonra, hakikaten bir cenaze arabasının arkasından anıtkabire doğru yürüyecekmişiz gibi gelirdi bize.

Arabaların kornaları ve yakındaki fabrikaların siren sesleri saatin dokuzu beş geçtiğini ve atamızın gözlerini; Dolmabahçe sarayında ebediyen kapattığını hatırlattığında, korkunç bir hüzün kaplardı küçücük yüreklerimizi.

Arkadaşlarımızın okuduğu şiirler karşısında tüylerimiz diken diken olurken, kimi zaman ağlamaklı, kimi zaman yetişkin bir erkek gibi göğsümüz önde dimdik; çakı gibi bir asker edasıyla dururduk sıramızda.

Okulumuzda sesi en gür çıkan arkadaşımız, Atatürk posterleri ve çiçekleri ile süslenmiş kürsüye çıkıp avazının çıktığı kadar yüksek bir sesle, ATATÜRK şiirini okurdu gözleri yaşlı.

*ATATÜRK

Atatürk'üm eğilmiş vatan haritasına
Görmedim tunç yüzünü böylesine geceler
Atatürk neylesin memleketin yarasına
Uçup gitmiş elinden, eski makbul çareler

Nerede İstiklal harbinin o mutlu günleri
Türlü düşmana karşı kazanılan zaferi
Hiç sanmam, öyle ağarsın bi daha tan yeri
Atatürk'üm ben ölecek adam değildim der

Git hemşerim, git kardeşim toprağına yüz sür
O'dur karşı kıyıdan cümlemizi düşünür
Resimlerinde bile melül mahzun görünür
Atatürk'üm kabrinde rahat uyumak ister

*********************************
Çok uzun yıllar geçti ve ben halen,
Onun için okunan şiirlerde tüylerim diken diken,
gözlerim ise derya deniz!
Şöyle etrafıma bir bakacak olsam,
sadece ben değilim ki gözleri yaşlı…
Çoluk, çocuk ,bütün talebeler üzgün.
Ana, baba, bacı kardeş ve Öğretmen;
Saygı duruşunda yerinde kıpraşmadan...
Çivi gibi çakılı duran...
Ve içinde...
Cumhuriyet ve ATATÜRK aşkıyla yanan herkes!

*****************************

**Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel:

—Bangladeş Cumhurbaşkanı Sayın Shahabuddin bana,” Bu ülkede her üç kişiden birinin adı Kemal’dir,” dedi.

Evet, Mustafa Kemal Atatürk, buradan altı-bin kilometre mesafede Bangladeş’te, her üç kişiden birinin adını olmuş.

Benim ülkemde ise, Mustafa Kemal Atatürk’ün yeri neresidir, diye kimse soramaz. Mustafa Kemal Atatürk’ün yeri, bu milletin gönlüdür, zihni, tahtı oradadır.

Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel 15 Haziran 1997’de, Türk Demokrasi Vakfı ve Türk Hukuk Enstitüsü tarafından tertiplenen “Hukuk Devleti” kurulu toplantısında yaptığı konuşmada, Venezüella’da bir sokağa Atatürk heykelinin dikildiğini de söyledi.

Ve “nihayet Türkiye’nin İstiklal Savaşı yaptığı zamanlarda, bir Bangladeş şairinin, Nazrul İslam’ın yazdığı tam 450 mısralık şiirinden, şu mısraları size nakletmek istiyorum.” .

İşte, kahramanlar doğuran ananın korkusuz oğlu!
Bizim de en büyük kardeşimiz, ümidimiz,
Adı Mustafa Kemal, vatanına delicesine âşık,
Yeminli, zafere ulaşmağa.
Harikalar yarattın, sen Kemal,
Harikalar, harikalar yarattın, sen Kemal, harikalar.

****************************************

Not: Cenaze namazı ile ilgili: Diyanet İşleri Başkanı Mehmet Rıfat Börekçinin fikri sorulmuştur. Milli Mücadelenin meşruiyetine dair Anadolu Uleması fetvasına, ilk imza koyan din adamı, “O’nun cenaze namazı, tertemiz hale getirdiği bütün vatanda, bu farizanın yerine getirilebildiği her yerde kılınabilir” fetvasını vermiştir.

Kaynak
* Şiir:Cahit Sıtkı Tarancı
** N. Muallimoğlu.

 

Sen o kadar büyüksünki kim ne yaparsa yapsın seni unutturamaz

 

Ruhu Şad Olsun...

 

Atam İzin-de Değil İZİNDEYİZ!!!

GENÇLİĞE HİTABE


Sayın baylar, sizi, günlerce işlerinizden alıkoyan uzun ve ayrıntılı sözlerim, en sonu tarihe mal olmuş bir çağın öyküsüdür. Bunda, ulusum için ve yarınki çocuklarımız için dikkat ve uyanıklık sağlayabilecek kimi noktaları belirtebilmiş isem kendimi mutlu sayacağım.

Baylar, bu söylevimle, ulusal varlığı sona ermiş sayılan büyük bir ulusun, bağımsızlığını nasıl kazandığını; bilim ve tekniğin en son ilkelerine dayanan ulusal ve çağdaş bir devleti nasıl kurduğunu anlatmaya çalıştım.

Bugün ulaştığımız sonuç, yüzyıllardan beri çekilen ulusal yıkımların yarattığı uygarlığın ve bu sevgili yurdun her köşesini sulayan kanların karşılığıdır.

Bu sonucu, Türk gençliğine kutsal bir armağan olarak bırakıyorum.



Ey Türk gençliği ! Birinci ödevin ; Türk bağımsızlığını, Türk Cumhuriyetini, sonsuzluğa değin korumak ve savunmaktır .

Varlığının ve geleceğinin biricik temeli budur. Bu temel, senin en değerli güven kaynağındır. Gelecekte de, yurt içinde ve dışında, seni bu kaynaktan yoksun etmek isteyen kötücüller bulunacaktır . Bir gün, bağımsızlığını ve cumhuriyetini savunmak zorunda kalırsan; ödeve atılmak için, içinde bulunacağın durumun olanaklarını ve koşullarını düşünmeyeceksin! Bu olanaklar ve koşullar çok elverişsiz olabilir. Bağımsızlığına ve cumhuriyetine kıymak isteyecek düşmanlar , bütün dünyada benzeri görülmedik bir utku kazanmış olabilirler. Zorla ve aldatıcı düzenlerle sevgili yurdunun bütün kaleleri alınmış, bütün gemilikleri ele geçirilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve yurdun her köşesine düşman girmiş olabilir. Bütün bu koşullardan daha acıklı ve daha korkunç olmak üzere, yurdunda, iş başında bulunanlar, aymazlık ve sapkınlık içinde olabilirler. Üstelik, hainlik de yapabilirler . Daha kötüsü, iş başında bulunan kişiler, kendi çıkarlarını, yurduna girmiş olan düşmanların siyasal erekleriyle birleştirebilirler. Ulus, yoksulluk ve sıkıntı içinde ezgin ve bitkin düşmüş olabilir.

Ey Türk geleceğinin gençliği! İşte, bu ortam ve koşullar içinde bile ödevin, Türk bağımsızlığını ve Cumhuriyetini kurtarmaktır ! Bunun için gereken güç, damarlarındaki soylu kanda vardır!
M.K.ATATÜRK
Söylev'den, 20 Ekim 1927

 

Ruhu Şad olsun....

 

Çağlayan'da çalışıyorum... Sirenler bile çalmadı. Bir kaç cılız korna sesi o kadar... Bir kez daha üzüldüm... Unutmayalım onu... Unutturmak isteyenlere inat burdayız diyelim!!!