Öncelikle herkesin mübarek ramazan bayramini ve 30 agustos zafer bayramini kutlarim. Sizlere yurtdisinda beni biraz hüzünlendiren daha da ziyade gururlandiran bir bayram sabahini anlatmak istiyorum. Cogu türkler burada bayram günü isyerlerinden izin alir cocuklarin büyük bir kismi da o gün aileninde onayiyla okulu asarlar (almanlar artik bu duruma alismis olacaklar ki sorun yapmiyorlar).Arefe günü türk berberleri ayni türkiye de oldugu gibi gec saate kadar yogun calisiyor herkes özellikle gencler dolduruyor. Aksamdan saatlaer kururlur elbiseler ütülenir. Ben de benim 4 yasindaki elemani sabah 6.30 da kaldirdim anlatiyorum oglum iste bu gün bayram bayram namazina gidicez bayramlasilacak falan en ince ayrintisina kadar. Neyse kalktik atladik arabaya gittik camiye( camii deyince cogu dernektir burda öyle minareli falan deil eski bir seminar binasini satin aldik futbol takimi, lokantasi,mescidi futbol izleme salonu,derslikleri,marketi olan kücük bir kültür merkezi gibi düsünün) tabii bütün park yerleri dolu biraz uzaga park ettik girdik yine her bayram da oldugu gibi hinca hinc dolu. Gencler siyah takim elbiselerini giymis saclar jöleli,küpesi olan cikarmis cebine atmis küpesini hepsi birbirinden yakisikli, kücük delikanlilar cogu beyaz takimelbiseli (sünnet giysisinden kalan yelekli) kücük kizlarimiz rengarenk en güzel elbiselerini ,pembe tokalarini takmis ki baktikca insanin yasama sevinci geliyor.Ezan okundu girdik iceri tabi ki mescid almiyor bu kadar insani ne kadar bos yer oda varsa tiklimtiklim dolu. Sadece türkler deil pakistanlilar uzun yerel kiyafetleriyle, afrikali müslümanlar,bangladesliler, bosnalilar... her bayramda gelirler. Namaz bitti toplu bayramlasma ardindan ikram olarak verilen sicak corbalari ictik evlere dagildi herkes nede olsa güzel kahvaltilar bizi bekliyor.Kahvaltidan sonra ben pencerenin önünde gözüm disarida cocuklardan daha heyecanli ilk ziyaretcilerimi sabirsizlikla bekliyorum, bekleyis fazla sürmedi ilk grup gözüktü Urfa linin cocuklari (hasret,gurbet,dila,berivan en sonunda erkek cocugu oldu oda beraber ama ismini bilmiyom)zil caldi ben zaten kapinin önünde hazirim actik kapiyi hep bir agizdan koro seklinde- BAYRAMINIZ MÜBAREK OLSUUUUN diye selamladilar bizi.(burada kiliseden gelen cocuklar özel günlerinde baslarinda kilise yetkilisi kapiyi actiginizda hep bir agizdan ilahi söylüyorlar sonra yardim topluyorlar falan, bizim cocuklarda iste koro gibi bu cocuklardan esinlenip öyle yapiyorlar) Neyse sonra ikinci grup gözüktü disarida sesleri geliyor bana kadar -olm burda var bi tane -hani lan -baksana AYVAZ yaziyo zilde -ayvaz ne ki?türk mü? -neblim olsun basalim zile. zil caldi actim kapiyi (giris katta oturuyom) sadece iki tane cocuk cekingen olanlar disarda kalmis sonra arkadakilere de isaret ediyolar -sisst gelin gelin. tekrar verdim bahsislerini ciktilar bakiyom camdan konusmalar daha bi sevincli, adimlar biraz daha istekli paralarini sayiyorlar tekrar tekrar benim su kadar oldu,senin su kadar.... geciyorlar yolun karsina isleri biraz zor tek tek zilleri okuyacaklar Türkce bi isim buldumu off degmeyinn keyiflerine.Sonra yolda baska bir grup cocukla bulustular mi bilgi alisverisi basliyo hangi aile sekerle gecistiriyo, kim bahsis de veriyor .... Iste böyle bizim burda bayram, dilim döndügünce anltmaya calistim.. Herkesin tekrardan bayramini kutlar saglik ve mtluluklar dilerim.
herşeyden önce farkına varmadan yaşadığımız bu değerin kıymetini hatırlattığınız için teşekkür ederim. şuursuzca yaşanan bu bayramın -yada kızmayın- yaşamaktan imtina eder hale gelen Türkiye için bazen gurbette sıkı sıkı sarılarak ve kıymetini bilerek yaşanması çok daha anlamlı değil mi? bir de değerli büyüklerim ve sevgili arkadaşlarım çocukca bir ifade olan şeker bayramı ifadesi yerine ramazan bayramı diyelim.
