Mekan her zamanki yer. dere kenarında; saat gecenin 2,si ben,sait,halil. Sabahın ilk ışıklarıyla balık tutmadan önce,gece muhabbetindeyiz. Mangal rakı eşliğinde sohbet ediyoruz. Ama ben başıma gelecekleri bekliyorum. çünki sait'in 2 kadehten sonra sapıtıp; kurt adam olmak gibi bir huyu var. O yüzden ben hızlı hızlı içiyorum.şişe bir an evvel bitmeli. ve o mümkün olduğunca az içmeli. Milletin kurtadamları metaformoz için; dolunayı beklerken, benimki 2 kadeh içkiye bakıyor. Birden ayağa kalkıyor sait.nereye diye paniklede ben. -Şşşşşt diyor tuvaletim geldi. Yemiyorum, ama yapacak birşey yok.gidiyor,ayışığında bakıyorum ardı sıra. -Allahım diyorum;dönsün gelsin, yatıp uyusun. Yarım saate yakın gelmiyor. Sonra tam karşımızdaki çok dik yamacın başında bir uğultu kopuyor. Evet yine oldu. Uzun, uzun uluduktan sonra bağırmaya başlıyor; ben bir kurtuuuuuum,haliiiiil,cemaaaaal kimse beni anlamıyor. bende en iyisi kurt oluyum. uuuuuuuuuuuuuuuuuuu. -Bırak; diyorum halile, ulusun dursun p........k yorulunca gelir. -Ama diyor halil endişeyle;durduğu yer çok dik. ya yuvarlanırsa aşağı.! -Ne yapayım yuvarlanırsa; benmi çıkardım?her seferinde aynı şey, zaten bir daha onunla gelirsem tükür yüzüme. - Peki oradan düşerse kimi inandırabiliriz bizim itmediğimize? diyor halil. Haklı.küfürler eşliğinde yanına gitmek için kalkıyoruz. - Sait, gel kardeşim gidelim yerimize. -Yooooook. diyor siz gidin aaauuuuuuuuuuuuuu. -Ya gel işte, bokunu çıkarma. -Tamam gelirim, ama önce bir türkü söylesin halil. -Ben türkü söyleyememki diyor halil. Cevap olarak ayağını biraz ileri sürüyor sait. aşağı küçük taşlar yuvarlanıyor. Halil kürtçe bir türküye başlıyor. Anlamadığım halde türkünün havası ve düştüğüm durum hüzünlendiriyor beni. Bitiyor türkü. hadi gel diyor halil. -Bir daha diyor sait. -Yok yeter diyor halil. Cevap yine ileri sürülen ayak oluyor. yine başlıyor halil uzattıkça uzatıyor.çocuğunu besleyen bir anne gibi. Epey uzun süren türkü bitiyor. -haydi gel. -Şimdide sen söyle diyor bana. -Yok benim sesim güzel değil. -Söyleeeeeee diyerek kıyıya iyice yaklaşıyor. -Ulan atlarsan atla diyorum, geri dönüp giderken halil koluma yapışıyor. korktuğu belli. -Tamam diyorum. türkü söyleyemem; ben şiir okuyum sana. ========== -Kapınızı çalan benim. - Kapıları birer birer. -Amca teyze bir imza ver. -Çocuklar öldürülmesin. -Şekerde yiyebilsinler. .............. - Senmi yazdın? diyor. - yok nazım hikmetin. -O kim? -Bizim köyün muhtarı. -Vay beeeeee. bizim mal muhtar; okuma bile bilmiyor daha diyor. Ben bir yandan onunla konuşurken, bir yandan sağıma soluma bakıp odun arıyorum. bu sıkıntı cezasız kalmamalı. Halil bir türkü daha patlatıp saitin elini tutuyor. Güvenli yere gelince hücuma geçiyorum. Halil araya girip saiti koltuğunun altına alıyor önümde sallana sallana giderken. Görüyorsun değilmi halil? diyor sait. Cemal bile beni anlamıyor. Aaaauuuuuuuuuuuuu..
Merhaba Cemal kardeşim , hava yolları, denizyolları, karayolları , demiryolları ve keçiyolları kapalı olduğu için yaya olarak ancak gelebildim . Bu Sait dediğin arkadaşı sanki bizim oralardan tanır gibiyim, sence olabilirmi.
