Balıkçılık yardımlaşma işimidir yoksa yardımcı olmaktan kaçmak ve ilgilenmemekmidir??

arkadaşlar bu konuyu açmamın sebebi balıkçılığın bencil bir iş olup olmadığını öğrenmek içindir.ben öğrenciyim ve doğal olarak imkanlarım kısıtlı.balık avınıda genelde kıyıdan yapıyorum.avlanmak için irtibata geçtiğim kişilerden hep olumsuz cevaplar aldım.bunun sebebini öğrenmek istiyorum.muğlada ava çıkan bir sürü insan var ama kalabalık olarak avlanmaktan kaçıyolar sebebi ne olabilir???
Cevaplarınız için şimdiden çok teşekkürler....

 

Ben söyle yardimci olmak isterim. 5 parmagin 5i bir midir ? Insanlar çesit çesit. Yardimseveri var yardimsevmezi var asabisi var neselisi var. Balikçi olarak da bakarsak bu böyle

 

haklısınız tabi beş parmağın beşide bir değil ama hep aksi olanlarımı buldum ben)
teşekkür ederim cevap için...

 

Murat kardeşim,

Bahsettiğin iletişimi, sadece balıkcılık hobisi olarak değilde, yaşamımızın her evresi için analiz etmemiz gerekir. Çok geniş etkenleri olan bir konu.

Mesela ben, herkesle aynı masada aleme oturmam. Hele hele tanımadığım kişilerle kesinlikle. İlerleyen saatlerde nelerle karşılaşılacağı, büyük bir soru işaretidir. Dolayısıyla karşımda ki kişilerinde benimle o ortamı paylaşmasını beklemem, bekleyemem. Ama kişilik olarak elimde ki 1 dilim ekmeği değil paylaşmak, tamamını verebiliecek yapıdayım.

Bunlar bir hobidir. Kişilerin kendi kendilerini deşarj etmesi, stres atmasıdır.

Dolayısıyla, oluşabilecek bazı olumsuzluklar nedeniyle, fazla kalabalık ortamlardan kaçmak isterler.

Doğal karşılamak gerekir diye düşünüyorum.

 

Tipik bir acemi mi avutacağız meselesidir.

İşin doğrusu şu. Pek çok acemi, hepsi demiyorum, pek çoğu, bir kez iyilik ederseniz, bunu sizin vazifenizmiş gibi görmeye başlar.

Basitçe, bir iğnesine düğüm atsanız, 5 dk. sonra kurşuna düğüm attırmak için tepenize dikilir. Öğrenmeye niyeti yoktur, umursamaz, sanki siz onun hizmetçisiymişsiniz gibi sırtınıza biner.

Aceminin genellikle misinası, kurşunu vs. olmaz. Avlakta ortada kalır, sizinkileri verseniz bir türlü, vermeseniz başka türlü olur.

Birde şöyle bir şey daha vardır. Acemi sizin avınızı burnunuzdan getirebilir. Dersiniz, şu taşın üstünden at. İnadına başka yere dikilir, sizin atış vs. imkanınızı bozar. Kendi de adam gibi av yapamazda. Ustası, o taşa çıksa bile, işi bilir, size engel olmaz. Takımı üstünüze atar. Kamışı kafanıza vurur. Sizin kamışa basar, kırar. Bunun gibi şeyler işte.

Bu yüzdne pek çokları da bir acemiyle yola çıkmayı istemez. İşin doğrusu, haklıdırlarda.

Eğer acemiyseniz, yapılması gereken, ustalaşmaya çalışmak ve bunu göstermektir. Onların yanına siz gidin. Malzemeniz eksik olmasın. Adamın kurşunu bitmişse, koltuk çıkın mesela. Düğüm atıver değil, düğüm atmayı bir gösteriversen usta şeklinde yaklaşın. Sözlerine itibar etmeye çalışın. Büyük ihtimalle ustaların sözleri kendilerine değil size fayda sağlar.

Bunu yaparsanız, bir dahaki sefere o kişiler sizle gitmeye can atar. Etrafınızdakilere yük olmamaya, ayaklarına dolaşmamaya dikkat edin. Mesela, takımları karıştırırsanız, onlara dert çıkardığınız gibi, sizde aynı derde muzdarip olursunuz.

 

İnsanlar eskiden dediğin gibi değildi..daha farklıydı,

 

kalabalık demek gürültü demektir, gürültü de muhabbet olur ama balık olmaz o nedenle kalabalıkla balık avlanmaz bence de.

 

kesinlikle haklısınız abicim ama benim anlatmak istediğim bu işlerde bencillik yapılmasının sebepleri neler.elbette bahsettiğiniz riskleri kimse göze almaz.ama iyi niyetle yaklaşanlarında aynı muameleyi görmesi ne kadar doğrudur bilemiycem...

 

doğuştan usta olduğunu düşünenlerin hatası o bence.kimse doğuştan usta olmuyor.birilerinin yanında öğreniyo bunları.acemi olanda öğrenmeye çalışmıyorsa yardım olmaz dediğiniz gibi kullanmaya çalışmış olur.ama kurununda yanında yaşta yansın diyorsunuz yani

 

pek bi dertli gördüm sizi

 

avlanmayı geçim kaynağı olarak düşünüyorsanız haklısınız tabi ama maksat stres atmak eğlenmekse muhabbetsiz olmaz ...

 

Katılıyorum, eskiden daha farklıydı. Balık tutmak amaçtan ziyade hobiydi. Şimdi Haliç'te istirahate çekilen eski Galata köprüsü üzerinde o zamanlar sınırlı sayıda balıkçı vardı ve balık boldu. Yer ve balık sorunu olmadığından acemiler göze batmazdı, çünkü en ilkel oltaya bile balık gelirdi. Şimdiki gibi itiş-kakış hiç olmazdı. Kamış ve makina kullanan kişi sayısı çok az idi. Ustalık ve el oltası hüküm sürüyordu. O zamanlar yaygın kullanılan ve köprü küpeştesine dayatılan mantarlı tel düzeneğini çoğumuz unutmadık. Şimdi ise manzara bu:

 

Takım isteyene takım veririm.. Kurşununu bilmem nesini de bağlarım.. Olta dolaştıran adama hiç sinirlenmem.. Bilmediğim bişey varsa ben de gider sorarım..

Yalnız tahamül edemediğim iki husus var.. Biri vurdum duymazlık.. İkincisi kalabalıkta yanımdakinin özellikle makinayı sarmaya başlamasını bekledikten sonra atış yapmam sonucu ''üzerime atıyorsun'' şeklindeki tepkisidir..

 

"Balık stres atma işidir" deniliyor ya, asıl olan kalabalıktan ve gürültüden kaçmaktır. Ben stresimi oltam+sessizlik ve bu ikisine konsantre olarak atıyorum . Bunlar varken başka birşey düşünmüyorum. Yani baık tutarken yalnız kalma ihtiyacımı gideriyorum.. Belki benim gibi düşünenlere denk gelmişsindir hep.

 

Ben usta değilim. Ama ben de tek başıma balık avına çıkmayı seviyorum.

 

Ne kadar kötü bir yaklaşım! Acemi ile asalak'ı bir tutmuşsunuz. Sanırım hiç acemilik çekmemiş ve ilk günden en iyi şekilde avlanmışsınız. Üstelik hiç de eksiğiniz de olmamıştır sizin.

 

3-5 kuruş para harcayıpta karşılığında mutlak balık alacağını garanti sananlarla denk gelmektense kimseye sormadan tın tın giderim...

 

balıkcı adamın sagı solu belli olmaz genelde tek basıma balıga giderim birilerine baglı olmak zor gelir ben balık tutmak isterim onlar gidelim der ben gitmek isterim onlar kalalım der bakarsın bir saatte sıkılır dönerim bakarsın 3 gün kalırım oyuzden en güzeli tek basına avlanmaktır ekip olarak balıga nadir de olsa gittigim zaman genelde kafa ütülemeyen kendi işini kendi gören arkadasları tercih ederim acemi ile balıga gittinmi belli bir süre sonra sıkılmaya baslıyor balık tutulmadıkca can sıkıntısından suya taş atmaya başlıyor oltayı 2 dakikaya bir cekip atıyor durmadan boş bogazlık yapıyor neden balık yok burada balık yok başka yere gidelim yada dönelim gibi insanın balık tutma hevesini kırıyorlar avlak yerinde bir acemiye yardımcı olurum sadece kulandıgım yem kullandıgım düzenek konusunda busekilde kullan derim hepsi bu makinasını atmam yemini takmam kancasını baglamam dolasan misinasını ayıklastırmam takılan oltasını kurtarmam bunları yaparsam basına birsey gelse senin yaptıgın iş bukadar olur der tepesinden bir laf eder canımı sıkar.

 

Merhaba,

Öyle bir konu açmışsın ki bir çok kişinin kanayan yarası özellikle de İstanbul gibi kalabalık şehirlerde.

Ben küçükken köyde el oltasıyla tutardım balık. 9-10 sene önce tekrar nüksetti balık hastalığı, boğaz tercih edildi. Tabi ki bizde senin gibi öğrenerek doğmadık, acemiydik. Hep takip ettik, Serdar beyin dediği gibi rahatsız etmeden.
-Abi harika balık alıyosun bu takımla, hazırmı?
-Yok kardeş kendim yaptım.
-Süper bir şeydir heralde, kendi hazırladığın takımla balık tutmak.
-Tabi daha çok keyif alıyosun.
-Bende öğrenmek isterim, ama şu iğne bağlamayı becerebilsem.
-Gel ben sana öğreteyim yeğen. gibi diyaloglarla...

Yani yaklaşım çok önemli.
ve evet bana sorarsan yanlızlıkta çok önemli. Bu da Boğazda devamlı gittiğim avlakta yalnız avlanıp yakaladığım birkaç lüferi oltada fazla sallandırdığımda, ertesi gün aynı yerde bana yer kalmadığını bildiğimden olsa gerek

 

Bu konu farklı dır kardeşim ,Kalabalıkta gürültü olur ama yerine göre,

mesela ufak bir dere kıyısında isen ayak sesi bile etkilidr..

ama sahilde bir kumsaldan uzaklara olta atıyorsan sesle alakan olmaz.. hem çok daha keyifli olur..

orada olanlar halay çekmezlerse sorun olmaz

birşeyleri paylaşmak özel bir şeydir.. kim olursa olsun yeterki hevesli olsun.. yaşantım boyunca bir çok kez yanımdaki insanın balık tutmasına eşlik ettiğimi ve benim olta bile açmadıgımı bilirim..

bu olay da bir amaçtır.. birileri ile bir acemi ile balıga beraber gidilir ona yardımcıda olur insan kalbini kazanır.. bir kalp kazanmak kadar güzel bir şey varmıdır insan hayatında?

aceminin oltasıda baglanır yemide takılır.. keşke şu anki imkanlarım çok daha iyi olsada birilerine yardımcı olsam.. olta atmasam da farkettmez..bu olayın manevi rahatlıgı anlatılmaz.. yanımdakinin balık tutması , ben tutmuşum kadar sevindirir.. neden ? beraberiz ve birlikte tutuk o balığı..

Paylaşmak sadece buradaki satırlarla olmamlı zaten..aynı mekanda beraber olmakta önemlidir. balık tutmak yaşam ın safhası ise , bu ortamda böyle bir safha ise o halde beraber olmakta gerekir..

bu işlerde tecrübeliside acemiside beraber olunca her iki tarafta yeni bir şeyler öğrenir..bir aceminin akılana gelen bir yenilik .. çok şey değiştirebilir..

bu nedenle herkese tavsiyem sabırlı ve dostane ilişkiler içinde olmak..