Bir İzmir Sırtısı: Lambukalar, Palamut, Yazılı Haniler, Zargana ve İsparoz

Değerli dostlar, dün (10.10.2010) çok sevgili doktorant arkadaşım Semih Leblebici ile gerçekleştirdiğimiz bot ile sırtı ve bot üstü spin avımızı sizlerle paylaşmak istiyorum.

Semih nerdeyse 7-8 aydır beni bahçesine ve/veya botuna davet ederdi de bir türlü onun bu nazik davetlerine icabet edemezdim. Geçtiğimiz Cumartesi günü Semih’in ertesi gün için beni sırtı avına davet eden bir mail yolladığını gece 23.00 sularında fark edince, saatin geç olmasına aldırmaksızın Semih’i aradım ve ertesi gün buluşup avlanmaya karar verdik. Pazar sabah 10.00’da Konak’ta buluştuk ve Güzelbahçe’ye varıp botu hazırlamamaz ve suya indirmemiz tahminen 13.00’ı buldu.

Açılır açılmaz ben Maria Duplex 80 mm, 31 g. sinking sahtemi (renk kodu: mioh) suyla buluştururken Semih üstü siyah yanları gümüşümsü/kurşuni bir Rapala Original Floating’i tercih etti. Benim tercih ettiğim sahte, sinking bir model olsa da sabit bir şekilde ve biraz hızla çekildiğinde suyun yaklaşık 30 cm altından son derece düzensiz hareketler yaparak gelen bir kandırıcı; dolayısıyla bu sahtenin sırtı için uygun olduğunu düşünüyorum. Sahtelerimizden birini 60 diğerini 80 metre kadar geriden çekiyorduk. Yaklaşık bir yarım saat sonra Semih’in kalamasının ötmesiyle ilk vuruşu aldığımızı fark ettik. Bu vuruşun sahibi bir lambuka idi ki, onu bota yaklaştırdığımızda arkasında 7-8 üyelik bir sürü olduğunu fark ettik. Lambukamızı bota alıp sırtıya tekrar başlarken, Semih lambuka avında ilginç bir taktikten bahsetti: Eğer yakaladığınız lambukayı hemen bota almaz ve onu bota yakın tutarken bottan at-çek yaparsanız, sürünün diğer üyelerini de kandırma ihtimaliniz varmış.

Biz sırtıya tekrar başladıktan sonra bir 10-15 dakika geçmişti ki bu kez benim takımın kalaması öttü ve bu da bir lambuka idi. Zaptetmesi baya güç olan, bir sağa bir sola fişekleyen, bazen birden dipleyen bazen su üstünde bir iki metre sıçrayan bu türün bu sevgili üyesini de botumuza alabildik (kepçemizi unutmuş olmamız bizi az tedirgin etmiyordu doğrusu, ama lambuka da pek kepçeye gelecek bir balık gibi değil). Bu arada, anladığımıza göre bu lambuka başka bir sürüdendi.

Sonra sırtıya tekrar başladık ve bir süre sonra Semih’in kalaması gene öttü. Bir süre sonra balığın hareketlerinden bunun başka bir tür olabileceğini tahmin ettik ve balığı görünce tahminimizde yanılmadığımızı anladık. Bu seferki ziyaretçimiz bir palamut idi. Balık sahteye olmadık bir şekilde yakalanmıştı ve onu alıp alamayacağımız pek belli değildi. Tabi burada Semih’in ustalığı devreye girdi ve balıkla çok ustaca oynayarak (yaklaşık 4-5 dakika) balığı salla sırt bota alabildi.

Tekrar sırtıya başlarken ben etrafta çokça gördüğümüz hamsi ve sardalya sürülerinden etkilenerek mavili-yeşilli-sarılı ve hologramlı bir sahte tercih ettim (Strike-pro jl-120f, renk kodu: 061). 10 dakika kadar sonra Semih’in kalaması bir kez daha öttü ve bu da bir lambuka idi. Samih’in sahtesinin ucundaki lambukanın bir de eşi olduğunu fark edince, lambukayı hemen bota almamaya ve biraz evvel konuştuğumuz taktiği uygulamaya karar verdik. Semih sahtesinin ucundaki lambukayı bota 10-15 metre uzaklıkta tutmaya çalışırken ben de topladığım takımla at-çek yapıp diğer lambukayı kandırmayı deneyecektim. İlk atışım sonuçsuzdu. İkinci atıştan sonra kıvrak kamış hareketleriyle sahtemi bota doğru çekerken botun 6-7 metre ilerisinde ikinci lambuka benim sahteme hamlesini yaptı ve sahteyi aldı (bu anı hepinizin görmesini isterdim). Taktik kesinlikle işe yaramıştı. Önce Semih’in balığını sonra da benimkini bota aldık.

Bu andan itibaren sırtı avımızı sonlandırıp bazı taşlık ve koylara bot üstünden at-çek yapmak üzere yollandık. Pek çok taşlık ve koyda at-çek yapmamıza rağmen ziyaretçilerimiz sadece yazılı haniler idi (çoook severim, ki irice olanlarından da alı koyduk). Bir ara ıssız ve durgun bir koyda ben su üstü deneyeyim dedim, bir iki atıştan sonra bir zargana sahteye öyle bir atladı ki ne kaşı kaldı ne de gözü. Ama günün bot üstü spin kısmının asıl sürprizi bu değildi. Tekrar batarlı bir sahte ile çalıştığım bir esnada, spin ile isparoz yakalama şerefine de nail oldum (kendisini bu avın şeref konuğu ilan ediyorum ).

Akşam avımızı sonlandırdık, karaya varıp botumuzu sudan çıkardık, sonra botu yerine götürüp bir güzel yıkadık ve giyinip kuşanıp atladık otobüse. Konak’ta yollarımız ayrıldığında saat 23.00’ı bulmuştu , ama ikimizin de keyfine diyecek yoktu doğrusu.

Sizleri bu avda daha ziyade sevgili arkadaşım Semih’in çektiği ve beğeneceğinizi umduğum fotoğraflarla baş başa bırakacağım; ama öncelikle ve bir kez daha bu eşsiz anlar için sevgili Semih’e çok teşekkür etmek istiyorum…