1980'li yılların ortasında babamın tayini Bodrum'a çıkınca o güne kadar televizyonlarda gördüğüm dalmanın ne menem birşey olduğunu anladım.Bodrum o zamanlar şimdiki gibi daha bozulmamıştı.Herkes birbirini tanır ve selamlaşırdı.Daireden Rıza abi sık sık dalmaya gider, ben de peşine takılırdım.O balıkları ahtapotları vurur kıyılayp bana verir ben de onu kıyıdan takip ederdim.Memur babam bana da bir takım aldığında ben de onunla dalmaya başladım.Tabi o zaman agaşon falan bişey bilmezdik.Nerde balık kovala, sıkıştır vur.Ardan zaman gecti ve ben okul,iş falan derken bu işten koptum.Bundan 6-7 sene önce aldığım takımlarım hem kalitesiz oluşundan hem de kullanılmamaktan eskidi.Ve nihayet gecen hafta radikal bir karar aldım ve kendime zaman ayırmaya karar vererek gidip iyi bir takım aldım.Bıçaktı, maskeyi falan baya tuttu ama olsun.Bu haftasonu nihayet iki günü aileme ve kendime ayırdım.Seyehat falan yok.Yanıma fotoğraf makinamıda alıcam ve bakalım nasip.İnşallah güzel bişeyler yakalarım ve sizinle paylaşırım. Rastgele..
Sevgili Murat, Bu yeni atiliminin sonuclarini buyuk bir merakla bekliyor olacagim.Son duyumlarim ozellikle Haziran ayinda tepe yapan bir yogunlukta Bodrum cevresinde sirtikara (6kg ve ustu lufer) baliginin oldugu ve zipkincilara essiz avlar verdigi dogrultusunda. Sevgili kardesim, dalmak bildigin gibi bir fitness meselesidir.Iyi antrenmanini yapmadan, nefes acmadan, girmeden once isinmadan, karnini cok fazla doldurarak lutfen dalma.Yaninda herzaman birileri olsun.Bunlar dalma sporunun olmazsa olmazlarindan. Sana bereketli, bol sansli, hayirli dalislar.Rast gelsin...
Hüseyin Abi, Önerilerin için teşekkür ederim, sana katılıyorum, dalışta uymamız gereken hayati öneme sahip kuralları vardır.Yazımda biraz acemi gibi gözüktüm ama bu kurallara herzaman dikkat ederim.Unutulmamalıdır ki hiçbir balık canımızdan ve bizi bekleyenlerden daha önemli değildir.Yarın ve yarından sonra yapacağım dalışlarda bir arkadaşımda bana eşlik edecek.Allah izin verirse yarın Çandarlı'da sabah suyu yapıcaz öğleyin dönüp hanımları alıp öğleden sonra ve pazar günü de Karaburun'a bakıcaz.Umarım raporum güzel olur.
İnsan eskilerde neler buluyor şöyle bir dönüp baktığında...Benzer hatırlamalar da bende vardır bunun gibi.Ağebeyim avlanır ben güneşin alnında onu takip ederim saatlerce.. E tabi fırsat buldukça eski Yılmaz marka zıpkınla ben de bişyler yapmaya calışırdım..Karnımdakı kaslar, etler nasıl acırdı sudan çıkınca anlatamam Demek çok sert gelıyormuş dipçik O zıplkın halen duruyor,baba yadigari.Umarım fırsatım olur da ben de çocuklarıma onu gösterebilirm. Size yapacağınız avlarda şimdiden başarılar diliyorum.Rastgele!
