Çinekop Katliamı Son Hızıyla Başladı

cumagünü fındıkzade cuma pazarında 5 tl ye çinekopları gördüm. cumartesi günü kocamustafapaşa pazarında 6 tl ye gördüm. ve bunlara ek balıkçı dükkanları bile korkmadan satıyorlardı. ama ne olursa olsun peşlerini bırakmayacağım.

 

Bence forum olarak bir eylem düzenlemeliyiz, bu iş resmen göz önünde oluyor ve adamların kimseden korktuğu yok hatta korkulacak kimse de yok. Tarım bakanlığının ihbar hattını arıyorum Üsküdar balıkçılar çarşısı diyorum bana tam adres ve işletme adı vermezseniz kayıt yapamayız diyorlar. Üsküdar balıkçılar çarşısında yangın var desem itfaiye açık adres mi soracak. Zaten vatandaşını koruyamayan bir ülkede balıkların korunmasını beklemek biraz zor ama denetçiler ve o ihbar hattında çalışanlar bizim vergilerimizle maaş alıyorlar bu kadar gündeme gelmiş bir konuda bile hiç bir şey yapmıyorlarsa ne işle meşguller bunu merak ediyorum. Şımarık sosyete lüfer bayramı tertip ediyor bakan hemen ilgileniyor, bakanın şov yapa yapa imzaladığı av limitine başından beri kimse uymuyor, biz buradan bas bas bağırıyoruz yaptırım sıfır. Bence forum olarak bir eylem tertip etmeliyiz, bir Cumartesi ya da Pazar günü bas bas bağıralım da bari içimizde kalmasın, Ben inanıyorum ki bu forumdan yüzlerce kişi birlik olup o balıkçılar çarşılarından birini inletebiliriz, en azından o kalabalıktaki insanlar bu adamlar ne diyor diye bir dinler de biraz bilinçlenirler.

 

Gerçekten haklısınız bu lüferi bu balığa gönülverenler bitirdi

 

Yazık yazmaktan usandık. demekki burada yazılanlar burada kalıyor. Yani biz üç beş kişi birbirimizi tatmin ediyoruz. Körler sağırlar birbirini ağırlar hesabı oluyor.
Pazar günü izmitin tüm pazarlarında ve balık pazarındaki tüm tezgahlarda çılgınlık derecesinde çinekop satılıyordu. İnadına satıyorlar. Bize ve çevreci örgütlere inat edercesine, gözümüze sokarcasına, bize mesaj verircesine tam gaz çinekop ve çinekop altı balıkları satıyorlardı.

Karadenizde tüm gırgırlar bu balığın peşinde. Bu gırgırların geldiği limanlarda bu denetimi yapmak çok basit.

 

neye mal olursa olsun hepsinin fotoğraflarını çekiyorum. bunları mutlaka bir şekilde yetkililere göstereceğim. ilgilenmesse basına kadar gideceğim. hiçkimsenin şerefsiz bir şekilde balık tutmasına göz göre göre izin vermeyeceğim...

 

İlker bey size karşı muhalif bir yorumum olmuştu 1-2 ay önce ama sonra eski mesajlarınıza göz atmıştım. Aslında aynı görüşteyiz ancak ifade tarzınız o zaman beni rahatsız etmişti.

Neyse, size katılıyorum, ayrıca Bursa'da Bursa'nın en iyi balıkçılarıyız diyen arkadaşlar da hamsi kadar lüfer yavrularını satmaktan utanmıyorlar.

Ben de onların civatalarını gevşetmek için bir takım çalışmalar içerisindeyim.

Size de kolay gelsin,

 

BU çabalar maalesef boş çabalar. Olay şuradan geliyor.

Bİr arkadaş imzasında diyor ki:

Ama bir başka arkadaşta diyor ki, "Yemeyecek olduktan sonra balık tutmanın ne anlamı var."

Bunun kavgasını gayet sert şekilde dünden beri yapıyoruz başka konularda.

İnsanlar balığı bir gıda olarak gördüğü sürece, bu mesele sürecektir. Yapılması gereken, insalardaki balık = yemek algısını kırmaktır. Ancak o zaman yakalayan adam gıda buldum, az yada çok diye değilde, bir balık, bir canlı tuttum diye düşünecek, onu salıvermeyi akledebilecektir.

Çözüm önerileri basit aslında. Raporlardaki "Nefis, afiyet olsun" vs. yazılarını kınamak, tekrar etmesini önlemek. Büyükte olsa balıkları milletin gözüne soka soka geri salmak. Bunun gibi şeyler yaparak, balıkların yemek için tutulduğu algısını kırmak.

Gerçek, balık safi yemek değil, bir canlıdır herşeyden önce. Bu gerçek var oldukça, bunu hissettirecek benzer adımların makul sürede netice vermesi ve insanlardaki bu torbacılık algısını kırması mümkün olabilir.

 

Bu konu şu anda bu forumda en az 10 ayrı başlıkta tartışılıyor.

Bu sorunun çözülmesi için insanların okutmaktan çok okumaya başlaması lazım.

Onbinlerce insan ölüyor, hala çürük binalar yapıyoruz, hala çürük binalar satın alıyoruz, hala fay hattı üzerindeki çürük zeminlerde bina kuruyoruz...
Bunu çözememiş bir toplum kıytırık bir balığın ölümü konusunu mu çözecek?

 

Maalesef bir değil, bir den fazla bakış açısını değiştirmek lazım...

1. Çocuğuna taze balık yedirmek için oltacılık yapan...

2. Tezgahtaki balığa para vermemek için oltacılık yapan...

3. Balık berekettir, geri atılmaz, günahtır, eşe dosta-kolu komşuya-etrafa dağıtırız diyen....

4. İğneye saplanan balık yaşamaz, geri atsakda ölür, bu yüzden koy torbaya diyen....

5. Bilmem kaç metrelerde yakalandı bu, vurgun yer ve yaşamaz, geri atma diyen...

6. O kadar para verip olta takımları alıyorum, yemler alıyorum, dünyanın parasını döküyorum icabında... bir de tuttuğum balığı geri mi atacağım suya? diyen....

7. Hafta sonu çıkmışız akadaşlarla, tuttuğumuz balığıda geri bırakacaksak ve tadına bakamayacaksak, ne anlamı kaldı?

8. Ben sizin gibi her gün balığa çıkmıyorum, ayda yılda bir ya çıkarım ya çıkmam, onda da balığı geri mi bırakayım?

Daha sayayım mı?

Herşeye özenen, bezenen, avrupa ülkelerinde bir elektronik cihaz çıkınca, aman bende de olsun ondan, kolu komşuya hava atayım, diye cebindeki son kuruşa kadar harcama yapan bir millet olarak, neden konu doğaya gelince bu kadar acımasız oluyoruz acaba???

 

Söyleyecek söz bırakmamışsınız.... Aynen katılıyorum...

 

Az nüfus = iyi eğitim = az sorun = daha rahat bir yaşam = bozulmayan çevre

 

Dün mü, evvelki gün mü, neydi, TV'de boğazı gösteriyordu. Efenim millet istanbul'da kalmış. Kalanların da gözü aydınmış, hava pek güzelmiş. Millette balığa gitmiş.

Aktüel kamerada çekiyor. Küçük bir çocuk. Nerden baksanız en fazla 6-7 yaşında. Elinde de kendi serçe parmağı kadar bir kıraça. Spiker bırak filan diyecek gibi oluyor. Çocuk cevabı veriyor: "Bırakmam, ben bunu yiyecem.."

Ve bu söz üzerine akan sular duruyor, spiker, etraftakiler vs. hepsi, "yenecek" olunca ufacık kıraçanın tutulmasına gık etmiyorlar bile. Takdir edip, hoş görüp geçiyorlar.

İşte halimiz bu. Yenecek olunca, ufak bir çocuğun ufacık parmağı kadar kıraçanın yakalanması bile mazur, makul, mübah oluyor.

Bu böyle sürdükçe, bu düzen değişmez. Ha, değişen balıklar olur, topunun da köküne kibrit suyu dökülür sadece. O çocukta torunlarına, çocuklarına anlatır artık, "Bakın burası boğaz evladım; benim çocukluğumda burada balık denen şeyler olurdu. bizde tutar yerdik, böööle çıtır çıtır pek güzel olurdu. Ne olduysa, anlamadım, balık filan kalmadı boğazda, yunanlılar mı tuttu yedi bitirdi, ruslar mı bilmem gari..."

 

Maalesef bu sorunun çözümü balığı gıda olarak görmemek değildir. 3 tarafı denizlerle çevrili Türkiye'de balık tüketimi Dünya ortalamasının yarısı. Avrupa ortalamasının da 3'te 1'i. Biz çok balık yediğimiz için balıklarımız azalmıyor, bilinçsiz avcılık ve tüketim yaptığımız için azalıyor. Avlanılmaması gereken bölgelerde, kullanılmaması gereken yöntemlerle, avlanılmaması gereken balıkları yakalıyarak büyük hızla tüketiyoruz. Sürdürülebilir balıkçılıktan bihaberiz. Durum böyle olunca gider Dünya'nın kıytırık ülkelerinden de balık ithal ederiz.

Olta balıkçısına yapılan eleştiriler gerçekten çok anlamsız. Bugün en torbacı dediğiniz adamın bile makineye, takıma, yola verdiği para tuttuğu balığın ekonomik değerinden fazladır. Bütün balık tezgahları kilosu 2-3 liralık ucuz balıklarla dolu. Balığa çıkmak yerine gidip bunlardan almak her zaman daha karlıdır. Yani balığa çıkıp da bedava et elde etmek gibi durum söz konusu değil. Tabii ki gidip limit altı balıkların alınmasını desteklemiyorum. Ancak tuttuğu balığı yemek ayrı bir keyiftir, her şeyden önce avına saygı göstermektir. Bir kişinin balığa ne gözle baktığını tek bir şeyle değerlendirebilirsiniz: Yakaladığı balığı satıp satmamasıyla. Eğer mesleği balıkçılık olmayan bir kişi yakaladığı balığı satıyorsa, onun denize de, balığa da saygısı yok demektir. Balığı satan adamın gözü ne boy, ne miktar hiç bir limiti görmez. Balık yakalamak uğruna başka balıklara veya denize zarar vermekten çekinmez. Daha çok balık daha çok para demektir. Onun için Serdar abi, sen gel şu balığı yemekle ilgili düşüncelerini bırak, balığı satanların üzerine yoğunlaş. O zaman asıl sorunu ve doğru çözüm yollarını görebilirsin.

 

Muvaffak abi bu denklemi şu şekilde geliştirmek de mümkün sanırım:

En az 3 çocuk=kötü eğitim=çok sorun=daha rahatsız bir yaşam=içine edilen bir çevre

Yani vizyon meselesi...