Dün akşam üstü canlı canlı yemlerimizi takıp, oltalarımızı suya gönderdik Fındıklı'dan. Güzel sohbetimizi sadece 3-5 eşek istavriti böldü. Lüferden ise ses yoktu. Sudaki 15'i aşkın takımdan sadece birini, sürüden kopan bir çinekop ziyaret etti. Birde kıyıya 5m kadar yaklaşıp, azında mantarıyla geri dönmeye karar veren sarıkanat... Karşı atak olarak ta denize atlayan bir balıkçı Oltasını hızla savurmayı hedeflemiş, başarmışta... Lakin balatalar yıpranmış olduğu için freni tutmayan arkadaşımız. Pervane gibi önce kollarını bir iki tur çevirip; artık geri dönüşün olmadığını hissettiği anda da artistik olarak 10 puana layik bir haşlama atlayışıyla denizle buluştu. Bizden çok kendisi güldü duruma... Sonuç Balıkçı 0 Lüfer 1... İlerki maçlara bakacağız... Rastgele...
Ha ha. Çok hoş. Keşke orada olsaymışım... Hep balık yemeğinin peşinden gidecek değil ya, biraz da bizim yemeğimizin peşinden gitmemiz gerek ama değil mi ?
