Edirne deki işlerimi hzlletikten sonra göllerinde avlanmaya çıktık. Bolca ufak tatlısu levreği, İsrail sazanı ve iki adet de pullu sazan yakalanmıştır. Epey de melez İsrail sazanı yakalandı. Pullu sazanlar ve ufak levrekler iade edilmiştir. İlk gölde yakaladığımız bir kızılkanat ise orada avlanan yaşlı balıkçı abimize hediye edilmiştir. Ayrıca avlandığımız yerlerdeki atıklar ve kirlilik had safhadaydı.
Gar'dan, tekneden, vapurdan, arabadan şehirlerden pek anlamam ama göl başında oltaları atıp masa başında onlara bakmak yokmu, işte onlar tam bana göre. Bu güzelim görüntüler için teşekkürler.
Nurim akşam beri boş oturuyon, hele anlat bu amcamızın hikayesini, özellikle oltalarını tabi.mrsparkle
Biz orada sadece mısır ve hamurla avlanırken, amca geldi ve sığ bir yerde olta atmaya başladı. Şamandralı olta, sert bambu kamış, iri şamandra, iğneden oluşan dört adet olta. Şamandralar ha bre hareket ediyordu. Ben de, şamandraların battığını görmediğini farkedince yanına gittim. Solucanla avlanıyordu. Şamandrası batan oltalarını çektikçe boş geldi. Sonradan, orada çok ufak tatlı su levrekleri olduğunu anladım, ama amca o şekilde çok sazan yakaladığını söyleyince daha fazla uzatmadan ben de ondan bie iki solucan alıp şamanralı olta hazırladım. Bir yandan sohbet etmeye de başladık. Emekli, dede-nine yalnız kalmışlar. Nineyi bir akrabalarına bırakıp motorsikletiyle balık avlamaya gelmiş. Akşamlık çıkar belki diyordu. Epey eskilerden, eski sazanlardan vs bahsetti.Anılarından biraz anlattı. Bir ara uzaklaştım yanından, derine olta atmak için. Benim oltama o kızılkanat takıldı. (önce benzetemedim sarı pulluydu.İsrail sazanına benzettim önce.) Balığı salacaktım ama bir an nedense amcaya doğru gittim ve: Amcam bir baksana bu balık ne balığı dedim. Eline alıp bakarkenki fotosu bu da. Daha sonra döndüm ve diğer oltalara giderken,"balığı almıyor musun?" diye sordu. Yok dedim.İstersen sende kalsın yoksa ben salacağım. Sonrası ise, biz toplanıp Edirne'ye doğru yola çıktık. O da solucanları bitirmeye çalışıyordu. Elindeki üç beş solucanı paylaşabilen vatanımın insanı nihayetinde. Anadolu'nun gezdiğim her köşesinde olan dev yüreklerden biriydi amcam.
Sistem harika ama, hem pratik. Tripotmuş, sehpaymış ne gam, solucanla yemle, sal sazdan kamışları oturuver üstüne. Akşamlık da bu O'nun için sabahlıkta. Göz doyuran, hayat doyuran tevekkül, kanaat ve sabır en büyük sermaye. Gelmezse balık utansın.
