Güngör Uras ın güzel bir köşe yazısı. Gelibolu “sardalya”sı ile ünlü idi. Denizden o kadar bol sardalya çıkardı ki, Gelibolular sardalyaları ne yapacaklarını şaşırırdı. Her yıl 15 Temmuz’da sardalya festivali yapılır, iskele meydanına dizilen mangallarda sardalyalar pişirilirdi. Şimdi Gelibolu’nun denizinden sardalya çıkmıyor. Gelibolulular Yunan sardalyası yiyor. Yunanistan’dan ithal edilen sardalyaların 8 kilogramlık kasası İstanbul’da balıkhanede 65 liraya satılıyor. Bu yıl balıkhaneden alınan Yunan sardalyalarını kasa içinde Gelibolu’ya götürdüler. Gelibolu halkı böylece kilosu 10 liradan sardalya yemek imkânını buldu. Sarıyerli Alpaslan Elmas diyor ki, “Son 50 yıldır balıklar yumurtalı iken avlanıyor. Yavru olarak avlanıyor. Denizlerimizde balık kalmadı. “Hamsi var” diye seviniyorduk. Hamsileri avlayıp yem fabrikasında öğütmeye başladılar. Yakında hamsi de kalmayacak.” Alpaslan Elmas'ın korktuğu olmuş bile. İstanbul’da balıkhanede Yunanistan’dan ithal hamsilerin 8 kiloluk kasası 40 liradan satılıyor. Çingene palamutu Senegal'den Alpaslan Elmas ile konuştuğum gün, “Lüferler Yok Olmasın” kampanyasını başlatarak 21 cm’den küçük lüferin avlanmaması için çaba gösteren Fikir Sahibi Damaklar Grubu Yöneticisi Defne Koryürek beni aradı. Tarım Bakanlığı 10 Temmuz’da bir tebliğ yayınlamış. Bu tebliğde balık boyunun ölçümünde, ağzı kapalı iken alt çenesi ile kuyruk yüzgecinin arasındaki mesafenin esas alınması kabul edilmiş. Lüfer için 14 cm’lik bir sınır belirlenmiş. Bu durumda çinekop, bebe lüfer avlamak serbest bırakılmış oluyor. Defne Koryürek diyor ki, “Bu ölçüm ile yavru balıkların büyüyerek lüfer olması imkânsız.” Ortaköy’den komşum lakerda ve füme balık üreticisi Merdol Karaman diyor ki, “Lüfer yok olmasın isteniyor ise, çinekop avlanması bütünü ile yasaklanmalıdır. Ben 30 cm’den küçük boy lüfer satın almam. Küçük balıkları avlayan balıkçılar kadar tüketicinin de sorumluğu var. Elinde cetvel, çinekopları hangi denetim elemanı ölçecek? Tarım Bakanlığı’nın bu denetimi yapacak elemanlarının sayısı az, bilgisi az.” Geçen hafta bir balıkçı bana “Karadeniz’de olta ile yakalanan çingene palamutu” diyerek bir çift palamut sattı. Balıklar o kadar tatsızdı ki. Yiyemedik. Attık. Alpaslan Elmas’dan öğrendim ki şu günlerde balıkçılarda satılan çingene palamutu Senegal’den geliyormuş. Ben tanesi 10 liraya Senagal’den getirilen çingene palamutunu Karadeniz palamutu niyetine satın almışım. İstavrit de yok oldu İstanbul’da av yasağı döneminde, oltacıların Boğaz’da yakaladıkları istavriti yerdik. Bu yıl istavrit yok. Oltacılar boş yere kıyılarda bekleşiyor. Ama müjdemiz var... Avustralya’dan, evet taaaa Avustralya’dan uçak ile istiridye, midye ithal etmeye başladık. Mercan geldi. Yakında Avustralya lüferi yiyeceğiz. Daha önceki yazımda barbunya, dil, lagos ve mezgit gibi balıkların Afrika’dan getirildiğini, yediğimiz uskumruların Norveç uskumrusu olduğunu yazmıştım. Kaderimiz böyle diyerek kadere razı mı olacağız? Üç tarafımızdaki denizleri kurutarak balığa hasret mi yaşayacağız? Eskiden “et yiyemiyorsanız, balık yiyin” derlerdi. Şimdi balık da yok. Suç kimde? ... Kaynak : http://www.milliyet.com.tr/gelibolu...omi/yazardetay/16.08.2010/1276932/default.htm
çok acı bir gerçek. ben bir konu açmıştım istanbulda kepçelerle çaçaların yakalandığını üstelik adamlar en az günde tahminen diyebilirim ki 20 -30 kg kadar alıyorlardı. buna bazı arkadaşlar tepki göstermişti olabilir normal bir durum diye. çektiğim bazı fotoraflarda da balıkların çoğu kıyıda kayaların üstünde çevre kirliliği yaratıyordu. bazı arkadaşlara göre normal bir durum gözüken bu olay bana anormalmiş gibi geldi. bir grup vardı ogün kulelide gördüğüm kepçeyi daldırıyorlar büyük damacanayı azına kadar doldurmuşlardı iki tane de kova doluydu balıklar yerlere saçılıyordu bir de orda balık tutan vatandaşlara bunları satıyorlardı. tamam kendine yetecek kadar kepçeyle almasına birşey demem ama bu ne ya resmen kökünü kurutacak gibi topluyorlardı. iki hafta sonu gittim ikisinde de aynı manzara. bir hafta sonra tekneyle ava gittik o zamanda yine kıyılarda kaç tane kepçeci gördük. bu normal mi siz ce. bence ülkemizde böyle insanlar oldukca balık kalmaması normal. kıyıda aynı şekilde kreçeler gezse ve ya yaprak dediğimiz çinekopun küçüğü onu da bence vatandaşlar kepçeyle böyle toplarlardı.
çok can sıkan bir makale...ama gerçeklerden kaçış yok...sistemli ve kasıtlı olarak yok ediliyoruz...tahrip ediliyoruz...iyice bağımlı hale getiriliyoruz...çok yazık çok...
kesinlikle utanç duydum kendi milletimden. bundan 20-25 yıl öncesinden başlayan biliçsiz avlanmanın geldiği noktaya bakarmısınız. bizlere yazıklar olsun kendi ellerimizle bitirdik balığı. herkesin başısağ olsun.
3 tarafı denizlerle çevrili bir ülkede bu kadar bilinçsiz bu kadar cahil bu kadar açgözlü avcılık yapıldığı sürece bizden sonraki nesiller balığı ansiklopedide görür ancak.
Bu ilkbaharda egede bulundum uzun süre. Yunan tarafında balık yasağı bizden haftalar önce başlamıştı ve tek bir balıkçı teknesi gırgır göremiyorduk, ancak bizim sularımızda kalan bölgede onlarca gırgır geceleri çok fazla güçlü ışıklar yakarak balığı tam tabiriyle boğuyorlardı. Bu yazıyı destekleyici bir bilgi olarak yazmak istedim.