Sevgili forumdaşlar geçen sene yazın bitimine doğru gittiğimiz karadeniz gezimizde bir çok kare fotoğraflama şansı yakaladım. Hatta bu gezimiz sırasında yaptığım alabalık avıma ait bir rapor bile sunmuştum sizlere. Kışında araya girmesiyle birlikte yaklaşık iki aydır balığa çıkamadım. Bende; uzun bir aradan sonra bir konu açmış olurum, hemde sizlere çok güzel kareler göstermiş olurum diyerek, bu fotoğrafları sunuyorum. Resimler hakkında küçük bilgiler veriyim; Fotoğraflardaki yerler; Trabzon Uzungöl, Rize cimilli, Anzer, Ovit dağı ve isimleri aklıma gelmeyen bir kaç yerin karması. Alabalıklar ise uzungöldeki en büyük alabalık çiftliğinde çekildi. Tek olarak duran sarı ve diğer büyük alabalıklar, devasa boyutta (yaklaşık 60. cm boyunda) alabalıklardır. Sarı olana amerikan alası diyorlar, lezzeti pek yokmuş sadece görüntü olsun diye koymuşlar. Diğer bütün alalar ise gökala, oradaki yerli insanlar suni ala veya havuz balığı diyorlar. Yalnız havuz balığı deyip geçmeyin inanın çok lezzetli. Büyük alabalıklar beton havuzlarda deilde derenin kenarında doğal yapılmış havuzlarda yaşıyorlar. Kırmızı benekli alabalık satımı tabiki yasak doğal göllerde ve ırmaklarda var sadece. Dağdaki bir kaç gölde hatta nöbetçiler duruyor kırmızı benekli alabalık yetiştiriyorlar. Bir çok göl, dere, ırmak her sezon av yasağı kapsamında. Tebliğde nerelerin av yasağı kapsamında olduğu yazıyor ama, genel olarak bakıcak olursak yaylalarda bulunan ve erişmesi zor dağ zirvelerindeki göllerde serbest sadece. Zirvede 3 tane tutmuştum ben ve ne yazıkki alıkoydum. Bir dahaki gidişimde hiç bir kırmızı benekli türünü alıkoymayı düşünmüyorum. Kırmızı beneklileri fotoğraflayıp, gökalalarında lezzetine bakma kararı aldım artık.
Eyyyy cidi İbo, neettin sen be abisi, hanımla beraber baktık şimdi fotolara ( kendisi karadenizli olur ), harika , harika ötesi, şu İstanbul'u bırakıp, tası tarağı toplayıp kaçası, doğaya sığınası geliyor insanın böyle güzel yerler görünce, offffffffffffff offffffffffff. Benide götü bi dahaki sefer, o fotoları çeken ellerin dert görmesin kardeşim,
Bir başkadıııııır benim memleketiiiiiiim. İbrahim harika kareler ve içerdiği doğa, benim ençok dikkatimi çeken resim , göl kenarındaki o büyük kayanın üzerindeki hayata sımsıkı tutunmuş çam ağacı, toprak olmayanyerde nasılda mücadelesini vermiş ve kazanmış.Paylaşım için teşekkürler İbrahim.
Kırmızı benekli dostlara vuslatını dört gözle bekliyorum İbrahim. İnşallah en güzelleri rastlar da hasret giderirsin doyasıya. Resimlere diyecek yok, hepsi birbirinden harika. Fındık, çay, ladin, buram buram doğa, billur dereler, yeşilin binbir rengi, dinginlik, her karede hayat. Ellerin dert görmesin. Teşekkür ederim.
Kıymetli yorumlarınız için teşekkürler. Aynen öyle alicim. Teşekkürler ismail abi. Tahminimce yokdur herhalde emrecim. Murat abi bir gün oda olur inşanlah toplanıp karadeniz organizasyonu düzenleriz olmazmı Nuri abi bu arada yazmayı unutmuşum konuya İspirede geçtik ovit dağı üzerinden, yani senin memleketinede ayak bastık birazcıkda olsa. Kısmet olur bir gün Erzurumada dolaşmaya gelirim, eğer gelirsem seni görmeden gitmem abi sözüm olsun
Ovit'e bir fırsat olmadı ya, ona yanarım. Ben de isterim görüşmeyi, yakınen tanışmayı. Öpüşüp, koklaşmayı. İnşallah o günler nasip olur, beklerim İbocan.
trabzonun neresiydi orası... bizim yaylayı andırıyo ama bizim oraya giderken böyle göl yoktu... maçka tarafımı yoksa ?
İbrahim kardeş, bu güzelliklere diyecek söz yok, hepsi müthiş. Resimler kafi gelmiyor bazen, tadına varmak için yerinde görmek, yaşamak, havasını solumak istiyor insan. Fakat her zaman mümkün olmuyor malesef. Ben aslen Ankaralıyım ama çocukluğum, gençliğim Zonguldak tarafında geçti. Bizim hanım Trabzonlu, ben de itiraf etmek gerekirse iyice hanım köylü oldum. Böyle de mutluyum. Zira Ankara'nın bozkırında vahşice süren betonlaşma, arsa talanı, rant kavgası beni çok bunaltıyor, gittiğim zaman üç gün sonra kaçasım geliyor. Karadeniz ise bambaşka. Doğası böyle vahşi bir yarışa izin vermiyor, insanı da daha sevecen, canlı, keyifli. Bakarsın tarihleri denk getiririz de bir gün oralarda buluşuruz, iki İbo beraberce balığa bile çıkarız . Eline sağlık, kal sağlıcakla...
