Meriç te balık tutma hayalimiz tam on altı senedir sürüyordu! Sonra birden 7 Ocak 2009 günü Meriç’e gitmeye karar verdik ve yola çıktık. Hava günlük güneşlik, fakat dışarıda “Ayaz paşa kol geziyor"! Az gittik uz gittik, E-6 dan dümdüz Süloğlu sapağına kadar gittik. Bir ara sanki Süloğlu barajın da buzların arasına sıkışıp kalan sudak ve tatlı su levreklerini görür gibi oldum! Buraya kadar yol boyunca kimi yerler puslu, kimi yerler güneşli ve uslu, kimi yerler yağmurluydu. Fakat bu sapaktan sonra kar, toprak anayı sakız gibi bembeyaz çarşaflarla kaplamış gibiydi! Havsa’ya geldiğimiz de kayınpederim, “Bak dedi damat, kardeşin burada memur, İstersen çağıralım o’da gelsin” dedi. Yok, dedim baba şimdi mesai saati… asmasın işi gücü! Onun hem emeğinde, hem yemeğinde tüyü bitmemiş yetimin hakkı var! “Tamam, sen bilirsin damat” dedi. Büyük bir sarsıntı ile geçtik Uzunköprü tren istasyonundaki rayları. Hani, korktuk! Filmlerdeki gibi, ya birden tren gelir ve bize çarpıverirse diye! Sonra tekrar puslu bir bölgenin içine daldık. Birden sisli bir sahnenin içinde II. Murat’ı, elleri belinde Mimar Müslihiddin’in den, Uzunköprü’nün yapımında neden bu kadar geç kalındığının hesabını sorarken gördüm! Sonra sis dağıldı ve beton direkleri atılmış yeni köprünün inşaatı ile karşılaştım. Fakat inşaatın başında hiçbir Sultan’ı ve askerlerini göremedim! Kayınpederim: Biraz doğrulup; "bak, eskiden bu Ergene’de (nehir) ne balıklar vardı bilir misin damat?" Dedi ve devam etti. “En az 30 yakın, cins balık yaşardı buralar da! Turna, çivi, yayın, kızılkanat, sazan, kara sazan, kefal vs. vs. Sonra sanayi geldi, fabrikalar kuruldu, önce balıklar, sonra kaplumbağalar, sonra kurbağalar, fabrikaların zehirli atıkları ile öldüler, kaybettik onları! Şimdi, zaman zaman rengi kırmızıya çalan bu nehirde tek bir canlı bile kalmadı(!) Çok şükür Meriç’te, askerlerin sınırları koruması ile yasak bölgelerde yaşamını sürdüren birkaç balık türü kaldı!” Yolun her iki tarafı yer yer, greyderlerin yolları açmak için yığdığı kar birikintileri ile doluydu. Birden bu soğuk havada balık tutarken açılan belim, akan burnum ve üşüyen ellerim geldi aklıma ve istem dışı bıırrr yaptım, iliklerime kadar hissettiğim soğuktan içim titremişti! Çiftlik köy, Kırcasalih ve Meriç derken son sapağı da döndük. Kayın pederim: “Bak dedi damat; bu gördüğün meraların her yamacında, yokuşunda ayak izlerim, her ağacın gövdesinde çizilmiş ismim vardır benim! Biz çocukken kardeşlerimle birlikte buralarda, kendi koyunlarımızı otlatırdık. Hele yazın, buraları panayır gibi olurdu! Diğer, kendi hayvanlarını güden çoban arkadaşlar ile nehir kenarında (Meriç) buluşur ve hayvanlarımızı yazın o kavurucu öğle sıcağında en büyük ağaçların gölgelerinde yatırırdık. Sonra yanımızda getirdiğimiz yiyecekleri birlikte yerdik. Çoğu zaman nehirden balık tutar ve balıkların içlerine ağaçlardan yaptığımız şişleri geçirerek, yaktığımız bir ateşin üstünde pişirirdik. Yaz tatillerinde İstanbul’dan yaşları bize akran misafirler gelirdi ve onlar da, bizimle koyun güderlerdi! Tabi, sırf balık tutmak, nehirde yüzmek ve yerel oyunlarımızı oynamak için. Eylül ayı geldiğinde ayrılmak zor gelir ve tekrar İstanbul’a dönmek istemezlerdi! Biz de onlardan İstanbul oyunlarını öğrenir ve İstanbul’u dinlerdik. Gülhane parkını gezmişliğimiz, Galata köprüsünde ekmek arası balık yemişliğimiz, lunaparkta dönme dolaplara binmişliğimiz çok olmuştur daha İstanbul’a gelmeden! Sonra sustu kayın pederim… bir iç çekti. Nasıl da geçmişti zalim yıllar, hiç anlamadan der gibi! O’da, hani bir yolu bir imkânı olsa, hemen o çocukluk yıllarına dönüverecek gibi heyecanlı ve istekli duruyor çoğu insan gibi, ama olmuyor işte… Birden köyün minaresi göründü “Bak damat burası bizim köy, aşağısı ise balık tutacağımız nehir “Meriç” dedi. İkindi ezanı okunuyordu. Alelacele camiye koştuk! Ilıştırılmış sıcak su ile abdestimizi aldık. Namazın sonunda hoca; “arkadaşlar cenaze evin önünde hazırlanmış birlikte oraya gidiyoruz” dedi. (!) Yüzün üzerinde bir kalabalık camiden çıktık ve doğrudan cenazenin başına en geride ben kalmıştım kayınpederimi bu kalabalıkta göremedim. Hocanın şivesinden olsa gerek ne dediğini pek anlamıyordum. Hakkımızı merhuma üç kere helal ettik. Sonra namazını kıldık. Merhum, omuzlar üzerinde mezarlığa giderken hiç itiraz etmedi! Kanatlanmış bir kuş gibi süzülüyordu! Taşımak için insanlar adeta yarış halindeydi. Birden dikkatimi çeken bir şey oldu sanki bütün İstanbullu buradaydı! Motorcu Hikmet ağabey, Kırtasiyeci Ali ağabey, Bekçi Şakir ağabey, Hasan dayı, Osman dayı, Şenol, Turgay, Apo, Süleyman ağabey, Rafet ağabey, Mehmet, Ferhat, Erkan, Tekin, Metin, Kadir, İsmail baco, Semih vs daha kimler yoktu ki! En arkada kümelenmiş hıçkırıklar ile ağlayan bayanlar vardı. Dikkatli baktım içlerinde sevgili eşim, baldızım kayınvalidem konu komşu bildik tanıdık ve tanışamadığım insanlar… Gittim sevgili eşime ve anneme (kayınvalideme) sarıldım. “ Annem; onu burada bırakıp nasıl gideceğiz? Kaybettik onu Talip” dedi. Sonra kendime bir çimdik attım canım acıdı! Sonra bir daha çimdik attım, yine canım acıdı. Sonra bir daha, bir daha, bir daha... Her defasında canım acıdı. Şimdi ise çimdik atmadan canım acıyor! Çocuklarım “Dede"sini arıyor. Keşke bu'da, bir rüya olsaydı! Kayınpederimle balık tutamadım ve bir daha hiç tutamayacağım... İşte bu içimde ukde kaldı dostlar! M.Talip Girgin
Talip abi başınız sağolsun geride kalan ailesi ve tüm sevenlerine sabır, merhum kayınpederinize Allah'tan rahmet dilerim. Mekanı cennet olsun...
talip kardeş başın sağolsun. senin yaşadığını 21 yıl önce ben de babamla yaşadım. babaeski terzili göletine onun ölümünden sonra gidemedim. senin bunları yazıp duygularını paylaşmana sevindim. senin sayende ben de bunu il defa dile getirdim. şimdi il fırsatta sen meriç'e gidip kayınpederin için, onun adına bir parti yapmalısın.
Allah gani gani rahmet eylesin Sevgili abicim, Allah gani gani rahmet eylesin, başınız sağolsun çok duygusal ve anlamlı bir hikaye kayınpederinizle balık tutamadınız belki onun da yerini tutmaz ama sizinle balık tutmayı çok isterim, kaş tayım yolunuz ne zaman düşerse buralara beklerim saygılar.
Sevgili dostum, Hikaye sanki bir masal gibi, anlatım diliniz negüzel ,rüya gibi,,,! Ama bir gerçek var ki hayat devam ediyor, Başınız sağolsun , Rahmetlinin güzel hatıraları size yaşam sevinci versin ,avlarınıza bereket katsın inşallah, sabırlar diliyorum.
Dostlar sağ olsun, Allah razı olsun Ozan kardeşim sağ ol. Sevgilerimle… Dostlar sağ olsun, Allah razı olsun Emre kardeşim sağ ol. Sevgilerimle… Allah razı olsun, Allah dualarınızı kabul etsin Koral kardeşim sağ ol. Sevgilerimle… Dostlar sağ olsun. Nejat Bey İnşallah yazın bir “org” yapar birlikte ölmüşlerimizi yâd eder, onlar için balık tutar ve tekrar onlar için geri salarız! Sevgilerimle… Dostlar sağ olsun, Allah razı olsun, Allah dualarınızı kabul etsin sevgili Özcan kardeşim davetin için çok teşekkür ederim. Not aldım, inşallah, Allah kısmet ederse neden olmasın sevgilerimle… Dostlar sağ olsun, Allah razı olsun Allah dualarınızı kabul etsin Erol Bey dostum. “Ateş düştüğü yeri yakar” derler bilirsiniz; işte bu ateşin acısı siz sevgili dostların bu güzel iyi dilek ve duaları sayesinde hafifliyor! İyi ki varsınız sağ olun. Sevgilerimle…
Eminim kayınpederiniz bu yazıyı okuyabilseydi çok mutlu olurdu. Geride bıraktıkları tarafından bu kadar sevilecek ve böyle bir hikaye yazdırabilecek kadar insan olabilmek, herkese nasip olan bir erdem değil çünkü. Başınız sağolsun; toprağı bol, mekanı cennet olsun inşallah.
Dostlar sağ olsun. Eminim ağlardı! Birlikte televizyonda gördüğümüz her şeye ağlardık biz onunla, nerdeyse çizgi filmlere bile. Duygusal bir adamdı, Allah rahmet eylesin dediğiniz gibi mekanı cennet olsun sağ olun Sennur kardeşim sevgilerimle...
talp bey öncelikle epey geçikmiş başınız sağ olsun.sarıkayalar'la beraber okuduğum en güzel yazılardan birisi. yüreğinize sağlık.gerçekleri,hayal dünyası ile birleştirip mükemmel bir yazıya dökmek.inanılmaz bir yeteneğiniz var.insan okurken sanki yanınızdaymış,sizin gerçekler karışık,hayal dünyanızdaymış gibi oluyor. bu yazılarınızın devamını dilerim.
Talip Bey, sabırlar dilerim. Huzur içinde uyusun. Eminim güzel bir yerlerden bu çok anlamlı yazınızı okumuş ve yüzünden gülümsemeyle elini omuzunuza koymuştur.
Allahrazı olsun sevgili dostum sağ olun... Allah razı olsun sevgili dostum sağ olun... Güzel sözleriniz için çok teşekkür ederim kengin Bey, beğendiğinize sevindim Allah razıolsun... Allah razı olsun sevgili Cenani; umarım öyledir Selamlar...
