ormandayım çakıl taşlarıyla çevirdiğim küçük ateşimde:isli bir demlikte demlediğim çay. önümde sakince akan berrak bir dere, oltam suda yanımda az evvel yakaladığım iki nazlı balık sessizlik..sade ateşin çıtırtısı, derenin şırıltısı karşımdaki çam ağacının dallarında, telaşla ötüşen iki küçük kuş. belliki yuva yapmışlar sakin olun diyorum kendi kendime, zararım dokunmaz size ama ne olur biraz müsaade etsenizde sevsem yavrularınızı.yatıyorum sırtüstü, gökyüzü ne kadar mavi, bir küçük beyaz bulut var sade. küçük bir hışırtıyla çeviriyorum başımı, bir kertenkele az ötemde başını kaldırmış bakıyor bana. bir müddet gözgöze geliyoruz, bir anda uçarcasına böğürtlenlerin içinde yok oluyor. az ilerimde karıncalar tek sıra olmuş, boylarından büyük yaprak parçaları ağızlarında. doğrulup ateşe iki meşe dalı daha sürüyorum, akşamın ilk saatleri yaklaşıyor. sivrisinekler uçuşmaya başlıyor derenin üstünde, az ilerde bir balık sıçrıyor suyun üstüne, belliki akşam yemeği saati demli bir çay dolduruyorum kendime, bir yudum alıp tebessümle çevremi bir daha süzüyorum. burdan başka hiç bir yerde bu kadar mutlu olmadığım geliyor aklıma. ne çıkılan tatiller ne pansiyon odaları ne şehirdeki çevrem. belki bir köyde doğsam bu kadar sevmezdim seni diyorum dereye. ama yok alınma! köydede olsam severdim seni, senide meşe ağacı, senide balık. hepinizi nerde olsam severdim biliyorum insan kardeşini sevmezmi.?hı söylesene kardeşim tabiat sevmezmi.?........
Sevgili Cemal Böylesine bir sevgi senin sahip olduğun manevi değerlerin bence en kıymetlilerindendir. Hayatın boyunca muhafaza etmek icin elinden geleni yapmalısın. Seni tam manasıyla anladığımı sanıyorum.Zaman,zaman hayatım boyunca istikrarlı olarak yaptığımda aynısıdır. Halende teşvik ettiğim,önerdiğimde budur. Geceleri evimde yatmamayada karar verdim,teknemde yatacağım. Derelermi,elbette arada onlarıda ziyaret edeceğim. Sevgiyle kal
sevgili vedat abi bu duygularım zaten hep vardı ve sanırım ölenedk sürecek özel bir çaba harcamama gerek yok teknende mutlu bir hayat dilerim sana...ahmet kardeşim sende okumayadeğer bulduğun için seninde yüreğine sağlık ....
yüreginize saglık cemel bey. aslında bir çogumuzun yaşamak istedigi duygular ve hayat bu,ama malesefki hayat herzaman istedigini vermiyor insana tabi birazda şartlar. gündelik koşturmaca içinde ancak deniz kıyısında bulabiliyoruz bu anlattıgınız huzuru. 2008 kasım,mimaroba açıklarında teknedeyim,saat 22.00,telefon geldi arkadaşlardan,tarabyada toplandık sende gel diye,isatabulun bir ucundan,elimde takım çantası,sırtımda kamış tam 4 araç degiştirdim 3 saat de tarabyaya gittim(hanım in çöpü at dese gitmem)sabahlıyacagız,sabaha karşı 4 gibi kıyıdaki banka uzandım,hava serin,rüzgarlı,güzel sarıp sarmaladım kendimi,orada uyumakla,uyumamak arası kestirdim iki saat 6 gibi kalkdım,hani için üşürya tatlı tatlı,mis gibi deniz kokusu,köşkün bahçesinden bülbüllerin serenatı,ohh dedim kendi kendime,iyiki burdayım. ve 1 hafta geçti aradan,cumartesi akşamı evde oturuyorum,aklım sahilde,ah diyorum ne yapsamda kaçsam,gidip tarabyada yatsam. ve yaptım,gece 23 gibi gittim sabaha karşı aynı bankda yattım. benim bir hayat felsefem var,keşke dememek için imkanlarım dahilinde istedigim gibi yaşamak.umarım bir gün daha fazlasını elde ederim,daha bakir bir dogada. sevgiyle kalın
belkide bizi daha çok mutlu eden o hayat şartlarından bunaldığımızda kaçmamızdır ordu evinin önündeki banklarsa birgünde ben yattım çinekop sevdasına.
evet cemal bey,cumhurbaşkanlıgı köşkünün önündeki banklar.bak şimdi gene gidip yatasım geldi eyvah eyvah
yok üstad alışgınım ben,gerçi hafta sonu sarayburnunda 5 saat rüzgar yiyince baya sarsıldım ama yıkılmadık şükür
