Muhtesem Bir Mercan, Bu Yolun Sonu Ve Bir Dilenis

1.BOLUM

“Tinsel bir titreyis”


34 Sene oldu,
Ilk yemimi takip,
Kalbimle kutkut atip,
Cirpinan dalgalarin
Civit mavisi koynuna
Olta sallandirip
Derine
Daha derine
Bir karis daha otesine
Erismek icin
Icin icin yanip
Kimisi menevisli
Kimisi sirtina gokkusagini almis
Atesli
Kimisi gudumlu kursun
Namlusundan firlamis
Bastan assagi kuvvet kesilip
Hayatta “Bana misin?” dememis
Celik karnina sakli cakintisi…
Kimisi urkek, zarif,
Narin edalarda
Sinmis hercai mercanlarin koynunda…

Baliklarla
Ilk bulusmamdan bu yana
34 sene oldu….​

 

2. Bolum​

“Benim dunyamda aslinda yaptigimin balik yakalamakla, balikci olmakla alakasi yoktur…Manam ve hatta manasizligim sularda”


Dogarken reddettim,
En az o kadar da reddedildim
Karasal yasamin
Kara adami olmaya…

Irinim, tukurugum, tiksinmisligim,
Gocmenligim, terkedilmisligim, yitmisligim
Denizden uzakliktan baska bir sey degil

Hiclik, esaret , tohum…
Bir yudum suya kadar var
Dudaklarina
Bir damla yagmur calinmasin
Varlik koksalar
Esaret zincir kirar,
Tohum acar…

Hicligim, esaretim ve tohumum
Dalgalarin basladigi yere kadar…

 

3.Bolum​

“Ad ,zincir, paranga… Adimizi koydular, aslimizi unuttular.Ironik! Degil mi?”


Once adimizi, ismimizi, cismimizi koyarlar,
Sonra da adimizin, ismimizin, cismimizin
Biz olduguna
Bizi inandirmaya calisirlar…
Duymak istediklerini soyleyip
Onlara “He” dedigimizde
Sasirir
Kendi koyduklari, adin, ismin, cismin
Aslinda bize ait olmadigini idda edip,
Uzerimize cullanirlar…

Tipki igne baglayip,
Yem taktim diye,
“Kismet” deyip
Suya attim diye…
“Balikci “ dedikleri gibi…
Ucsuz bucaksiz ummandan
Aslinda sadece
Kendi ruhumu cektigimi
Gormedikleri gibi…
Ironik…Degil mi?

 

4.Bolum
​

Okyanusca Alp’e dedi ki…
“Bu is ne zamandan beri “ Benim kisi seninkisinden buyuk”oldu ? Oysa ben “askimizi anlatiyor, gizemli duslerimizden bahsettigimizi” saniyordum” …


-Siir gerektirmeyecek kadar yalin==

 

5.Bolum

“Balikci mi baligi yakalar yoksa balik mi balikciyi? Sans, kader, kismet , av ve avci uzerine biraz muhabbet, biraz nostiljinin derinliklerinde dusunce firtinasi.”
​

Genel kaninin aksine, ilk baligimi sudan cikardigimda, aslinda benim degil onun beni yakaladigina inandim.Gorenleri saskina ceviren , ust dudagini yillarca once yitirmis, cenesinin alti cok ince yosun tutmus, dev gibi bir izmaritti.Bu ozru, bu kaybi, belki de bu baligin boylesi bir buyukluge erismesinde ki sir, boylesine uzun yillar yasama sarilmasini aciklayan nisandi.Bu balik kim bilir kac aga yasami boyunca denk gelmisdi, kac agin gozunden mucizevi bir sekilde gecmisdi? Kac kez saginda solunda patlayan kis kis taslarinin surdugu kadere panik icinde kosmak yerine, bir sekilde kendisini kurtaracak yone , derinlige yonelmisdi? Kac lufer. kac palamut, kac avci balik onu gozune kestirdide bir turlu dis geciremedi? Nasil oldu da oldukca kucukken ust cenesini nerdeyse tamamen parcalayan o igneye yakalandi ve nasil oldu da boylesi beslenmesini sekteye ugratacak bir ozure ragmen yasamayi basardi? Acaba bu ozure neden olan, o talihsiz olay bu baliga, oteki izmaritlerden cok cok daha buyutecek kapiyi acan anahtar olmus olabilir mi?

Belke de! Ust cenesini kaybetti ve gitti daha once alisdigi meralarda , daha once alisdigi yemlerin pesine dustu. Denedi, ugrasti… Ve gecmis de yapabildigi pek cok seyin artik kendisine cok uzak oldugunu kavradi. Bir insan olarak kendime sormadan edemiyorum. Baligimizin o donem kendisine acima ve depresyon gecirme luksu olmus mudur acaba? Peki onu yaratan her seye isyan etmis , denize, akintiya, yosunlara kusmus olabilir mi? Sanmiyorum. Aklima gelen en basit aciklama, en yalin senaryo soyle… Kucuk karidessi canlilari avlamaya, suya dagilmis yumurta, su piresi , kurtcuklar ve planktonlarla gidalanmaya basladi. Oltaya yakalanma sokunu belki atlatti ancak hic bir zaman genlerine islemis o garip korkunun bu tecrubeden sonraki bagiran icgudusune kulaklarini tikayamadi. Onceki satirlarda ifade ettigim gibi bir izmaritin en basit menusunu bulacagi iskele altlarinin los kuytularinda gecirdi omrunu. Belki de bu yuzden aglarin gozunden gecme gibi bir mucizeye hic tanik olmadi, kis kis tasinin panik yaratan o gurultusunu duymadi… Luferler, palamutlar ve diger olasi avcilar hiz kazanip, kosturarak avlanamayacaklari bu iskele babalariyla orulu kuytu labirente hic ugramadi.ve bu yuzden belki de hic bir disli atakla karsilasmadi. Kisaca baligimiz risklerden olabildigince uzak, dunyanin etlisine sutlusune pek karismayan, hirslardan , rekabetten arinmis , oldukca kalender bir yasam surdu.

Iste burda muhabbetimizin en canalici noktasi bir anda beliriyor. Bu izmarite “sansli bir yasam yasamis” veya tam tersi “ Bizim balik sansiz bir omur surmus” bakis acilariyla yaklasmak mumkun mudur? Bir acidan belki de Dunyanin en sansli izmaritlerinden biriyle karsi karsiyayiz.Bir igneden kurtulup, cenesini kaybettigi halde, onca beladan bir sekilde siyrildigina gore, boylesine uzun bir omur yasayip, boylesine bir boya erisebildigine gore bu cok sansli bir balik.Her izmaritin hayat mucadelesinde erismek istedigi en yuksek zaferi, belki de en uzun hayatta kalabilmeyi basarmis balik. Sonuna kadar savasin timsali, yep yeni bir gune bir kez daha ayakta kalabilmek icin hayatin karsina cikardigi her iskenceye gogus germis muhtesem bir balik.

Bir diger taraftan bu balik dunyanin en pisirik, en mulayim, en korkak, en hayattan kacmisligin, silik yasanmisligin simgesi olacak kadar pasif bir yasama mahkum olmus denilemez mi? Peki bu sansizlik degil de nedir?Acaba baligimiz hayatinda yeni bir jenerasyona hic dol atti mi? Bunu paylasacagi bir es bulabildi mi? Ya bu farkli goruntusu onu diger izmaritlerin korktugu , genini paylasmak istemedigi bir konuma sokmussa? Elbette bunu tam anlamiyla bilmem mumkun degil…Aslinda daha fazla senaryo uretmeye gerek de yok zaten.Sadece bu dev izmaritin sonuna bakmak yeterli degil mi?. Sen bunca beladan kurtul, yasam savasinda bir izmaritin onune cikarabilecegi en cetin tuzaklardan sag salim siyril, kal gel 7 yasinda, hayatinda eline oltayi ilk defa almis, hic olta baglamamis, o gun daha ilk yemini takmis , olta atmasini, olta cekmesini bilmeyen , aceminin acemisi bir cocuga yakalan ve ruhunu teslim et…

Kisaca sans, egoist,keyfi bir perspektif , sansizlik egoist, keyfi bir perspektif… Tamamen bize kalmis, hangi pencereden, hangi acidan bakiyorsak yuzunu degistiren, kalemini bizim tuttugumuz, bizim yazdigimiz bir hikaye…Tipki guzel, cirkin gibi….Tipki guclu, zayif gibi…Korkak, kahraman ? Vesaire ,karsit vesaire… Olan oluyor ve biz yaziyoruz.Butun bu dualist , iki yuzlu murekkebin hokkasi da dualist, iki yuzlu…Cunku ya ask yada tiksinti kokuyor… Ve ask hokkasindan murekkebin tiksintisini, nefret hokkasindan cikmis murekkebin askini okumak o kadar kolay ki…

Herseyin iki yuzu vardir derler … Bahsettikleri budur. Herseyin gercekten iki yuzu oldugu degil.Her seyin tek bir yuzu var…O da sadece “olan”… Gerisi bizim hikayemiz… Bizim inanmak ve inandirmak istedigimiz… Birgun “olana” yazilan bu essiz hikayelerin hepsini burusturup , cope atsak, elimizde “olani” ifade edebilecek tek ve yagane “olan” kalir… Kader...

“7 yasinda bir cocugun oltasina Istanbul Bogazinda oldukca buyuk ust cenesi ozurlu bir izmarit geldi...Bu o izmaritin sonu, cocugun butun yasami boyunca bir tutkuyla yasayacagi balikciligin baslangici oldu.” Bu olan…

Bu da o cocugun beynine, kisiligine yazdigi hikaye…

“,Genel kaninin aksine, ilk baligimi sudan cikardigimda, aslinda benim degil onun beni yakaladigina inandim.Gorenleri saskina ceviren , ust dudagini yillarca once yitirmis, cenesinin alti cok ince yosun tutmus, dev gibi bir izmaritti.”Binlerce riski atlattiktan sonra omrunun son baharinda oylesine yitip gitmek varken, o beni secdi…Yoksa boylesi bir baligin benim acemi oltamda, benim acemi ellerimde son bulmasinin izahi mumkun degil. Iste bu yuzden bu izmaritin doganin bana essiz bir hediyesi, mucizenin ta kendisi olduguna inandim.Dahasi bu balik benim icin, evrenin bir baska yuzune kabul edilmenin kutsal bir nisani oldu.O gunden sonra artik oltami kapip baliklarla , denizle bulusmaya gitmedim, sadece ait oldugum yere geri dondum…Bu yuzden balikciligimin hic bir zaman onu doyasiya yasamaktan ote hic bir amaci olmadi. Hic bir zaman kendime sormadim, “Neden uykuya dalmadan evvel hulyalarim derin denizler ve essiz baliklar…Neden daima aklimda kursuni bulutlar, alt alta ustuste yuvarlanan dalgalar ve cesit cesit esen ruzgar?. Bu benim ve yasadigim neyse, bu benim kaderim.. ”

Ahh ne guzel o cocuga…Giptan ediyorum, seviyorum onu…Ahh insan olmak ne kadar guzel, ne kadar renkli…Olani istedigin gibi yorumlayabilme ve onunla istedigin gibi yasayabilme yetisindesin…Ister bir mucizeye cevir hikayeni, istersende sefil bir dus kirikligina… Kader dedigimiz, cogu zaman huzunlu bir bitis ve ayni zamanda civil civil bambaska bir baslangic silsilesineden baska nedir ki? Nicin nefes aldigimizi, neden var oldugumuzu, aynaya bakan yuzumuzun gerisinde neyin oldugunu gercekten biliyor muyuz? Her sabah gozumuzu actigimizda bir gun daha yasiyor olmanin mucizesi ne kadar dogal, ne kadar yeknesak…Bizi biz yapan ne varsa , varligimizin, yasamimizin bir nicini olmali mi? Nedenini nicinini bilmedigimiz, herkesin kendi haleti ruhiyesinde , kendi oznelliginde yasadigi kendiligi ve yasamini, kim kiminkiyle karsilastirabilir? Boyle bir sey mumkun mu?

Bize kalan sansimizin veya sansizligimizin muhasebesi degil…Varlik ve onun icinde biz…Insan… Hergun ucsuz bucaksiz denizlere olta atip , kismetini arayan balikcilariz… Ve hergun kismetin pesinde can veren baliklariz.Her seye ragmen, sonuna kadar ,doyasiya, yepyeni bir gunde yep yeni bir kismete adanmisiz… Tipki o izmarit gibi her seye ragmen yasama dort elle sarilmisiz. Olan budur, hikayem , hikayemiz budur…

 

6.Bolum

“Muhtesem Bir Av Gunu” ​

Auckland Turklerinin icinde basarili is adamligiyla medari iftaharimiz olmus sevgili Metin Yildiz’in muhtesem teknesindeyiz.Oldukca guzel, piril piril bir sabah. Ben , Hasan Baba ve henuz tanisma serefine nail oldugum Metin Abinin arkadasi David bugunku balikciligimizin ekibini olusturuyor. Havanin kis olmasi ve sezonun coktan gecmis olmasi her nekadar saglam bir balikcilik umudumuzu kiriyor olsa da oldukca mutluyuz. Sonucta altimizda bu muhtesem okyanusa cikilabilecek en guzel teknelerden biriyle tutkuyla sevdigimiz bir ise yol aliyoruz. Disarda dalip cikan catal kuyruklar, gunun isigina bogulmus kucuk adaciklar, bunlarin arasinda gozumuze takilan oynaklar… Amacimiz mumkun oldugunca cabuk kerterizimizi bulup, balikciligimiza baslamak. Metin Abi Rengitoto adasinin ardinda bu mevsim guzel balikcilik yapilabilecegini duymus. Orayi bir deneyelim diyor. Bir de buraya yakin daha acikta , kanala donuk derin bir kerteriz var. Once daha uzakta oldugu icin bu derin kerterizde olta atmayi kararlastiriyoruz.

Kaptanimiz Metin Abi​

Bugun bu teknede tanistigim David 45 yaslarinda Auckland da oldukca taninmis ekspresso turu kahve uretimi ve satimi uzerine bir firmanin sahibi. Metin Abi de hem oldukca buyuk bir restoranlar zincirine sahip, hem de onun da David gibi taninmis bir kahve ureticisi firmasi var. Yani anlayacaginiz ticaret hayatinda bu birbirine rakip bu iki insan dinlencelerinde iki gercek dost. Balikciliklarina gelince, Metin Abiyi Aucklanda gecirdigim 14 yil boyunca tanirim. Oyle amator balikciligi hobilerinin bas kosesine koymus bir insan olmadigi gibi amator balikcilik uzerine her hangi bir iddasi oldugunu da gormedim. O vakit buldukca dostlariyla , sevdikleriyle cikip bir deniz havasi almak, bu arada onlarla birlikte olta atip nasibini yakalamanin tadindadir. David’i yeni tanidigim icin balikciligi benim icin kapali kutu. Ama dogma buyume Yeni Zelandali olup , amator balikciligi sevdigine gore bu konuda oldukca tecrube edinme sansini bulmus oldugunu dusunuyorum. Hasan Baba ise daha onceki yazilarimi okuduysaniz yakindan tanidiginiz, amator balikciligi oldukca bas taci etmis, hayati boyunca enfes baliklar yakalamis, amator balikciligin duayeni olarak tanimlayabilecegimiz oldukca degerli bir abimiz. Eee haliyle benimde bu ise olan cilginca sevdami biliyorsunuz…Kisaca bu seferimizde ilk bakista balikcilik uzerine oldukca tecrubeli olan karakterler ben ve Hasan Baba olarak gozukuyor.

David ve Metin...Kisaca Team Kahveciler...Teknemiz kismet pesinde hedefine kosuyor.
​

Muhabbet oldukca sicak. Eski av anilarimizdan bahsediyor, yakaladigimiz muhtesem baliklari bir kez daha aniyoruz. Metin Abi kaptanimiz olarak mutevaziligini elden birakmadan ama hafif muzipce Hasan Baba ve benim adimi Istanbul Ustalari olarak takiyor. Ee onlarda kahveci patronlari degil mi ? Bizde Metin ve David’i kahveciler olarak adlandirdik.Tabii bu tanimlamalar dogal olarak bizi takimlara ayirdi.Daha oltaya davranmadan hafiften bir rakabet dogdu. Biraz dostca , saka ve samimiyet dolu rekabetin kime zarari olacak?...Bu seferde boyle olsun. Sonra “Deniz bu , her sey olur!” dememis mi buyukler…

Hasan Baba ... 14 kg Mercan herkese kismet olmaz, koskocaman bir deniz aski da
​

Neseyle kerterizimize ulasiyoruz.Tabii ilk isimiz oltalari yemle donatmak. Metin Abi Gulp’in dogala ozdes sahtelerini kullaniyor. Benim kalbim ozellikle seyrek balikta bu cesit yemlere kaynamadi.Ancak bir sure olta atip cektikten sonra, bu derin avlakta ne taptaze cam gibi sardalyalarin, ne de dogala ozdes sahtelerin isi beceremedigini gorduk.Dip sanki kerbela… Sanki col… Sanki terkedilmis. Balikci sabrinin bile tukenecegi yer vardir. Sabrimiz bu siniri da asinca “B Planini” uygulamaya koyuyoruz. Daha iceriye girip, adalarin ortasinda , kumluk kanallardan uzak, daha bitek resiflerin bulundugu yeni kerterizimize demir atiyoruz. Burda mozmoz sepetimizi suya indirdik. Bu duzenek denize yag ve parca balik salacak.Mazmozlama ozellikle seyrek balikta mintikadaki baligi teknemizin altina toplaya bilmek icin en etkin yontem.

Kahvecilerle , Istanbul’lularin kullandigi malzeme acisindan goze carpan en buyuk fark, onlarin oldukca hafif takimlar kullanmasi… David neden boylesi bir oltacilik yaptigini bize soyle ozetliyor…” Hafif takimlari seviyorum. Balikla savasim daha uzun suruyor. Boylesi takimla yakaladigim baligi gercekten hak ettigime inaniyorum ve bu beni daha fazla tatmin ediyor.” Iste bu tavir gercekten bir amator ustaya yakisacak yaklasim. Ben ve Hasan Abi daha kalin misina ve daha kaba kamislar sectik..Elbette ince misina kullanmak daha sportif. Aslinda ustaya da bu yakisir… Peki butun bunlari bildigimiz halde biri denize 34 senesini , bir digeri 46 senesini vermis bizim gibi iki balikcilik delisi neden bugun hafif takimlarla calismiyor diye sorabilirsiniz.?

Iki takim arasinda ki rekabette sonucunu, kanuni boyda olup, tekneye alacagimiz baligin adedi belirleyecekse, kopma riski yuksek,bu yuzden balikla fazlaca oynamayi gerektirecek, dolayisiyla zaman kaybetmek yerine, baligin tav zamani indir bindir yapabilecegimiz, suratle baligi iceri alip, suratle yem takip, agir kursunlarla kisa surede dip bulup , tekrar balik bekliyebilecegimiz kalin ve agir takimla calismak bize stratejik olarak daha yakin gorunuyor. Kisaca hedefimiz seri balikcilaga oynamak. Kisin soguka karsi daha dayanikli, yalniz gezen, oldukca buyuk baliklara rastgelmek de buyuk olasilik. Bu mevsimde balik bekletir ancak genelde gelen baliklarin buyuklugu bu bekleyise degecek kalitededir.. Kisacasi bahtimiza gulebilecek boyle irice bir ava da hazirlikli olmak istiyoruz. Ayni zamanda bir teknede her balikcinin farkli stretejilerde balikciliga yaklasmasinin bir diger guzelligi daha var.Boylelikle baligin bu stratejilerden hangisine cevap verecegini gorerek, buna gore gerekli degisiklikleri yaparak, verimliligi daha da artirabiliriz.

Karsimiza cikan yemyesil adalardan biri...​

 

Iste bu dusuncelerle balikciligimiza basliyoruz.. Gonderdigim ilk yem dibe ulasir ulasmaz, hafif bir dokunma hissediyorum..Ikinci vurusu alir almaz calindim.Balik uzerinde.Bu gunun ilk baligi ancak oldukca kucuk.Onu zarar vermeden gerisin geriye gonderiyorum. Kendi kendime “Demekki assagida kucuk baliklar daha yogun. Simdi bunlar ince takimlarla bu piranalarla ugrassinlar, dursunlar. Biz Hasan Abiyle daha kaba baliklara yatalim.” Diyerek, ic geciriyorum ama Kahvecilerin bugun bize suprizleri var. Once David basliyor ve cok guzel bir calinmayla , oltaya baligini yapistiriyor. Kamisi iki buklum.. Kesinlikle guzel bir balik.Ama ne kadar guzel? Bu sorunun cevabini bulmak icin sudan gozumu ayirmazken, Metin Abi takim arkadasini izliyor. O da sert bir calinmayla takiyor baligi oltasina. Ister istemez sasiriyorum. Cunku Metin’in muhtesem bir stille baligi yakalayisi gozumden kacmiyor..Once yemi kavrayan baliga hafif yol verdi.Tam baligin agzina aldigina emin olunca tasmayi basdi. Cok sakin, abanmadan , kendine guvenle oltayi toplamaya basladi. Bu aceminin yapacagi is degil… Kisacasi isimiz var bugun. Gorunuse bakilirsa gorusmedigimiz sure icersinde Metin Abi oldukca tecrube kazanmis. Kahveciler ilk baliklarini ard arda cikariyor. 35 santime yakin gayet kaba mercanlar. Biz de tik yok.Ama onemli degil.”Yeterki balik baslasin, Biz buna karsilik veririz.” diye dusunuyorum. Onlar yemlerini yenileyip tekrardan salliyor. Yavas yavas takimlari dibe inerken ikisi de ayni anda tekrar calinmaz mi!? Metin ve David yuklu kamislarini toplarken buyuk mutlulukla gulumsuyorlar. Us uste daha dibi bulur bulmaz balikla karsilasmalari mercanin tav yaptigini gosteriyor. Altimizda balik var ve biz de daha tik yok.Bu kesin olarak baligin takim secdigini gosteriyor.Hemen oltami cekiyorum. Butun hizimla ince misinaya, kucuk kursuna donuyorum. Bu arada Kahveciler iki tane daha nerdeyse ayni buyulukte balik cikariyor. Durum 4-0. Hasan Baba’nin oltasina kurbaga bile dokunmazken bunlar oluyor.. Aceleyle kendi oltami baglarken Metin ve David bir kez daha suyla bulusuyor. Isimi bitirip yeme uzanirken ikisi de saskin bakislarimin arasinda bir kez daha, nerdeyse ayni anda caliniyorlar… Agir agir baliklarini cekerken , Hasan Babayla goz goze geliyoruz.Gun buyuk ama acilis hic umut verici degil.

Kahveciler cok hizli basladi...​

Ruzgar ve akinti gucunu artiriyor. Bunu goz onune alarak hafif takimlarla tutan dostlarimdan biraz daha agirca bir kursun ilistirmeyi uygun goruyorum.Hemen bir kez daha bu kucuk degisikligi de yapip, yemleyip koyveriyorum. Bu arada Kahveciler sevinc cigliklari arasinda iki tane daha 40 cm yakin mercan cikariyorlar. 6-0.Fark aciliyor.Onlarin yuzleri guluyor.Karsilikli sakalar yapiliyor.bu esnada hafifce bir tiklama hissediyorum oltamda. Sonrasinda bir anda balik yemi ve kursunumu havalandiriyor. Caliniyorum. Oldukca da guzel bir balik. Sakince , dengeli bir sekilde cekiyor, sakince baligi iceri aliyorum. Asagi yukari rakiplerimizin yakaladigi boyutlarda bir mercan . Bu balik makus kaderimizi degistirecek mi?Yemlerini yenileyen Kahveciler ve Hasan Baba tekrar balikciliklarina donuyor.Ama uzunca bir suredir dibi bulmalarina ragmen,bu sefer kimse de bir hareket yok. Oltami salliyorum derinlere…Kimsenin yemi karsiladigi yok…Balik bekletiyor.Bu iyiye isaret degil. Tavi kacirmis olabilecegimizin korkusu hafiften cokuyor icime.

David gokkusaginin bittigi yerde
​

Seyrek balikcilik gunlerinde baligi bulmak ne kadar zorsa, bir kez buldugunuz anda en ufak bir aksilik nedeniyle kaybedeceginiz zamanla, bu curum anindan gerektigi gibi faydalanamazsaniz, basladigi gibi cabucak sonebilecek tavlar, yerini dus kirikligina birakir. Bu yuzden dogru zamanda dogru olta o kadar onemlidir ki…Her zaman hedefledigimiz baligin degisik misina kalinliklarinda baglanmis , degisik igne boylarinda, olabildigince fazla yedegini takim cantamizda bulundurmakta fayda var.Bu takimlarin uzerinde firdondusu mutlaka olmali. Boylece anabedene ilistirmis oldugunuz klipsli firdonduye cok az zaman kaybederek takiminizi ekleyebilir ve gerekli degisikligi aninda yapabilirsiniz. Bir de tav zamaninda balik kacirmamak icin elimizden gelen her seyi yapmaliyiz. Cunku kacan balik urkerek mintikadan uzaklasirken surunun diger uyelerini de pesine takabilir. Ancak gordugunuz gibi butun bu bilgileri bilmek ve ifade etmek yetmiyor. Istedigimiz sonucu almak istiyorsak, hic bir zaman usenmeden, kararlilikla bu prensipleri uygulamaya sokmamiz gerekiyor

 

Biz bugun biraz rahat davrandik.Siz siz olun tecrubeniz ne olursa olsun, bazen yani basinizda ki bir insanin bilerek veya bilmeyerek uyguladigi bir yontem eger ard arda sonuc vermeye baslarsa ve siz balikciliginizda bir degisiklik yaratamiyorsaniz, hic bir inatciliga yer vermeden, kalkin baligi tutan takima donun. Bunlari soylemekle beraber kucuk bir ayrintiyi da hatirlatmakta fayda var.Her gittiginiz balikcilikta hedefiniz sadece ve sadece hayatinizin baligina olta atmak, onu tutmaksa Hasan Baba’nin yaptigi gibi kalbinizin yattigi oltayla beklemeye devam edin. Fakat bunun ogun ve pek cok baska gun eli bos donmek olabilecegini de unutmayin. Deger mi? Bunun cevabini verecek sizsiniz. Unutmadan soylemeliyim.Bu teknede bugun balik tutanlarin hic birisi 14kg lik bir mercani daha oltasinda gormedi. Ama Hasan Babamiz 10kg’in uzerinde pek cok mercan cikartmis, 14.100 kgla zamaninda dunya rekorundan 600 gr daha hafif Yeni Zelanda mercaninin sahibi olmustur.

Ben gunun dogru takimina dondugumde tavin son dakikalarina yetistim. Hizli balik gecdi. Herkes beklemeye basladi. Sahsen dogru bir karar verdigime inaniyorum. Yoksa buyuk bir ihtimalle son yakaladigim baligi cikaramamis olacaktim. Hasan Baba’da hala tik yok. Metin Abi mukemmel sandovichler dagitirken, acligimizi bastiracak bir molanin arifesindeyken benim oltamda bir hareketlenme oluyor.Bu cok ciliz bir vurus.Ikinci vurusu beklerken bir an oltamin hafifledigini hissediyorum.Bu cok tecrube ettigim bir olay. Ozellikle kis baligi cok iri bile olsa metabolizmasi yavasladigindan fazla enerji harcamak istemez. Hele o anda etrafinda yem uzerine rekabet edecek kendi boyunda veya daha buyuk balik yoksa yeme yaklasip, kenarindan kosesinden agzinda geveleyip birakabilir. Sonra biraktigi yemin uzerine egilip buyuk bir hizla cenelerini acarak , agzina cektigi su yardimiyla yemi kapar. Ardindan pozisyonunu hic bozmadan bir sure hareketsiz kalabilir. Iste bu ani kacirirsaniz ve balik her hangi bir sekilde igneden veya misinadan huylanirsa yemi geri kusabilir.Bu durum oltada vurus olarak algilanmaz. Yukarda ifade ettigim gibi o an algiladiginiz sadece bir anlik bir bosluk hissidir. Bunu hisseder hissetmez vakit kaybetmeden calinmak gerekir ki bende oyle yaptim. Kamisim sert bir yayla bukuldu.Skoru 6-2 ye tasiyacak baligimi , “Ya Allah, Ya bismillah” diyerek, uzerine titreyerek cekmeye basladim. Hasan Baba destek veren sozlerle kendini ve beni ateslerken, karsi takima goz dagi vermeye calisiyordu. Az sonra teknenin o ana kadar ki en buyuk baligini cikartmak nasip oldu.

Guzel bir mercan cikariyorum.Su ana kadar gunun en buyugu. Ancak bakalim zafere yetecek mi?
​

Ancak rakiplerimizin bugun bize aman verecegi yok.. Benim ardimdan David’in oltasi muhtesem bir vurusla gene iki buklum oldu.Yeni taktigi baligi bir anda genis zigzaklarla ortaligi hallac pamugu gibi atmaya basladi. Bu mercan olamaz. Cok hizli balik ve oldukca buyuk oldugu kesin.Boyle hizli , buyuk , gezen balik oltaya yapisinca , oltasina bu baligi takmis olanin disinda ki balikcilarin hepsi, hemen kendi oltalarini toplamali ve kakic veya kepce gibi aletlerle arkadaslarinin baligini bekleyerek, baligi iceri almaya yardimci olmalidirlar.. Yoksa belkide cok essiz bir av sadece inatcilik ve kisisel takintilar nedeniyle cirkince kaybedilebilir.Gereksiz karismalar, misina kesilmeleri , olta kayiplarina neden oluna bilir. Daha da onemlisi cok degerli dostluklarin arasi gereksizce acilabilir. Ozellikle tekne balikciliginda bu kucuk ayrintiya ozen gostermek , gerek amator, gerekse de ticari olta balikciligi kulturunun unutulmamasi gereken ahlak kurallarindan biridir.

Balikci ve baligi...Bu ne benzerlik..​

Bizler oltalarimizi toplayip David’in yardimina kosarken o, cilgin baligi ile mucadelesini surduruyordu. David’in takimi bu balikla bas edebilmek icin oldukca ince. Bu yuzden onu gercekten yormasi gerekiyor. Iste bu nokta da baska bir konuyu tartisabiliriz.Takimi incelterek cekiciligini ve yemin sudaki dogalligini artirirken , belkide o takima yapisabilecek cok buyuk bir trofeyle bas edebilmekden vaz gecmis oluyoruz.Neticede David bir sure sonra baligini misinasinin patlatmasiyla kaybediyor.. Bize kacan avin ne oldugu hakkinda sadece spekulasyon yapmak kaliyor.

Tekrar oltalari atarak herkes kendi stratejisinde beklemeye basladi. Artik kesinlikle baslangictaki o tav anini kacirdigimizi biliyoruz. Bundan sonra sonucun uzerinde ciddi bir degisiklik olmasi oldukca guc. Hasan Baba zaten senelerin trofe avcisi olarak artik her ciktigi balikta sadece gercek bir trofenin pesinde.O yuzden oltasini degistirmeye hic niyeti yok. Iste bu da baska bir yaklasim ama bu fikri herkese ifade edemezsiniz. Yani adet olarak basarinin pesine dusmus bir balikciyla , nitelik olarak balik pesine dusmus bir balikcinin av stretejileri baskadir. Bu gun belki tek vurus alamiyan Hasan Baba bu teknede balik tutan ben ve butun arkadaslarin ruyalarini susleyen 14 kg ustu mercani cikarmis insan.Peki bu nasil oluyor?Cunku Hasan Baba iste boyle belki 10 balikcilikta istedigini bulamaz , herkesten biraz daha az, belki de hic tutamaz ama aradigi balik geldiginde hazirdir ve inanin bana o balik beklemeye deger.Hele bu sularda…

Dalip gitmisim, hezimetin soguk disleri arasinda…Icimden “En azindan bugun teknenin en buyuk baligini tuttum” diyerek kendimi avutuyorum. Ahh , ahh!Fukara tesellisini bile bize cok goruyor okyanus… Metin Abi saglam bir calinmayla oldukca iri oldugu belli bir baligi oltasina takip, baligi yukari, beni dusler dunyasindan asagi cekiyor..Hem bu David’in az once kaybettigi gibi mercan karakterinin disinda hareket eden bir balik da degil.Bu kesinlikle mercan.

Metin Abi gunun suprizini oltaya takiyor​

Acemi gozuyle baktigimiz degerli dostumuz gercekten cok dikkatli, yapmasi gerekeni tam olarak yaparak, ince takimla muhtesem bir mercani kupesteye getiriyor.. Baligi kepceyle iceri alip tartiyoruz. 4 kg geliyor.Hepimiz oldukca takdire deger olan bu avi yakaladigi icin Metin Abi’yi tebrik ediyoruz. Boylece buyukluk olarak da Kahveciler bize ustunluk sagliyor.

Iste mercan, iste zafer... Kismetin guzelligine bakarmisiniz.



Bir amator balikcinin en mutlu ani...




Balik 4kg geliyor.​

Bu baligin ardindan uzunca bekleyisimiz farkli bir baligin oltami kapmasiyla son buldu.Balik buyuk olmakla birlikte oyle kafalar atarak, benimle savasarak gelmiyordu. Bu coktan teslim olmus bir balik. Denizlerin esrarengiz kuskunu ve bir o kadarda lezzet abidesi dulger baligini buyuk bir keyifle kupesteden asirtarak gunun son baligini yakaladim.

Dulgerden vazgecmem.Ama o simdi bir teselli ikramiyesi...))))​

Boylece Kahveciler tatli rekabetimizi 7’ye 3 kazandi. Metin ve David’i bu muhtesem av gununde gostermis olduklari takdire deger balikcilik icin hararetle kutladik.Gun icinde ki nesemiz ve mutlulugumuz boylece doruga cikti. Elbette kazananlarin tadi oldukca fazlaydi ve kaybedenler olarak onlarin muzip sakalarina gogus germek oyunun kuraliydi.Keyif ve mutlulukla bir sure daha sagda solda balik arayarak, ancak livarimiza yeni ve kayde deger bir balik sokamiyarak limanimiza donduk…

Metin Abi ve Hasan Baba... Mucize bir gunun donus yolunda... Sakalar ve zafer sarhoslugu... Birazcik dus kirikligi ve nasip... Yuzler herseyi anlatmiyor mu?​

 

7.Bolum

“Bu Yolun Sonu”



“Bu Yolun Sonu”​

34 sene oldu… Ilk yemimi takip, kalbim kut kut carpip, cirpinan dalgalarin civit mavisi kucagina olta salip, derine , daha derine , bir karis daha otesine uzanip, kimisi menevisli, kimisi sirtina gogkusagini almis, atesli, kimisi gudumlu kursun, namlusundan firlamis, kuvvet kesilmis, celik karninda cakintisi, hayatta banamisin demememis,
kimisi urkek, narin , zarif edalarla derin mavinin koynuna sinmis baliklarla ilk buyulu bulusmamdan bu yana 34sene oldu.

Her ani baska tad , bu balikcilikla dolu senelere geri donup baktigimda onu ve beni tasidigi yeri bir nicelikle tarif etmem mumkun degil.. Cunku neysek oyuz… Ona buyuk, kucuk, guzel, cirkin, usta yada acemi diyebilmek imkansiz.Nicelikler sadece oldugumuza baskalarinin bakis acisi, iltifati yada yergisidir.Bu nedenle her zaman kisiye gore degisir, oldukca gorecelidir.Ben bugune kadar ne usta balikci gordum, ne de acemi. Sadece buyuk asklar vardi, aski gercekten buyuk olanlar vardi.

Her konuda oldugu gibi balikcilikta da bilmeye ve ogrenmeye devam edelim. Ancak bir gun butun bu bilgi, tecrube ve askla artik her ciktiginiz balikcilikta herkesden fazlasini tutacaginizi, her defasinda herkesin yakaladigindan buyugunu yakaliyacaginizi saniyorsaniz cok yanilacaginizi soylemeliyim.Bunu bu sekilde ifade edenlerinde cok buyuk bir yalanla ugrastigini belirtmeliyim. Bu isin adi “ne benimkisi senden buyuk” , ne de bu yolculugun sonu herkesi yendiginiz gune ulasmak…Bu seruven muhtesem bir mucizenin icersinde saygi ve sevgiyle var olabilmek, son damlasina kadar bu mucizenin ustune titreyerek tadini cikaran insan olabilmek…

Saygi ve sevgiyle , saglicakla kaliniz…Yeni yilinizi en icten dileklerimle kutluyor, sevdiklerinizle mutlu bahtiyar olmanizi diliyorum..

Gonlunuzden gecen butun guzelliklere rast gelsin…

 

tek kelimeyle yüreğinize sağlık ömrünüze bereket.
konyadan selam ve saygılar.

 

Sevgili Kardeşim Hüseyin Alp
Verdiğin uzunca arayı misliyle kapatacak kadar dolu,heyecanlı,sürükleyici ve randımanlı av hikayeni,bugünden daha cok keyf almama sebep olacak kadar içimi dolduran hislerle okudum.
Sağolasın,
Sevgiyle kal

 

Hüseyin Bey,
Tebrikler,
Denize olan sevdasını avları ile ölçmeyenlerin ağzı - dili olan yazınız çok güzel.

Bereketli günler dileğiyle

Selamlar.