değerli arkadaşlarım.ben bir konuyu sizlerle paylaşmak istiyorum. forumu takip ettiğim zaman arkadaşlarımın balık limitleri konusunda gösterdikleri hassasiyet beni çok mutlu ediyor.ancak benim naçizane görüşüm olta avıyla yani kıyıdan amatör avla ne denizde ne tatlısuda balık bitmez.tabiki limit altı balıkları bırakmalıyız.ama acaba merak ediyorum aynı hassasiyeti avlaklarda ağ atan insanlarda gösteriyormuyuz. yani kaçımız ağ atan biriyle karşılaştığımız zaman jandarmaya haber veriyoruz ya da kendimiz müdahale ediyoruz.yoksa allah belasını versin deyip karışmıyormuyuz?ağ germe vs. avlanmalar özellikle tatlısu avında katliam demek.bence bu husus daha önemli.bu konuda herkes elini taşın altına koyabilmeli.saygılar...
Şahsım adına konuşacak olursam ben bir ispiyoncuyum. Sahil güvenliği arayıp bazı trolcüleri ihbar etmişliğim var. Sağolsunlar hemen bindiler tepelerine. Problemi sadece kurumlara havale etmek onların sorumluluğuna bırakmak elbetteki doğru değil. Kararlı ve programlı bir şekilde kollektif bir bilinç oluşturulması lazım.Bu bireysel olarak bu konuda kendimizi ve etrafımızdaki insanları bilinçlendirmekle olabileceği gibi daha çok sivil toplum örgütleriyle başarılabilir. Örnegin aynı iş yerinde çalıştığım ve balık tutma merakı olan insanlarla sürekli konuşuyor ve neden küçük balıkları geri salmaları konusunda onları bilinçlendirmeye çalışıyorum. Bunda da başarılı olduğumu görmek beni çok mutlu ediyor. Önceden baş parmak kadar bir mırımırı tutunca sevinen arkadaşlar şimdi böyle bir balığı yakaladıklarına üzülüp onlarla konuşarak sevecen sözcüklerle espriler yaparak geri salıyorlar. Geçen bunlardan bir arkadaş küçük bir mırmırı ykalayınca balığa 'Sen git kumda oyna, abilerin gelsin' dedi. Çok güldüm... Not: Lara da denize dökülen tatlı suyun orda ve bir önceki köprünün üzerinde kefal ve yayın katliamı yapılıyor. Bir iki kiloluk yayınlar ve minnacık minnacık kefaller yenmek için alıkonuluyor.
