Unutamadığım anılardan biri.

Geçen yıl üç arkadaş balığa gitmiştik... Yan yana sıralandık. Yaklaşık 60-70 metre karşımıza bir ahşap motor geldi.İçinde 5-6 kişi gözüküyordu.Başladılar olta atmaya, tabii bizde atıyoruz.Sonra iki kişi daha geldi karadan.Biri yanımızda kaldı diğeride bizim öbür yanımıza geçti.Birbirilerine ''hoca hoca'' diye hitap ediyorlardı.Bir ara önceki kişi ''hoca hoca'' diye bağırdı.''Kepceyi kap gel.'' dedi.Bizde seyretmeye başladık.O kişi misinayı iki üç metre çekiyor ve hemen iki üç metre salıyordu.Öbür yandaki hoca kepçeyi kaparak,yanımızdan koşarak geçti.Hala önceki hoca misinayı biraz çekip biraz salıyordu.Bizde olta atmayı bıraktık merakla seyrediyorduk.Meğerki karşı kayıktakilerinin oltasıyla birbirine takılmış, hoca çekince o salıyo,o çekince hoca salıyormuş.Sonunda kayıktakiler meseleyi farkedince gülmekten yerlere yıkıldık.Bu unutamadığım bir anımdır.Remzi..

 

Ne şamata olmuş ama Remzi abi.Allahtan karadaki hızlı çekipte teknedekini suya indirmemiş.

 

insan o an öyle tetikte oluyor ki hiçbirşey gözü görmüyor .

 

İkiside hayatlarının trofelerini yakalamış... ( yada bir süre öyle zannetmişler )

 

süpppeeerrrr. canlı fıkra gibi.