Yatağım ve avlarım

Değerli Üyeler
Uykunun sonrasında insana verdiği dinçliği severim.Hani elimden gelse hic uyumak istemem bile.Ama olmuyor,yoruluyorsun ve uyumalısın.
Hic hatırlamamki,ne gencliğimde nede şimdilerde belli saatte yatabilip hic uyanmadan ertesi sabah kalkabilmiş olayım.Resmen uykuda gecen zamanın daha az yaşamak olduğuna inanırım.
Evimde yaşarken internet gecenin sessizliğinde yardımcım olurdu.Şimdilerde ise balık şapırtılarının,gökteki yıldızların,arada ayın seyri ve av cabalarımla geciyor geceler.
Muhtelif kamışlarım ve üzerlerine monteli zil ve fosfor cubuklarım balıkların gelme habercisi olmakta.Ancak taa uzaklardan bile,bazı kıyı avcılarının benzer zil sesleri bile tavşan uykumdan beni arada zıplatmakta.
Helede ileryaları sıkıştıran levreklerin combalak sesleri anında ayağa dikilmeme,hazır kıta olmama ve zaten kiminin ucunda gagalı,kimisinde gagasız kandırıcılarımla liman iclerini,az dışlarını iyice dövmeme sebep olmakta.
Aslında ben bile bukadarını ummazdım.Düşünebiliyormusunuz hep onlarlayım icice,yatarken bile.
Tavşan uykusunda yatmaktaydım.Kimisi surf uzaklara inmiş,kimisi hemen liman girişini hedef almış,kiminde sardalye yağına bandırılmış göz(kalamar yavrusu)kiminde taze tuttuğum teke irileri takılmış kamışlarımın ucundaki,yemlerine göre değişik renkte fosfor cubuklarını gözlemekteydim.Her oynayışta teknemden cıkıp,mendirek boyunca dizilmiş kamışlarıma hamle yapmamaktaydım.Asılsınlar kalama boşluğunu bitirsinler sonrasında iyice kamışlarımı bükerlerse,tasmalayıp yakalama fikrindeydim.
Encok liman girişine attığım,canlı tekeli iki takımıma güveniyordum.Hani onlara levrekte gelirdi,son zamanlarda yakınlarda dolanan Sargozlarda.Hem mıgrılar tekeye pek rağbet etmezlerdide.
Ayrıca birde cıngırak takılı olanı,ortalığı velveleye verdiğinde,yatağımdan zıpladım yalın ayak adeta seğirttim.
Yanladığında o gümüşi parlaklığı icimi hoplattı,bir,iki cabasına rağmen alıverdim dışarı.Yakışıklı sargoz,Marmaranın Baltabaş Karagözü benimdi artık.
Tekrar yemledim attım.Bu kere coğu kücücük tekelerden 3 tanesini bir iğneye takdım,ancak bu şekilde doldu Mustad 505 All Round 2/0 iğnem.
Takımımın esası şu şekilde;
İĞne,hemen 12cm üzerine 12 NO Okuma minik sağlam yüksek cekerli fırdöndü,üzerine,delikli,gezer,25 gr civarında yumurta kurşun.Kalaması bol takım.
Bu şekilde dibe taktırmalar asgari seviyede kalmakta,balık aldığında direnc görmemekte,birkac saniye sonrada onun icin iş,işten gecmekte ve balık behemahal benim olmakta.
Daha yemlediğimi tekrar aynı yerine atıp,kalamasını ayarlarken,surf kamışımla uzaklara indirdiğim takımın kamışı olabildiğince eğildi ve maalesef tam taymingimi ayarlamadan asıldım.Eh arada hata yapıyorum elbette.Cezası kafa atışlarından iyi bir sargoz olduğu belli olan balığımın,parlaklığını göstermesinin akabinde kurtulması oldu.
Tekem kalmamıştı,irice bir gözü iyice sarmaladım yağa bandım ve bu kere limanın baş tarafına yolladım.Yatağımda sırt üstü yatarken gözlememe uygun bir acıda kamışımı sağlamladım.
Az bekledim,vuruş olmayıncada tekneme gectim,üstümü az örttüm,yastığımı dikledim yarı yatar,yarı oturur vaziyette,birde sigara yakıp gözlemeye koyuldum.
Sanırım sigaram daha yarıya gelmemişti.Kamışımın ucu nerdeyse suya değdi kalktı.Şiddetli vuruş beni sıcrattı,sigaramı nereye attığımı bilemeden,hicte aramaya niyetli olmadan,sanki genc gibi teknemden betona atladım,kamışımı aldım bu kere güzelce tasmaladım.
Güclü direnc ilkönceleri onun irice bir mıgrı olduğunu sanmama yol actı.Ama sonrasında o muhteşem gümüşi parlaklık,sanki dua ediyordum,yok yalvarıyordum ne olur kacma,ne olur misinam kopma demekteydim.
Ben balıkla mücadelelerimde misinama pek güvenmem.Cünki iflah olmaz bir ince takımcı olduğumdan güvencim kamışım,kalaması iyice ayarlanmış makaralarım olur.
Onu yordum,zevk anlarımı hayli uzattım sonrasında betonun üzerine alıverdim.
Hayli iri,asık suratlı Sargoz artık benimdi.İğne ağzında kaybolmuştu,forsepsimle güzelce cıkardım,livarıma arkadaşının yanına koydum.
Sanırım bu karambol anları Mıgrıları cezbetmiş olacakki,göz takılı bütün takımlarıma saldırdılar.Ben hep onların Sargozlar olduğunu sandım ama olmadı,tümünü kopardılar ve avım sona erdi.
Yattım aşağı,uyumuşum.
Bu gecenin avı bitmemiş olacakki,ne kadar gecti bilemiyorum.Hemen teknemin arkasındaki,sakin bölümde can pazarı sesleri doğrulmama sebep oldu.
Onlarca ilerya orada,burada kendilerini sudan fırlatmakta,arkalarından levrekler ardı,ardına combalaklarını yapmaktaydılar.Görülesi manzaraydı,ama ben fotoğraf makinamı almamıştım.
Sakince üstünde su üstü gagasız WTD aksiyonlu 0,21 mm Yo-zuri Hybrid misinalı Lineaffe Mamba 5-20 gr atarlı 205 cm kamışıma takılı 2000'lik Penn,
turu 1'e 6,2 olan takımımı elime aldım.Yatağımın üstünden dizlerimin üzerine dikildim.
Bakınız,şayet su üstü gagasız WTD aksiyonlu bir kandırıcı kullanıyorsanız,makaranızın turu en azından 1'e 6 veya civarında olmalıdır.Bu sayede birbirini takip eder şekilde WTD aksiyonlarını daha kolay ve cezbedici olarak gercekleştirebilirsiniz.Bu olmazsa olmaz bir durumdur.
Nitekim tamda yerine indirdiğim kandırıcımı,sağ elimin işaret parmağı marifetiyle
haraketlendirdiğim kamışımla,ucu suya eğik vaziyette,aksiyonuna başlattım ve az sonra o muhteşem vuruşuda aldım.
Bu daha az direncli bir levrek cıktı evvelinden.Yan taraftaki Kalamar İlhaminin teknesine gecmem icap ettiğinde,gece inen çiğin kayganlaştırdığı zeminde kayarak elimde olta az daha suya düşüyordum.
Son bir,iki hamlesine ayarlı kalamamla cevap verdim,iyice yoruldu,yüzledi ve hareketleri iyice zayıfladı.Büyük gözlü kepcem mendirekte kalmıştı,elimle ağzından tutup alayım dedim,göbeğim mani oldu erişemedim.
Öyle acık kalamayla bıraktım,elime gecen teke süzme kepcemle tekrar geldim ve halsiz balığı alıverdim.
Tabiatıyla kandırıcım toruna takıldı ve tekrar cıkarılamaz hale geliverdi.
Levrek uzun ama oldukca zayıftı.Yaralanmamıştı,salmaya ancak salarkende resmetmeye karar verdim livarıma koydum.
Saat 7 gibi eve gittim.Hanım balık kokulu ıslakca,var olan sacı iyice birbirine girmiş,uykusuz balıkcıya, yeni takdırdığı 2.el şofbeni yaktı,bir duş almasını sağladı.Ayrıca mükellef bir kahvaltıda hazırlamıştı.Anlattım sevindi,sonrasında gidip resmedecek ve salacaktık,onayladı vede sevindi.
Forumlarada göz atayım derken,tekneye birkac saat sonra gittik.
Maalesef halsiz balık dayanamamıştı,kaskatı kesilmişti.47 cm gelen boyu ince uzun bir vücudu vardı.Üzerimdeki Catch and Release tişortuma rağmen ölü halini cektik,sonrada pişirip yedik.
Bazı kareleri sunuyorum.
Sevgi ve saygımla

Yatağım

 

Vedat amca Seni ayakta alkışlıyorum başka bişey demiyorum .Bu ne güzel bir heyecan.

Ellerinden öperim yengemin ve senin...

 

Ne güzel bir hikaye yahu bu! Denizle iç içe geçen, zor olsa da hatırlarda güzel anılar bırakacak bir dönemden geçiyorsun, balıklar da güzel, anlatım da güzel, yüzündeki gurur ifadesi, tebessüm de çok güzel.

Gerçek bir avcısın Vedat Abi, ötesi hikaye...

 

O teknede 2 gece kalmış, bir kara adamı olarak denizin hareketliliği ile artan salıntısında yandakilere tıkırdamasından, cinsini bile bilmediğim balıkların zamansız şapırtılarından, kendimden çok Vedat abimin moturunun güvenliğinden endişe ederek ben de tavşan uykularından uyumuştum.

İnsan, ömrünün bu kadar uzun kısmında iki gün gibi bir o kadar kısa ve çarçabuk geçen bu anını şu resimlere bakıpta yüreğinden ne kadar da çok özlediğini ne kadarda ilginç biçimde hissediyor.

Üstadın evinde misafir olduğum, o büyük ustanın sınırsız tatlı muhabbeti, saygıdeğer eşinin inanılmaz ikramları ve tebessümü, kedicikler, köpecikler, ama özellikle de Dudu

Vedat abi inanılmaz anlatıyor, yaşayanlara ise tekrar tekrar yaşatıyorsun. Cümlelerin içinde takım bilgisi, satır aralarında işin incelikleri, tecrübeler, halinle ilgili tatlı bir mizah..

Sen doğuştan göremeyen bir insana bile anlatsan, tarif etsen bir balığı o bile artık bilir. Ellerine sağlık..

 

Dakikalardır gözüm bu paylaşımda. Bekliyorum hangi deli cesaret edip ilk mesajı yazacak da ardından da ben bir şeyler yazayım diye. Nafile beklemelerim sona erdi. Zira anladım ki herkeste aynı tedirginlik, aynı hassasiyet var. Köyün delisi ben olayım deyip daldım meydana ancak, gördüm ki yazımı tamamlayana değin, olan olmuş zaten.

İğne, yem, misina falan. Yok inceymiş, yok kalamaymış, yok taktikmiş bunlar asıl-öz değil. Öz daha derinde, O’nun yüreğinde. İnsanı yüreğinden yakalayan dilinde. Hayata, insana, ve dünyaya bakışında. O’nun için tekne yatağı en sıcak döşek olup çıkmıştır. Kendisiyle barışık, çevresiyle dost, anlayışlı, munis bir eş. 2.el şofben diye hiç yüksünmeden, dert etmeden sıradan ve hatta muzipçe öylesine satır aralarına sıkıştırıvermiş.

Takdir edememek ne kötü. Ancak bir taraftan da insanın içini dolduran coşku seli engel tanımıyor. Hiç dert değil, nasılsa büyük üstat bu durumun da psikolojisini bilir en derinden. O aynı zamanda insan sarrafıdır da. Yüreğini, beynini, dünyasını en incesiyle tanır-bilir. Üstatlığı en çokta buradan gelir ya zaten.

Her neyse; ne yazılsa, ne söylense muhakkak bir eksik olacak.

Teşekkürler, çok teşekkürler. Saygılarımla, sevgimle.

 

Vedat abi, maceranı soluksuz okurken ''Bu anlatım neyi çağrıştırıyor?'' diye düşünüyordum ki buldum. Yaşar Kemal romanlarında Çukurova'yı, anavarzayı hayalinde canlandırdığı şekilde duyguları doruk noktasındayken anlatmıştı(Bunu bizzat bana kendisi bu şekilde ifade etmiştir) Sizin duygularınızı yaşarken hissettiğiniz heyecanı aradan geçen saaatler sonra ,bu kadar güzel ifade etmenize hayranım. Daha önceki raporlarınızın çoğunda ''Bu muhteşem yazıya kuru bir tebrik ifadesini'' kendime yakıştıramadığım için yazmamıştım. Ancak sizi okurken, ben de çok heyecanlandım ve hoşgörünüze sığınarak bunları yazıyorum. Çok teşekkürler

 

Vedat amca ellerin dert görmesin.. Muhtesem bir anlatımdı okurken cok keyif aldım sanki birebir bende yasadım cok tesekkur ederim saglıcakla kal...

 

Tebrikler vedat amca.

 

Harika paylasim, harika anlatim.
Cok tesekkurler Vedat Abi

Sevgiyle

 

Okurken keyif aldığım bir o kadar da heyecenlandığım yazılardan biri daha. Mükemmel...

 

İşte gerçek balık aşkının son noktası, sizin yaşlarınıza geldiğimde aynı şekilde olmayı diliyorum imkanlarım elverirse..Tebrik ediyor balık kokan ellerinizden öpüyorum...

 

off vedat abi off, yatağımı özledim

yazını okurken bir anda, oralarda, teknenin içinde hissetim kendimi.

çok uzun raporları okumaktan sıkılan ben, her raporladığın avı defalarca okuyorum. birebir yaşayarak, orada o avı yapıyormuşcasına.

bizlere yaşattığın bu güzellikler için sonsuz teşekkürler sevgili abim

bunun yanında, senin ne kadar iflah olmaz, arsız, tutkulu bir avcı olduğunu çok iyi bildiğim için, bazen'de senin adına endişelenmekteyim.

gecenin bir vakti, barınakta ve bir başına. düşsen, kaysan kimsenin ruhu duymaz. aman sevgili abicim, kendine çok dikkat et olurmu

karagözler içinde ayrıca teşekkür ederim

 

harika bir roman gibi.....tebrikler şansın daim olsun abi..