Aşırı avlanma Yakalanan büyük bir sarı yüzgeçli orkinos. Uzmanlar, eğer avlanmaları kontrol altına alınmazsa, 3-5 yıl içinde sarı yüzgeçli orkinos ile big eye orkinos türlerinin ticari olarak tamamen biteceği konusunda uyarıyorlar. Büyütmek için tıklayınBirçok deniz ekolojistine göre, bugün denizlerimizin karşı karşıya olduğu en büyük tehdit aşırı avlanma. Balığa karşı gösterilen aşırı talep denizlerin ekolojik sınırlarını aşıyor. Araştırmacılar aşırı avlanmanın denizler üzerinde geri dönüşü olmayan etkileri olacağı konusunda uyarıyor. Balık, gelecekte akşam yemeklerinde her zaman tadamadığımız çok pahalı bir lezzet olabilir. Balıkların şansı yok Balıkçılık endüstrisinin çevreye olan etkileri daha henüz değerlendirilmeden balık sürülerine ulaşmasına izin veriliyor ve bu konudaki denetlemeler oldukça yetersiz. Modern balıkçılığın gerçeği, doğanın yerine koyabileceğinden daha fazlasını avlıyor olması. Dev gemiler son teknoloji sonar sistemlerle balık sürülerini kolayca avlayabiliyor. Gemiler yüzen birer fabrika olarak donatılmış; balık paketleme makineleri, devasa dondurucu sistemler ve okyanus tabanını süpürmeye yarayan ekipmanlar. Deniz yaşamı sağlığının denetimi Bir ekosistemin sağlığının en iyi göstergelerinden biri olan avcı türlerin popülasyonları çok düşük seviyelerde ve çoğumuzun yemeyi sevdiği ton, kalkan, marlin, morina, kılıçbalığı gibi birçok tür endüstriyel balıkçılığın başladığı 1950’lilerden beri çokça avlanıyor. Bu avcı türlerin tükenmesi, denizlerimizde, ticari değeri olan balıkların yerini planktonla beslenen küçük balıkların almasına neden olabilir. Bu yüzyıl içinde, balıkların insanlar tarafından tüketildiğini ve yerini denizanalarını aldığını dahi görebiliriz. Bu değişimler, denizlerin ekosistemlerini ve ondan geçimini sağlayanların bugününü ve geleceğini tehdit ediyor. Balıkçılığın çöküşü Aşırı tüketim ve kontrolsüz balıkçılık daha şimdiden görülmeye değer iflaslara neden oldu. 40,000 çalışanın işsiz kalmasına neden olan Kanada, Newfoundland’teki morina balığı işletmesi buna bir örnek. Kuzey ve Baltık denizlerindeki morina balıkları da aynı şekilde yok oluşa doğru gidiyor. Balıkçılık endüstrisi uzun vadeli çözümler üretmek yerine gözünü Pasifik’e çeviriyor fakat bu tabi ki çözüm değil. Politikacılar ise bilim insanlarının, bu avcılık faaliyetlerinin nasıl yönetilebileceği ve balık türlerinin sürdürülebilir bir şekilde nasıl ihtiyacı karşılayabileceği konusundaki önerilerini görmezden geliyor kaynak: oceans.greenpeace.org.tr
hedef dışı avlanma Hedef Dışı Avlanma Trol nedeniyle ölen bir yunus. Her yıl binlerce yunus türü kaza sonucu hedef dışı avlanma yöntemlerine kurban gidiyor. Büyütmek için tıklayınBirçok balıkçılık türü, hedeflediklerinin dışında balıklar yakalıyor ve çoğu durumda bunlar ölmüş bir şekilde ya da ölmek üzere iken basitçe denize geri atılıyor. Karides üzerine bazı trollu balıkçılık türlerinde, ıskartaya çıkanlar,yakalananların %90'ını bulabiliyor. Diğer balıkçılık türleri, deniz kuşlarını, kaplumbağaları ve yunusları bazen çok büyük sayılarda öldürüyor. Hesaplamalar hedef dışı avlanmanın ne kadar ciddi bir sorun olduğunu gösterircesine değişiklilk gösteriyor. Son raporlar toplam küresel hedef dışı avlanmanın yaklaşık %8'inin ıskartaya çıkarıldığını ileri sürüyor; ama önceki tahminler, yaklaşık dörtte birinin geri atıldığını gösteriyordu. Basitçe söylemek gerekirse, kimse bunun ne kadar büyük bir sorun olduğunu bilmiyor. Memelilerin, deniz kuşlarının, kaplumbağaların, köpek balıklarının ve çok sayıda diğer türün tesadüfi yakalanması, ya da hedef dışı avlanması, dünyanın pek çok bölgesinde büyük bir sorun olarak tanınıyor. Bu tablo hedeflenmeyen türleri olduğu kadar-örneğin yeterli büyüklüğe ulaşmamaları nedeniyle, karaya çıkarılamayan hedeflenmiş türleri de kapsıyor. Kısaca, her sene 6.8 milyon ile 27 milyon ton arasında bilinmeyen bir seviyede balık ıskartaya çıkartılıyor-ki bu da, bu önemli konu hakkındaki bilgimizdeki büyük belirsizlikleri yansıtıyor. Bu ölümcüllüğün seviyesi öylesine ki, bazı balıkçılık türlerindeki hedef dışı avlanma-popülasyon, topluluk ve ekosistem seviyelerinde - deniz sistemlerinin yapı ve işlevlerini etkileyebilir. Hedef dışı avlanma, modern ticari balıkçılık çeşitlerinin en ciddi çevresel etkilerinden biri olarak yaygın bir şekilde biliniyor. Kurbanlar Değişik balıkçılık faaliyetleri değişlik hayvanların-türlerin öldürülmesiyle sonuçlanıyor. Ağlar yunusları, domuzbalıklarını ve balinaları öldürüyor, uzun sopalı balıkçılık kuşları öldürüyor ve dip trolleme deniz ekosistemlerini mahvediyor. Şaşırtıcı bir şekilde, 100 milyon köpekbalığı ve vatosun her sene yakalandığı ve geri atıldığı tahmin ediliyor. Geçmişte yüksek hedef dışı yunus avlama oranlarına sahip olan orkinos balıkçılığı, hala birçok köpekbalığının ölümünden sorumlu durumda. Ayrıca her sene, tahmini 300,000 memeli deniz hayvanı (balinalar,yunuslar ve domuzbalıkları) ağlara yakalandıklarında kurtulamamaları nedeniyle yaşamlarını yitiriyor. Kuşlar uzunbalık sopalarına yerleştirilen yemi almak için dalıyor (kancayla birlikte) yemi yutuyor ve deniz dibine sürükleniyor ya da boğuluyor. Her sene 100.000 civarında albatros uzun sopalı balıkçılık teknikleri nedeniyle öldürülüyor ve bu yüzden birçok türün nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıya. Dip trolleme, okyanus yüzeyini, orda yaşayan türleri çekip çıkartarak, yok eden bir maden-kazıma yöntemi. Bu yöntem, hedef balık türlerinin olduğu kadar ticari açıdan pek de çekici olmayan denizyıldızı ve süngerlerin hedef dışı avlanmasına da neden oluyor. Trolün tek bir geçişi, deniz yüzeyi flora ve faunasının %20'sini yerinden oynatıyor. En yüksek hedef dışı avlanma oranları karides avcılarının elinde: Yakalananların %80''den fazlası hedeflenen karides dışındaki deniz türlerinden oluşabiliyor. Teknoloji Birçok tekniğin eklenmesiyle hedef dışı avlanmayı azaltmak mümkün. Bazı karides avlama çeşitlerinde, kaplumbağa türlerinin ölmesini önlemek amacıyla kaplumbağa-dışlayıcı mekanizmalar kullanılıyor. Uzun sopalı balıkçılık tekniklerinde ise, kancaları konumlandırma işlemi değiştirilebilir ve öldürülen kuşların sayısını ciddi miktarda azaltan kuş-kaçırma mekanizmaları uygulanabilir. Tınlayıcılar, küçük ses emici ve yunus-engelleyici aletler her zaman etkili olamayabiliyorlar. Ayrıca, genişçe bir metal ızgaradan oluşan ve memeli deniz hayvanlarını ağdan yukarı ve dışarı çıkmaya zorlayan kaçış kapakları da kullanılmakta. Bu teknolojilerin oynayacakları bir rol olsa da, bütün soruna çözüm olamazlar. Bu aletler, ne derece iyi çalıştıklarını kontrol etmek ve potansiyel yan etkilerini hesaplamak üzere devamlı gözlem altında tutulmalılar. Gerçekçi olmak gerekirse, bunlar iyi gelişmiş balıkçılık yönetimi ve güçlendirme şubeleri olan bölgelerede kullanılacaklar. Küresel ölçekte, büyük olasılıkla hedef dışı avlanmanın sorunlarına odaklamanın tek etkili yolu balık avlama çabalarını kontrol altına almak. Bu da en iyi şekilde deniz koruyma alanları yaratmamız yoluyla başarılabilir. Buna rağmen deniz kuşları ve deniz memelileri gibi yüksek devingenlikteki türler konusunda ise, hedef dışı avlanmayı engellemein tek yolu, özelikle zararlı balıkçılık tekniklerinin kullanımına bir son vermek. kaynak: oceans.greenpeace.org.tr
korsan avlanma Bugün açık denizlerde hala korsanlar var fakat eski filmlerde gördüğümüz kılıç kullanan türden değil. Bugünün korsanları altın değil, balık peşinde. Denizler, yıllar süren aşırı avlanma nedeniyle tükendiğinden, avcı gemileri bütün dünyayı dolaşarak kar edebilecekleri son balık sürülerinin peşine düşüyorlar. Balıkçılığın %52’sinin zarar verici, ve çeyreğinin de yok edici olarak tanımlandığını düşündüğünüzde neden artan korsan avlanma faaliyetlerinden kaygı duyduğumuzu anlamak çok zor değil. Korsanlar dünyanın her yerinde faaliyet gösteriyor ve gemilerini mümkün olduğunca fazla balıkla dolduruyorlar. Balıklar ve diğer deniz canlıları üzerindeki olumsuz etkilerini ise önemsemiyorlar. Balıklar, deniz kuşları, deniz memelileri, deniz kaplumbağaları, köpek balıkları ve Patagonya toothfish balıklarından ve albatroslara kadar birçok canlı korsan avcıların tehdidi altında. Zarar gören ekosistemin yanında, ülkelerin besin ihtiyacı da önemli bir sorun. Uluslararası Kalkınma İngiltere Departmanına göre düşük gelirli bir Batı Afrika ülkesi olan Guyana, sularındaki korsan faaliyetlerden dolayı yılda 100 milyon dolar kaybediyor. Korsan avcılık dünyanın farklı bölgelerinde farklı şekillerde olabiliyor. Kanunlardaki yasal boşlukları kullanarak, belirli bazı ülkelerle gizli anlaşmalar yaparak ve yabancı bayraklarla avlanarak, uluslararası balıkçılık yasalarını ihlal ediyorlar. Malta örneğinde olduğu gibi bu bayraklar internette 24 saat, 500 dolar gibi fiyata satılabiliyor . Bu yöntemi, kendi ülkeleri yada uluslar arası topluluklar tarafından konulmuş ve zaten yetersiz olan kanunlardan kaçmak için kullanıyorlar. Korsanlar ekosistemi yok etmekle kalmıyor aynı zamanda bir çok ülkenin gıda ihtiyacı için önemli olan yerel balıkçılık faaliyetlerine zarar veriyorlar. kaynak: oceans.greenpeace.org.tr
Adil avlanma Endüstriyel avcılık filoları, kendi bölgelerindeki balıkçılığa büyük zararlar vermiş hatta tüketmiş durumda olmasına rağmen avlanma kapasitelerini düşürmek yerine, gözlerini Batı Afrika ve Pasifik’e çeviriyor. Kuzeydeki avcı filolar, problemi yerinde çözmektense, sorunu güneydeki daha sağlıklı okyanuslara taşıyor. Bu, denizlerin ve yaşamları denizlere bağlı süren kıyıdaki toplulukların geleceği, insafsız balıkçıların merhametine ve orkinosa olan talebe bağlı. Batı ve Orta Pasifik Okyanusu, 20 ada ülkesine ve dünyanın en büyük orkinos avcılığına ev sahipliği yapıyor. Avlanan orkinos miktarının yarısından fazlası -yılda iki milyon ton- bu bölgeden geliyor. Son sağlıklı okyanuslardan biri olmaktan artık çok uzak olan bu bölgede, yasadışı, kayıtsız ve kontrolsuz (IUU) avlanan yakın ülkelerin avcılarının ve korsanların, gemilerini istedikleri kadar balıkla doldurması yüzünden bazı belirli türlerin tehlike altında oldukları artık kesinleşmiş durumda. Pasifik ülkeleri soyuluyor Pasifik ülkeleri, binlerce yıldır ticari avlanma bölgelerini sürdürülebilir bir şekilde yöneterek balıkçılık yapıyor. Bugün yabancı yada yerli şirketlere ait lokal balıkçılık gemileri yılda 200,000 ton (toplam avlanan miktarın % 10’u) orkinos avlıyor. Sayısı giderek artan açık deniz avcı gemileri ise Pasifik’e gelerek yılda 1,800,000 ton (avlanan toplam miktarın % 80’i) orkinos avlıyor. Çin, Kore, Taiwan, Japonya, ABD ve AB gibi ülkeler kendi bölgelerinde avlanma kapasitelerini ve gemi sayılarını düşürmek yerine, bir sonraki hedefleri olan Pasifik’e doğru ilerliyor. Daha da kötüsü, bu avcılık faaliyetleri ekonomik açıdan da zararlı. Giriş ücretleri ve lisanslarla gelen ekonomik geri dönüşler, orkinosun pazardaki değeri olan 2 milyar doların % 5’i ya da daha azı kadar. Tabi ki korsan avcılık için böyle bir ekonomik geri dönüş bile söz konusu değil. Korsan avcı gemileri hiçbir yasaya uymuyor ve bölgeye sadece zarar veriyor. Pasifik okyanusu bir yol ayrımında. Bu yollardan biri Pasifik’i sürdürülebilir ve adil bir balıkçılıkla sağlıklı, dengeli bir çevreye götürürken, ikinci yol tahrip edici orkinos avcılığı ile çevre ülkelerin insanlarını açlığın eşiğine götürüyor kaynak: oceans.greenpeace.org.tr
Orkinos 2000 seneden fazla bir zaman önce,Yunan filozof Aristo, Akdeniz'deki mavi-yüzgeçli orkinosların göçünü anlattı. Orkinos avcılığı henüz daha Roma İmparatorluğu'nda en kararlı endüstrilerden biriydi. Şimdiyse, Dünya'daki en karlı balıkçılık alanlarından biri olan bu balıkçılık türü, endüstriyel faaliyetler ve koruma eksikliği nedeniyle tehdit altında. 1999'da, Akdeniz'deki mavi-yüzgeçli orkinos nüfusunun azalmasına dikkat çeken bir rapor yayımladık. Son 20 sene içinde, yumurtlama işini üstlenen yetişkin mavi-yüzgeçli orkinosların toplam ağırlığı %80 azalmıştı. Her sene çok aşırı miktarda genç orkinos yakalanıyor ve korsan filolar sürüleri azaltıyordu. Açıkçası, mavi-yüzgeçli orkinos nüfusunu geri kazanmak için katı önlemlerin alınması gerekiyordu. Orkinos çiftlikleri: bir felaket reçetesi Üzücü bir şekilde, o zamandan bu yana yalnız aşırı balıkçılık kötüleşmekle kalmadı, yeni bir endüstriyel faaliyet de Akdeniz'deki orkinosların hayatta kalmasına ek bir tehdit oluşturur hale geldi. Bu faaliyet, tüm Akdeniz boyunca, orkinosların yakalanması, taşınması ve kafeslerde semirtilmesi anlamına gelen orkinos çiftlikleri. Endüstriyel çift tekneli ağ tekniğini uygulayan gemiler ve römorkörler, orkinos sürülerini -azalan sayılarına rağmen - bulabilen helikopter ve hava taşıtlarından oluşan küçük bir filonun da yardımıyla bütün bölgeyi orkinos bulmak üzere süpürüyor. Orkinos çiftlikleri, Japon pazarına yönelik yüksek karlı bir faaliyet. Orkinosların Akdeniz'de yeniden kendilerine gelmelerine yardım etmek için balıkçılığı azaltmak yerine, hızlı karlar bu balıkçılığa daha fazla yatırım yapılmasıyla sonuçlandı. Bu da yeni ve daha büyük balık tekneleri, muhafaza tesisleri ve hatta orkinosu ihraç etmek için yeni hava alanları demek oluyor. Hükümetler bu genişlemeyi teşvik etmek için oldukça katkıda bulundular.1997'den sonra 34 milyon dolara kadar yükselen Avrupa Birliği para yardımları, büyük Japon ve Avustralya yatırımlarıyla da ikiye katlanınca daha büyük avların yapılmasını teşvik etti. Bu faaliyet, genç orkinosların yakalanmasında bir artışla sonuçlandı ve ICCAT'nin (Atlantik orkinos sürülerini koruma örgütü) karşılaştığı yönetim zorluklarını şiddetlendirdi. Hiç kimse Akdeniz'deki mavi-yüzgeçli orkinosların tam miktarını bilmiyor, ama bu sayı izin verilen toplam avlanma miktarından kesinlikle yüksek. Orkinos Tesisleri Çiftlikte yetiştirilen orkinosları beslemek için gerekli büyük balık miktarı ise ayrı bir sorun. Sadece bir kilogram orkinos üretmek için, 20 kg'yi bulan balıktan oluşan yem kullanılıyor. Çoğu Batı Afrika, Kuzey Atlantik ve Amerika'dan gelen tahmini 225.000 ton yem, her sene Akdeniz'e atılıyor.Yeni yayımlanan bir rapor, balık yemi nedeniyle yerli balık türlerini hastalıklarla tanıştırma riskine dikkat çekti - tıpkı daha önce Avustralya'daki orkinos semirtme faaliyetlerinde görüldüğü gibi. Sardalya gibi önemli yerel balık sürülerine hastalık yayılması yöredeki balıkçılar için felaketi getirebilir. Tedbirli bakış açısıyla baktığımızda, bu risk kabul edilemez. Yunuslar güvende mi ? Balık yemine olan talep ayrıca balıkçıların daha önce ticari olarak avlanmayan türleri toplamasına da neden oluyor. Adriyatik Denizi'ndeki yuvarlak sardalya işte böyle bir sorun; Bu bölgede bu türün avının artması, Akdeniz'deki en sağlıklı geniş yunus popülasyonlarını riske atabilir. Akdeniz'deki orkinos çiftlikleri, daha önce tüm Akdeniz kıyısındaki balıkçılık kültürleri tarafından paylaşılan genel bir kaynağın, şu anda bir kaç yatırımcı tarafından kontrol edildiği anlamına geliyor. Sadece mavi -yüzgeçli orkinos sömürülmek ve özelleştirilmekle kalmıyor, aynı zamanda bölgedeki diğer balıkçıların da işi tehlikeye atılıyor. kaynak: oceans.greenpeace.org.tr
dip trolcülüğü Dip trolcülüğü Okyanusların derinliklerindeki yaşlı ormanlar tehlikede; Biyologlar 500,000 ile 5,000,000 deniz canlısı türünün keşfedilmeyi beklediğini tahmin ediyor. Fakat bu türlerin çoğu dünyanın en acımasız balıkçılık yöntemlerinden biri yüzünden tehlike içindeler; trolle avlanma! Denizler altındaki dağlar Derin okyanus tabanı, deniz dağları denilen yapılara sahiptir. Yükseklikleri tabandan en az 1000 metredir. İlginçtir ki, dünyanın en uzun dağ sırası kara üzerinde değil deniz altındadır – Okyanus ortası sırtı Antarktika ve Atlas okyanusu boyunca uzanır. Rocky, And ve Himalaya’ların birleşiminden tam 4 kat daha uzundur! Deniz dağları eşsiz bir biyoçeşitliliğe sahiptir. Soğuk su mercanları, deniz kalemleri, süngerler, deniz kamçıları, deniz örümcekleri ve ıstakoz gibi kabukluları ve daha bir çoğunu barındırırlar. Deniz dağlarına bağlı yaşayan bir çok tür, başka hiçbir yerde bulunmuyor ve bazı türlerin ise sadece bir yada iki deniz dağında bulunduğuna inanılıyor. Bir numaralı tehdit: trolle avlanma Ne yazık ki ticari balıkçılık endüstrisi, derin denizlerdeki bu topluluklardan haberdar. Endüstri, av alanlarını, trol avcılığı denilen bir teknikle daha önce ulaşılamamış derin denizlere ve deniz dağlarına kadar genişletti. Trol avı devasa büyüklükteki ağır ağların deniz tabanında sürüklenmesiyle yapılıyor. Geniş metal levhalar ve lastik tekerlekler, tabanda sürüklenen bu ağlara ekleniyor ve yollarına çıkan hemen her şeyi eziyor. Bütün kanıtlar, derin denizdeki yaşam formlarının, türlerini yenilemelerinin –eğer tamamen gerçekleştirebilirlerse- onlarca hatta yüzlerce yıl alabileceğini gösteriyor. Eğer engel olunmazsa, derin denizlerde trolle avlananlar henüz biz orada tam olarak neler olduğunu keşfedemeden bütün türleri yok edecekler. Dev bir buldozerin, dokunulmamış, muhteşem ve bir çok canlıyla dolu bir ormana daldığını ve arkasında ölü bir çöl bıraktığını düşünün. Bu henüz oraya gidemeden Marsı havaya uçurmaya benziyor. kaynak: oceans.greenpeace.org.tr
Balina Avcılığı Balina avcılığı Balina istasyonuna getirilen ölü balina, İzlanda Büyütmek için tıklayınSömürü, hile, tükeniş. Küresel balina avı endüstrisinin ardında yatan aç gözlülük, balina türlerini birbiri ardına yok oluşa götürüyor. Bazı türlerin onlarca yıldır koruma altında olmasına rağmen, hala kurtarılıp kurtarılamayacağı bilinmiyor. İstatistikler her şeyi anlatıyor; Antarktika’daki mavi balinalar, tam 40 yıldır korunmalarına rağmen hala eski popülasyonlarının % 1 altındalar. Bazı balina türlerinin sayılarını eskisine döndürmek mümkün, bazılarının ise değil. Yalnızca bir tür, Doğu Pasifik gri balinaları eski sayısına ulaşmış durumdayken, bu türle çok yakın ilişkili olan Batı Pasifik gri balinalarının sayısı dünyada en kritik olanlardan. Yok oluşun kıyısındalar ve sayıları şu an yalnızca 100’ün biraz üzerinde. Gerçekler ve rakamlar Eski DNA örnekleri, ticari balina avcılığının etkilerinin, ilk akla gelenden çok daha fazla olduğunu gösteriyor. ABD Stanford Üniversitesi Hopkins Deniz İstasyonundan biyolog Steve Palumbi; tarihsel balina popülasyonları hakkındaki tahminlerin çoğunun, geçmiş yılların rakamlarından yola çıkılarak hesaplandığını, fakat bu metodun çoğu zaman gerçeği yansıtmadığını belirtiyor. 2003 yılında Palumbi ve meslektaşları, DNA örneklerini kullanarak, 1800’lerdeki ticari balina avcılığının ortaya çıkışından önceki kambur balina sayısını 1.5 milyon olarak hesapladılar. Bu rakam, daha önce IWC (Uluslararası balina avcılığı komisyonu) tarafından 19. yüzyıl kayıtlarına dayanılarak hesaplanan 100.000 rakamının yanında oldukça fazla kalıyor. Günümüzdeki kambur balina sayısı ise sadece 20.000. IWC’nin Japon delegeleri, sürekli olarak 1990’da yapılan bir hesaplamaya göre, Antarktika minklerinin sayısını 760.000 olarak kabul ediyor. Fakat bu iddia 2000 yılında IWC ’nin kendisi tarafından geri alındı çünkü en son araştırmalarda çok daha az sayıda mink balinası bulundu. Araştırmaların yapıldığı her alanda, yeni sayıları eskilerinin yarısı kadar çıkmakta. IWC ’nin araştırmacıları bu kanıtlara inanmıyor ve şimdiye kadar yeni sonuçların hiçbirini kabul etmiş değiller. Tüketim, kontaminasyon, felaket ! Avlanma artık balinalar için tek tehdit değil. Okyanuslar, daha doğrusu insanların okyanuslar üzerindeki etkileri, balinaların korunmaya alındığı yarım yüzyıl boyunca dramatik bir şekilde çok değişti. Balinaların karşı karşıya olduğu bilinen bazı çevresel tehditler; küresel ısınma, kirlilik, aşırı avlanma, ozon delinmesi, sonar silahlar gibi ses kaynakları ve gemi çarpmaları. Endüstriyel balıkçılık, balinaların besin kaynaklarını tehdit ediyor ve ağlarıyla yaşamlarını tehlikeye sokuyor Eğer balina yemeyi düşünüyorsanız bir daha düşünün. Bazı bölgelerde avlanan ölü balinaların yağlarında, çok yüksek oranlarda, toksik atık olarak sınıflandırılan PCB’ler ve pestisitler gibi çeşitli organoklorinler tespit edildi. Organoklorinlerin, çocukların gelişimine ve üreme sistemine zarar verdiği biliniyor. Bütün bu tehditlere rağmen, IWC içinde sayıları giderek artan bazı ülkeler, ticari balina avının acilen tekrar başlamasını kabul ettirmeye çalışıyor. IWC’nin bu yeni ve iştahlı üyelerinden bazıları Benin, Gabon, Tuvalu and Nauru. Bu ülkelerin hepsi, IWC’ye katılmak ve oy birliği programı denilen bir sistemle oy kullanmaları için Japonya Balıkçılık Dairesi tarafından toplandı. Büyük beklentiler Balinaların popülasyonunun eski haline dönmesi için beklentiler, ticari avlanmanın dışında, balinaların denizlerdeki yaşam alanlarının, yüzyıl öncesindeki kadar güvenli olduğu varsayımına dayanıyor. Fakat bu varsayım artık ne yazık ki geçerli değil. Bu yüzden Greenpeace olarak, her tür balina avcılığının acilen durdurulması gerektiğine inanıyoruz. kaynak: oceans.greenpeace.org.tr
Kardeş döktürmüşsün yine.Yaklaşık bir hesapla günde 25-30 mesaj atıyorsun.Baya bi vakit ayırabiliyorsun.Maşallah .
paylasim icin tesekkurler ahmet bey...alanya gazipasada bulunan orkinos ciftliginde calisan dalgic bir arkadasimiz vardi...soyledigine gore her gun isvecten 20 -30 ton sardalye ithal ettikleri ve orkinos yakalamak icin lubnana kadar yol katettikleriydi...geri malum ortada..yemlerle hastalik tasinmasi ve buyuk gemilerle bu turun yok omasi ve daha niceleri...dardanel bu isin basinda malesef..aslinda insanlar bilinclenip talep te bulunmasa bu baligin konservesini yemese bu katliamda olmiyacak..gerci basi ceken ulke japonya ve avrupa ulkeleri tuketimde....
Dardanel bu isi yasal olarak yapiyor..... ve ICAAT tarafindan cok sıkı kontrol altindalar ..... bu konuda asil suclular, baska denizlerimizden gelen onlarca/yüzlerce girgir tekneleri Bahsettiginiz Büyük Mavi Orkinoslarin hicbiri konserveye konulmuyor.... bütün Büyük Mavi Orkinoslar, tüm olarak yurtdisina (Japonya) gönderilmekte. Bizim yedigimiz "Dardanel Ton" konserve, ya palamut veye yazili orkinosdur....
Bende bu gün sabah saat 10:30 sularında Afyonkarahisar Tarım İl Müdürlüğünü arayıp Su Ürünleri Bölüm Yetkilisi Abdurrahman bey ile görüştüm burada barajları bu yıl ağ ile değil amatör olta balıkçılığına tahsis ettiklerini ama avcı sıfatındaki insanların malesef her birinin en az 15-30 arası dip olatalarıyla kişi başına 15 ile 80 parça sazan yakaladıklarını bunun sirkülere göre ne anlama geldiğini hatırlattım aldığım yanıt memnuniyet vericiydi bana <derhal İl jandarmadan yardım alarak kendisinin bölgeye hareket edeceğini>söyledi. Şu an saat 14:45 ve 2 baraja yaptıkları denetimde 300 civarı dip oltası toplamışlar, usulsüz ve yasak gereçlerle<tırıvırı> avlanan yaklaşık 30 kişi hakkında yasal işlem yapılmış bu çok daha güzel oldu bence.Herkes haddini bilecek orada binlerce balık varsa 1 ayda tüketmek gerekmiyor ne demek yani ben gözümle şahidim adam 20 dip oltasıyla sabah 5 te başladı balık yakalamaya inanın saat 11.30 da sinirimden toplanıp şehre geri döndük 5.5 saatte toplam 52 adet aynalı sazan tutuldu oltalarına. Bilmiyorum yaptığım davranışa ne dersiniz ama ben vicdanen çooook ama çok rahatım şimdi. Rast gele...
mehmet abi ellerine,ağzına sağlık göstermiş olduğunuz duyarlılıktan ötürü size çok teşekkür ediyorum ellerinizden öperim
