Balıkta Geçen Zaman Ömürden Sayılmazmış

- Hocam, iyi akşamlar. Nasılsın?
- İyilik, Nuri abi, ne olsun? Sen nasılsın?
- Ben de iyiyim, hocam, sağ ol. Fotoğrafları ve videoyu hazırladım, sana nasıl göndereyim?
- Yav Nuri abi, madem o kadar zahmet çektin, her şeyi hazırladın, iki satır da bir şeyler yaz, raporu sen yayımla.
- Yoo, olmaz hocam. Büyük balığı sen tuttun, raporu yazmak da sana düşer.
- İyi, yazayım da abi, benim bilgisayara geçen gün format atmıştım, sürücüleri mi eksik yükledim ne, şimdi internete giremiyorum.
- Valla ben bilmem, rapor senin ellerinden öper.
- Neyse, yarın iş yerimden girip yazayım bari. Fotoğrafları eposta adresime gönder.
Ertesi gün bir yorgunluk, bir uyku… Gün boyu evden çıkmadan gece 22.30’a kadar evde pinekleme… Televizyon karşısında yine uyuyakalmışken 22.30’da telefon acı acı çaldı. Baktım, Nuri Abi:
- Yav, hocam, hani bizim rapor? Daha dünden fotoğrafları göndermiştim…
- Yav, Nuri Abi, bu gün öyle bir yorgunluk ve uykum var ki gün boyu evde kaldım. Anlaşılan dün çok yorulmuşum. Yaş ilerledikçe insan balıkta daha çok yoruluyor. Yarın yazsam olmaz mı?
- Yav bir “lailaheillallah” de, genden (kendine) gel! Kendini saldın mı böyle uyudukça uyuyası gelir insanın. Çık bir dışarda dolaş, bak, ne uyku kalır, ne yorgunluk.
- Anlaşıldı, senden kurtuluş yok, gidip yazayım bari.
Saat gecenin on birinde okula vardım ve işte bilgisayarın başındayım. Kısa anekdotlar şeklinde anlatayım:

***
Cumartesi günü Nuri abi (Balli), Ahmet abi (Ilıcalı Ahmet) ve grubumuzun üyelerinden olup birçok kelekten sonra ıskartaya çıkmış Mesut’tan (Ballımesut) boşalan yeri doldurmaya namzet meslektaşım ve kirvem Yusuf Ziya ile en meşhur avlağımızın yolunu tuttuk. Nuri abinin geçen raporunda (Sal, sal ki…) anlattığı gibi yine Nevzat’ın alicenaplığıyla tekneyle karşı kıyıya vardık. Güle şakalaşa saat dokuz gibi oltalarımızı suyla buluşturduk.
Yusuf, balıktan hiç anlamamasına rağmen gayet uyumlu ve hevesli idi. Ayağındaki topuklu nubuk ayakkabılarla (Dümdüz bir zeminde balık tutacağımızı sanıyormuş ) taşın kayanın içinde kaya yuvarlana oradan oraya gün boyu seğirtip durdu.
Acemi şansı, işte, günün ilk trofesi ona vurdu. Heyecan ve şaşkınlık içinde oltayı 90 derece havaya dikip hızlı hızlı makineyi sarması görülmeye değerdi. Balık suyun yüzüne çıkıp kafa atarak trofe olduğunu belli edince hepimiz koro hâlinde bağırdık:
- Oltanın ucunu aşağı indir! Oltanın ucunu aşağı indir!
Heyecandan ne yapacağını bilemeyen ve ilk balığını kaçırmak istemeyen Yusuf sonunda oltayı bana verdi. Balığı yorup Ahmet abinin kepçesinin marifetiyle kıyıya aldık. Kiloluk bir gökkuştu. Gün iyi başlamıştı. Yusuf Ziya’nın “Böyle otuz balık tutarsak, tamamdır.” sözüne, “Olur, canım, dolapta da kıyma var!” deyip gülüşerek işimize devam ettik.
Biraz sonra Ahmet Abi her zamanki ustalığını konuşturup daha büyük bir trofeyi kandırmayı başardı. Nedense o gün, kaşık atmada her zamankinden ısrarcı davranmış ve bakır zeminli yeşil noktalı black fury ile amacına ulaşmıştı. Ben kepçe elimde hazır kıta, Nuri Abi ise kayıttaydı. Oltanın ucundaki pehlivan fişekliyor, takla atıyor ama kurtulmaya muvaffak olamıyordu. Balık, bu sene tuttuğumuz en büyük balıktı. O da livara girmekten kurtulamadı.
Henüz balık alamayanlar Nuri abi ve ben idim. Acaba son avımızdaki talihsizliğim tekrar edecek, bütün balık zevkim arkadaşların balıklarını kepçelemekten ibaret mi kalacaktı? Hem yemli olta atmış, hem de kaşıkla gölü yokluyordum. Neyse ki bekleyişim uzun sürmedi yarım kilo üzeri bir kuzucuk yemli oltamı ziyaret edip konuğum oldu.
Israrla Vedat ağabey üstadımızın aylar önceki bir konuda tavsiye ettiği, fakat bir türlü verim alamadığım kastmaster ve little cleo kaşıkları deniyordum. Little cleo kaşığın bakır üzeri turuncu bantlı olanının geçenlerde Şevki (harakiri) arkadaşımızın paylaştığı bir konuda 6,13 kg. alabalık aldığı raporlanmıştı. Onu takıp tam önüme doğru savurdum. Biraz çekince rüzgârın misinayı sürüklemesiyle yemli oltamın üzerine gittiğini anladım ve karışacaklarından endişelendim. Yemli oltayı toplamayı denedim, ama olmadı. “İyisi yine kaşığı çekeyim, yemli oltaya takılırsa da şans…” deyip başladım sarmaya. Biraz sarınca bir baktım yemli oltanın hizasında bir rodeo başladı: Hayli tombul bir tosun olmadık cambazlıklar yaparak havalara sıçrıyor, kalomayı “cırrrrrrrrrrrrrr” diye öttürerek bir anda açıklara varıyordu. Önce balığın yemlide mi, spinde mi olduğunu anlayamadım. Sonra anladım ki little cleo nihayet rüştünü ispat etmişti. Ahmet abinin yardımıyla onu da kıyıya aldık. En az Ahmet abinin tuttuğu balık kadar bir şeydi. (Bence Ahmet abinin tuttuğu balıktan daha büyüktü. Çünkü evde temizlenmiş hâlde tarttığımda 1470 gr. gelmişti. Ahmet abinin tuttuğu balık ise Nevzat’ın terazisinde -temizlenmemiş olarak- 1650 gr. çekmişti. Benim balığın kursağından çıkan üç tane gümüşü de dikkate alırsak ağırlığı 1650 gramın üzerinde olsa gerekti.)
Benim balıkları alırken Nuri abi, kaderine küsmüş, o gün balık alamamayı kabullenmiş gibi kolayca yanımıza gelemeyeceği kadar uzak bir noktaya gitmişti. O yüzden benim balıkları videoya çekmek mümkün olmadı.
Sonra balık kesti. Öğleden sonra “Karşı kıyıya geçelim. Öğleden sonra burada iyi balık olmuyor.” dediysek de Nuri abiyi ikna etmek mümkün olmadı. Zaten o derviş misali bir yere mitili attı mı oradan kolay kolay kalkmaz. Oltası suda olsun da balık vursun vurmasın, çok umurunda olmaz. Dolayısıyla akşama kadar bir daha benzer aksiyonlar yaşayamadık. Sadece geri salınan birkaç ufaklık…
Akşam dönüş yoluna girdiğimizde yolumuzun önünü torunuyla beraber seksenlik bir dede kesti. Daracık stabilize yolda kollarını açarak yolun ortasında durmuş, kaçmamıza imkân bırakmamıştı “Benim mutlaka Erzurum’a gitmem lazım. Acil işim çıktı.” dedi. Biraz mırın kırından sonra dedenin sevimliliğine daha fazla dayanamadık. Adının Haci Hafiz Yusuf olduğunu öğrendiğimiz dede tam kafa dengiydi. Biraz sonra Neşet Baba’nın sidisi (cd) kapatılmış, kulaklar dedeye yöneltilmişti. Yolda dedenin sağlığına dair Nuri abinin yoklamalarına güle güle Erzurum’a geldik.
Bir Rus belgeselinde, tecrübeli bir balıkçı diyordu ki “Bir Rus atasözüne göre balıkta geçen zaman ömürden sayılmaz.” Bir günümüz böyle geçmiş, ama ömrümüzden bir gün eksilmemişti Hoş ve esen kalın.
http://www.youtube.com/watch?v=kT2ZhfkX5Lw&feature=youtu.be

 

tebrikler rapor güzeldi abi

 

Tebrikler,guzel anlatim-guzel bir gun.Baliga gidemesemde bu guzel raporlar sayesinde gitmis kadar oluyorum.Emeginize saglik...Bol trofeli avlar dilerim.

 

Tebrikler Muharrem usta kardeşim, balıkta geçen zaman dediğin gibi dünyanın gürültüsünden ve problerinden hatta çirkinliğinden uzaklaşarak doğa ve balık ile baş başa kalmak.
Bu güzelleri tutmasının ne kadar zevkli olduğu ve insanı ne kadar mutlu ettiğini raporundan anlamak mümkün.
Sana daha nice güzel balıklar ve avlar dilerim.

 

Muharrem abi,
Tebrikler on numara av olmuş.
Ankara'dan dadaşlar diyarına selamlar.
Ratgele.
Saygılarımla.

 

hakkaten güzel av olmuş.
üzerine de söz iyi oturmuş. "balıkda gecen zaman omurden sayılmaz" valla.

rasgele...

 

Sevgli Muharrem

Elbette raporunda adımın geçmesine ve Cleo'nun netice almasına çok sevindim.

Ancak bu sevincimden öte aldığım haz, raporunu okurken,videoyu seyrederken vede canım Ballinin sesini duyarken aldığım hazdır.

Büluğ çağımın senelerini yaşadığım,ilk üniversite sınavına girdiğim Doğu Anadolu Erzincan ve Erzurumdur.

1967 senesinin o emsalsiz günlerine sayende tekrardan gittim.

Bugün sanırım Balliyi arayacak ve hiç olmazsa bir,iki dakikasını alarak tekrardan o günlerin emsalsiz hazzını bir kere daha hissetmeye çalışacağım.

Sevgimle,saygımla kalın Anadolumun has insanları

 

Balıkta geçen zaman ömürden sayılmaz ne güzel bir söz değilmi . Balık tutmanın en keyifli yanıda dostlarla geçirilen zaman yardımlaşma dayanışma değilmi . siz dostlarla bizde kısada olsa bir an yaşadık ve bence buda bizler için ömürden sayılmaz Muharrem abi o kadar keyifli o kadar güzel bir rapor olmuşki her şey mükemmel . sizinle beraber kabul ederseniz inşallah bir gün olta atmayı tuttugunuz trofeleri kepçeme almayı tutamasakda siz ve dostlarınızla aynı havayı solumayı çok isterim . bu güzlliklerden hiç bir zaman kopmamanız dileği ile sizleri çok seviyorum . saygılarımla

 

Eline sağlık Muharrem abi, ne de güzel yazmışsın. Sıcaklığınız ve samimi sohbetiniz İzmirlere kadar ulaştı. Sıkıcı günüme keyif kattı nefis raporun, eğlenceli anlatımın.
Fotoları ve videoları göremiyorum ama evden bakacağım.
Çok daha güzellerine rastgelsin...

Yusuf Ziya’nın “Böyle otuz balık tutarsak, tamamdır.” sözüne, “Olur, canım, dolapta da kıyma var!” deyip gülüşerek işimize devam ettik.

Ahahahahahaa (Ellerine sağlık abi )

 

Öncelikle tebrik edeyim alabalıkları gözünden vurmuşsuz. sonraaaa


"Yolda dedenin sağlığına dair Nuri abinin yoklamalarına güle güle Erzurum’a geldik." demişssen

hele sor ki
Acaba heç gendi sağlığınida yoğlir mi ?

 

Videoyu deşifre ettim:

-Gayıt başladi.! Evet balığımız geliyor, Ehmed abinin günün trofesi. Ayna verdi. Gaşığa düşdi. Önceki hafta benim trofe aldığım gaşıh, ayni gaşıh. İkizi, yedek almışdıh. Ehmed abime nasip oldi bugün gullanmah. Hayırli olsun geliyor, güzel bir balıh, hadi bir daha sar abim.
-Abi, yorulmasi lazım.
-Hocam bekliyosunuz!

“Af buyur?” modunda bir bakışla, tabi ki, kepçelemek benim işim.:laughing:

-Bekliyosunuz? Kepçe elde, tabi bu işin usdasi. Kepceciler gırali Meherrem hocamız iş başında. Gelen balıh aynalll, ı ih. Ayna verdi yine tekrar. Tekrar basdi, yorulmasi biraz güç. Evet bi ayna daha verdi balığımız. Hocam.!! Daldırdıh, evet gelmiş oldu, hayırli olsun, çoh güzel bi balıh. Maşallah-maşallah.
-Sanki senin geçen tuttuğundan daha büyük?
-Büyük. Bu büyük evet. Bu daha hoş, bu daha güzel. Harika bir balıh.
-Abi nereye gidiyorsun, ha, hah haa. Almış başını , ıhı hıı, huha!!
-Anca gider anca. Hemen livara, hemen livara. Çok güzel süper-süper. Hocam isterseniz yuhari alın, orda ne olur ne olmaz, ora birez…
-Neyse ben balığı size burakıyorum, Ahmet abi?
-Tamam abi, sağol, hocam teşeççür ederim..! Paşaların gıralini tuddum.
-Hayırli olsun.
-Nuri abi tutsana şuni bi.
-Livarımız da hazır. Hele bi dur oni yahın çekime alim. Nasıl olmuş?
-Abi ey olmuşda, abi hem de bi tanesi girmiş bunun ağzına var ya.!!
-Heran gurtulabilirmiş.
-He’e.!
-Galsamadan dut isdersen. Galsamadan, galsamadaaan.!! Ele değil.!! Gal sa ma dan. Galsamadan dutsana ehmed bey yaa.
-Abi getir livarın.
-Eveet, tosunpaşa
-Abi iki kilo var mi?
-Abi fazla ikiden, kesin.
-Bahah hele, sen bırah az. İki gelmez de…
-Gel-mez..!?
-He, hee.
-Gelir-gelir
-Yahlaşıh.
-Ne söylüyorsun abi yaa!?
-Evet, evet. Neyse.! Şimdi..
-Abi hele getir bahim.
-I, ıh. aha.!!
-Gomşunun tavuği gomşiya gaz görünürmüş ama bize pek bele gaz gibi görünemedi. Ama güzel, çoh güzel maşallah, çoh güzel balıh. Harika bi balıh.
-Ovvv, rahat iki kilo var.
-Ben tartacam, bah sene söyliyecem.
-Rahat iki kilo.
-Her amatör avcının rüyalarıni süsleyen güzellikte muhteşem bi balıh. Teşekkür ederiz, hayırli günner dileriz.

 

Hem Tükçesiyle, hemde Erzurumcasıyla, iki dildede rahat anlayabileceğimiz akışkan bir rapor. Emekleriniz için gerçekten teşekkürler.

Başlığa bakınca dikkatimi çekti. '' Balıkta geçen zaman ömürden sayılmazmış '' diye.

Geçtiğimiz gün keyfe keder bir kemik ve hücre ölçümü yaptırdım. Yaşım yan tarafta resmin altında yazdığı gibi olmasına rağmen, hücre yaşım 41 çıktı. Doktor inanmadı ve nüfus cüzdanımı istedi, arkasından sordu, Ne yapıyorsun ? diye.

Bende bol bol fındık yağı ve Z. Yağı, bol bol da balık avı diye cevaplamıştım. Tesadüfün böylesi. Acep bundanmıdır benim genç oluşum.

Bundandır derseniz,demek ki hiç aralıksız 15 sene balıkta geçmiş ömrümüz. hihi

Sevginin, saygının bol olduğu nice avlarda buluşmanız dileklerimle.

 

Muharrem hocam, tebrik etmeden önce Allah herkese sizinki gibi dostluklar nasip etsin

Her zamanki gibi, balıklar, manzara ve fotolar harika, ellerinize sağlık, tebrikler...
Ayrıca içinizde Nuri abinin balık alamamasına şaşırdım, muhtemelen sizin avlarınızı gölgede bırakmamak için fazla kasmamıştır

Eğer Allah kısmet ederse birgün mutlaka sizin diyarlarınızı ve sizleri ziyaret etmeyi çok isterim.Erzuruma selam ve sevgilerimizle, herşey gönlünüzce olsun

 

Teşekkürler Sonay. Beğenmene sevindim.

 

Teşekkürler Serkan. Uzak diyarlarda seni keyiflendirebilmişsek ne mutlu bize. Sana da gönlündeki avları yapabilecek zamanın olmasını temenni ederim.

 

Estağfurullah, üstadım, sizin gibi üstadların yanında "ustalık" ne haddimize. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim.

 

Teşekkürler Armağan. Beğenmene sevindim. Bizden de başkente, seğmenler diyarına yürek dolusu selam olsun.

 

Eyvallah Güney kardeşim. Sana da rast gele.

 

Sevgili Vedat ağabey üstadım,
Sizden bu güzel sözleri duymak, inanın en az av kadar zevk veriyor. Size bir nostalji yaşatabilmişsek ne mutlu bize. Allah ömrünüzü uzun, sağlığınızı daim etsin. Hürmetlerimle...

 

Sevgili Hakan, bu güzel sözlerinle beni ihya ettin. Seninle balık tutmayı ben de çok isterim. İnşallah bir gün o da olur. Yeter ki gönüller bir olsun ve diyaloğu koparmayalım. Biz de seni çok seviyoruz, kaleminden bal damlayan canım kardeşim. Hoş ve esen kal.