el yapımı iğne

Olur. Biz küçükken, Ortaokula filan giderken yapardık kendimiz. Gediz çayına giderdik balığa. Genellikle, demir inşaat telini ısıtır, suya sokar, sonra ısıtıp döğer şekil verir, damak açar, sonra gene döverdik. En sonunda kum çamuruna sokardık. Böyle mavi menevişli bir şey olurdu. Aman aman sağlam olmasada iş yapardı. Daha sağlamlarını çuvaldızdan yapardık. En son eğe ile keskinleştirirdik.

Bugün bu şekilde kimsenin 1 numara ve altı bir iğne yapacağını sanmam. Çünkü, hazır olanlar hem daha iyi, hem daha ucuz. Ama, orkinos, camgöz filan işlerinde kullanılan baba iğneler var. Bunları elle döğme yapanlar çıkar sanıyorum.

Bizde neymişiz mi ama? Yer Gediz, Akçaalan Kasabası. Ne öyle iğne filan satan bir yer var. Nede bizde ona verecek para var. Ama sinema, park, top vs. yok. elde kalıyor iki şey, ya uzacık (sapan) yapıp kuş peşinde dokuz dağı gezeceğiz, yada olta yapıp balık peşinde. Belki başka şeyler varmıştır ardında gezilecek ama biz bunu tercih ettik. Neticede, yokluk insanı mucit yapıyor netekim..