Hırçın KARADENİZ de ilk palamut avım...!

Konu, 'Av Hikayeleri' kısmında KARADENİZLİ tarafından paylaşıldı.

  1. KARADENİZLİ

    KARADENİZLİ

    Mesajlar:
    10
    Şehir:
    izmir
    Favori Kamış:
    olta ve zıpkın
    En İyi Avı:
    levrek 6kg 300 gr.zıpkınla
    Karadenizin fırtınasına yakalanmaktansa okyanusta kasırgaya dalarım diye bir laf vardır bizim oralarda.Biz bunu daha 13-14 yaşlarındayken bizzat yaşadık. Mevsim Eylül sonları palamut zamanı.Abilerimiz ayna kıç 7,5 mt lik teknelerle palamuta çıkıyor bize de tekne atmak ve çekmek düşüyor.Daha toy ve acemi olduğumuzdan palamuta çıkmak bizim için bir tatlı hayal olmaktan öteye gidemiyor.Bir sabah kalktım ve havanın çok kapalı ve kasvetli olduğunu gördüm her zaman yaptığımız gibi sahile gidip atılacak çekilecek tekne varmı diye baktığımda tüm teknelerin yattığını görüp şaşırdım.Karamehmet'in kayığının yanında benim yaşıtım angala(semih) benim geldiğimi görünce heyecanla denizi göstererek bak ileride palamut atlaması var.Babamlar bu gün balığa çıkmıyor ben çaparileri aşırdım fındık kargılarıda getirdim hadi gidelim bu fırsat bi daha çıkmaz dediğinde hayat benim için o an durdu işte hayallerimizin gerçekleştiği an diyerek başka hiç bir şey düşünmeden hadi gidelim dedim.Ancak tekneyi ikimiz feleklerde kaydırıp atamazdık.Hemen bir kaç kişi daha bulup tekneyi atmak için yardım istedik.Tekneyi atarken 11-12 yaşlarındaki Şener de illa gelmek isteyince onuda aldık ve denize açıldık.Üç toy ve acemi kapkara bir havada ilk palamut avına hazırdık.150 şer iğneli iki palamut çaparisini açmak ve salmak zaten bir saatimizi almıştı.Biz açıklarda palamut atlaması gördükçe daha da açılıyor başka bir şey düşünmüyorduk.O sırada esen hafif poyraz durmuş ve hemen sonrasında tatlı talı bir yıldıza dönmüştü.Yani Rusya dan direk karadeniz kıyılarına esiyordu. Her ne kadar toy olsak da bunu biliyorduk.Bela kapıdaydı.
    Ben Angala ya hava bozuyor,dönelim istersen dediğimde ,şu ilerki atlamaya yetişelim sonra döneriz dedi ve tam gaz atlamaya doğruhızla gittik.Bir manevra ile çaparileri atlamanın arasına sokmayı başardık.ve işte olmuştu ilk palamutlarımız fındık kargılarımızı son kertesine kadar eğmiş bizde motoru durdurmuştuk.O anki heyecanı anlatmaya kelimeler yetmez sanırım.Çekmeye başladığımız anı hayal edin sanki tüm iğneler dolmuş gibi bir his ve ilk balığı görmek isteme heyecanıyla hızlı hızlı çekerken hemen 100-150 mt ötemizde denizin suyunun bir sis gibi savrulduğunu ve döndüğünü gördük.Kafamı kaldırdığımda gördüğüm kanımı dondurdu sanki .Şimdi belgesellerde seyrettiğimiz gibi bir hortum tam üzerimize iniyordu.Çaparileri ve palamutları kurtarmak istemekle canımızı kurtarmak arasında bir seçim yapmak zorunda kaldık ve canımızı seçtik tabiiki.Şenol'a kalsa balıklar derdi eminim.)Hemen bedenleri bıçakla kesip tam yol kaçmaya başladık.Biz kaçmaya başladığımızda hortum da dağılmıştı. Ama iş işten geçmiş ,yıldız rüzgarı artmış ve dalgalar büyümeye başlamıştı.Kıyıyı bir görür bir dalgaların arasında kalır olmuştuk ve kıyıya daha çok vardı.Bizim orada bir koy ve sığınacak bir liman olmadığından mutlak kıyıya çıkmak zorunda idik.Tabi dalgalar kırılmaya başlamadan önce.Çünkü dalgalar kıyıya 100-150 mt kala kırılıyorsa hiç şansınız olmaz.Şansınız olsada kıyıya çıktığınızda dalgalar sizi mutlak geri çeker.Artık siz düşünün gerisini. Fazla uzatmayayım...)Kıyıya 500 mt kadar yaklaştık ama dalgalar ve rüzgar fırtınaya dönmüş deniz kabardıkça kabarıyordu.Kıyıya vuran dalgaların sesi bir gök gürültüsünü andırıyordu.kıyıya vuran dalgalar 50 -60 mt gidiyor ve geri geliyordu.Şansımızı siz düşünün....!yaklaşmak bile kesin ölümdü.Biz resmen şoktaydık. motoru durdurmuş kürekle kayığı düz tutmaya çalışıyorduk.Ben yeke deydim sahile heyecan ve panikle bakıyordum.Bu arada kayık bir dalga ile yükseldikçe yükseldi en tepe noktada sahil resmen kuş bakışı gibiydi ve o ara farkettim sahile millet toplanmış bizim akıbetimizi merak ediyorlardı.Ve işte o an hayatımın en büyük şoku yaşanmak üzereymiş.Sanki bir büyük vakum bizim tekneyi arkaya doğru çekmeye başladı.İlk önce normal gibi gelen bu çekim bir türlü bitmeyince gayriihtiyari arkama dönüp bir baktım veee...o anı hiç unutamam. BİR BÜYÜK SU DUVARI..düşünün ve abartısız 3-4 katlı bir apartman büyüklüğünde bir dalga tam ardımızda büyümekte ve bizi içine çekmekte.Gözlerimi kapattığımı ve yükseldikçe yükseldiğimizi hatırlıyorum.Sonrasında kıl payı dalganın ardına kaymamızla tam önümüzde büyük gürültüyle kırıldı.Bu andan sonra panikle motora son gaz verip ne olursa olsun artık deyip kıyıya gittiğimizi hatırlıyorum .Sonrasında kıyıya nasıl çıktık tekne nasıl parçalandı bizi dalgaların arasından kimler çekti...gerçekten bilemiyorum.Ama bu şok benim 5 yıl kadar tekneye binmememe neden oldu.Şu an İzmirde yaşıyorum.Ege karadeniz yanında bir göl olsada halen daha tekneden avlanırken gözlerim havada ve rüzgarda oluyor....))
    SİZ SİZ OLUN HAVA ŞARTLARINI VE DENİZİ TANIMADAN VE ÇOÇUK YAŞTA..) DENİZE TEK BAŞINIZA AÇILMAYIN.
    Bu arada ilk palamutlarımı da göremeden bu hikaye bitti....
    Her arkadaşıma rastgelsin diyorum.
    Bu anımı denizi ve balığı sevenlerle hep paylaşmak istemişimdir.Umarım hoşunuza gider.
     
  2. Yaşadıklarınızı zihnimde canlandırdım da ben orada olmak istemezdim .... ama o yaşntıya değermiydi işte orası soru işareti....
     
  3. Harika bir hikaye , hikaye tadında , böyle bir tecrübe yaşamanda ayrı tabi :)
     
  4. ozgun

    ozgun

    Yaş:
    55
    Mesajlar:
    115
    Şehir:
    tokat-turhal
    Favori Kamış:
    olta takımları
    En İyi Avı:
    sazan 12 kg
    slm

    senin yazdıklarını okurkende zihnimde sanki televizyonda film seyrediyormuş gibi canlandırıyorum aman allahım:eek:
    ALLAH KORUMUŞ
     
  5. burak35

    burak35

    Mesajlar:
    33
    Şehir:
    İzmir
    çok iyi ve ustaca bir betimleme tebrik ederim çok güzeldi.
     
  6. REİS

    REİS Mahir Ersin

    Yaş:
    79
    Mesajlar:
    2.389
    Şehir:
    İstanbul
    Favori Kamış:
    Olta
    En İyi Avı:
    Torikler-Kofanalar
    Geçmiş olsun
    Buradan bir ders çıkaralım mı?
    Bir büyüğünüz , -gitmeyin hava bozacak. dese yine de giderdiniz değil mi?
    zaten zımnen demişler,(Hiç kimse denize çıkmamış),siz de görmüş ve duymuşsunuz ama yine de ...gitmişsiniz.
    Veee... yaşadıktan sonra şimdi... bir daha tekneye zor bindik, diyorsunuz.
    Bütün arkadaşlar, nasihatin, verilmesi çok kolay ama alınması çok zordur.
    Kanaatimce başkalarının tecrübelerinden istifade eden, yani nasihat alan insanlar, akıllı ve erdemli kişilerdir.
    Umarım Karadenizli kardeşimizin yaşadıkları, hepimiz için güzel bir hikaye ve ilginç bir anıdan daha fazlasını, gerçek bir hayat dersini verir bizlere.
    Unutmayalım, denizin hiç şakası olmaz.Hiçbirimizin gücü, onunla başa çıkamaz, ancak tecrübemiz ve aklımızla onun tehlikelerinden korunmayı başarabiliriz.
    ...
    Ben de babamdan küçük bir not yazayım.
    ''Oğlum, uskumru balığı boğar adamı.'' derdi, rahmetli.
    Neden, deyince, uskumrunun,yağmurlu ve rüzgarlı havalarda çapariyle daha iyi av verdiğini, balığın peşine takılıp,farketmeden gitgide denize doğru açılma tehlikesi olduğunu veya hem balık hem su dolan sandalın, dalgalardan daha çok etkileneceğini vs.anlatmıştı.
    Bu söz kulağımda küpe olmuştu.
    Uskumru çaparisine gittiğimde, güzel bile olsa hep havayı kollardım.
    Keşki şimdi de uskumru çaparisi olsa da ;) yine havayı kollasak balıktan çok.
    Selam ve sevgiler.