Kütahya ve Çevresi Organizasyon ve Tartışma Platformu

selam kütahyam uzun zamandır takip ediyorumda bizlerden hiç balığa giden yok yada gitsede sonuç yok. Bu balıklara ne oldu bu sene koca Kütahya'da sadece cavdarhisarmı vardı balık tutulan. Ben merak ettim sizler ne diyeceksiniz bu konuda ??

Babam yıllar önce mezbanın orda avlanırken bir gün çok enteresan bir şey yaşamış.

O zamanlarda olta sopası ya uzun ince fındık sopası yada zorda olsa bulunması bambu ile avlanırlarmış. Ne zaman gitse balığa şimdiki kurutulan yedi göllerden 3-4 lük sazan porsuktan 2 şer kiloya yakın dargın yada sarı balık sofca barajından da ona keza iri sazanlar tutarlarmış. Ama en çok sevdiği yer mezbanın orada fındık sopasıyla kefal avlamak olduğunu söylerken bir ara çayları söylememi söyledi. Bu durum kesinlikle bir güzel bir av hikayesinin başlangıcı olacağından bağardım hemen kahveciye çayları. Paketinden 1 tane sigara çıkartarak ufaktan diliyle bir kenarını ıslatıp başladı anlatmaya bende pür dikkat dinlemeye başladım
"bundan 30 yıl önce (yaşı 55 Allah uzun ömürler versin) fındık sopalarını hazılayıp rus motorumla mezbanın oraya balık tutmaya gittim tek başına. Su her zamanki gibi derin ama akıntı az ve bahçedende kavakların dibinden 1 torbada solucan aldım yanıma. Malum kefal sever kıpır kıpır solucanı birde kavak yapraklarının altından toplarsan hem kokar hemde kıpkırmızı o mevkide ne kadar kefal varsa alırsın" diyerek çekti bir fırt daha küllükteki sigarasından. Gözlerinden anlaşılıyodu o anlardaki heyecanı ve yılların verdiği çizgilerin derinleşmesinden o günlerdeki aldığı keyfin doyumsuzluğu.. 2 tane fındık sopası salmış kamışların kenarına .. Saatler geçmiştir babamın oltalarında hareket yok oraya at oltayı buraya at mantarlar sanki boğulmaktan korkar yada her zaman evine ziyafet çektirecek kadar aldığı balıklar terki diyar eylemiş mezbanın oraları.
"Nasip bu günde vardır bir hikmet şu suyun döndüğü yerede atayım oltayı dedim içimden ve gittim ordada attım oltayı saatte oldu öğlen üzeri güneş bir yandan sivrisi çamuru bir yandan iyice sıkıldı canım kızdım kendime bu bereketsizliğin sebebini sorarken kızdım iyice ucunu toprağa rahat girsin diye sivriltiğim fındık sopalarını bir hışımla suyun ortasındaki çamurdan tepe olmuş oltuk yere sapladım." o an gözlerinde yıldırım gibi bir parlama ve sigarasından son bir daha çekti içine söndürdü sonra küllükte. Derin bir sessizlik içim içimi yemeye başladı ne oldu o an diye içimden geçirdim " Babam bu kadar kızdığına göre sapladı oltaları suyun ortasındaki çamura bindi motoruna geri döndü" derken bir yadan da düşünüyorum bunda ne vardı da böyle anlattı bana??. "Baba olur bizde gittik tutamadığımız zamanlar oldu" dedim.. babamın gözlerinde gördüğüm yıldırımlar bir anda yerini hafif bir korkuya bıraktı ve " oğlum dur hele çayımızı soğutmayalım" dedi ve bardağın içindeki çayın sonu geldi.
" ben o sinirle oltaları suyun ortasına attığımda bir anda o çamurun hareket ettiğini gördüm o anda koca bir çamur renginde bir beden canlandı arkasından da suyun ortasından sanki bir manda yavrusu gider gibi yarılarak suyun döndüğü derin yere daldı ve gitti" dedii. bir anda bende şaşırdım yahu bu neyin nesi derken babam bunun yayın balığı olduğunu tek başına olduğundan ve bir anda hareket ettiğinden kendiside irtkilmiş ve orda durmayıp motora bindiği gibi soluğu evde almış. Bir gün sonra iş yerindeki balıkcı arkadaşlara anlatmış durumu ve ekip hazırlanıp aynı yere gitmişler. Babam önlerinde ekip suyun içinde başlamışlar balığı aramaya ve saatler sonra bulmuşlar yerini. Babamın anlattığına göre 30 kiloya yakın bir yayınmış. Bazen olur anlatır babam avlarını sadece balıkta değil zamanında vefa mahallesinin arka taraflarında bilenler bilir tren yolunu takip edersen 4-5 kilometre ilersinde göletler olur kışın oralarda kaz ördekde avlarlarmış. Şu an nerde o günler derken babam da kalkmaya hazırlandı sordum " baba 30 kiloluk yayın o kadar ihtişamlı olurmu manda dediğin büyük olur" babam bıyık altında gülümseyrek "oğlum bizim yakaladığımız yayının sırtına çok baktım ne bir yara gördüm nede saplanmış fındık sopasının izini"

Bu hikayeyi yazmak geçti içimden. Bu hikaye avcı hikayelerinden değil tamamen yaşanmış gerçek hikaye Gürkan abim bir defasında gelmişti işyerine o zamanda geçti içimden keşke vakit olsaydıda babam hikayelerinden anlatsaydı..
Nerde eski günler... Bizler göremedik bizden sonralar inşallah bizim yakaladıklarımız kadarını görürler.. Herkeze bol avlar