'Gun olur alip basimi gelirim, Denizden yeni cikmis aglarin kokusuyla.." Bununla baslamak istedim. Bir gurbetci olarak Istanbul'umdan 11 senedir ayriyim. Yeni Zealanda'nin Auckland sehrinde yasiyorum. Henuz bir esim(!) 5 ve 1.5 yasinda iki oglum ve 32 senelik balik askim var. Bugun mutluyum delicesine. Hani bir yerlerde kaybettiginiz eski bir dostla, bir kosebasinda ansizin yillar sonra karsilasirsiniz ya.Iste oyle bir sevinc. Bugun sizi buldum. Yurdumun balikcilarini... Ismini,cismini bilmedigim ancak ruhuna her zaman asikar oldugum ezelden ebede dostlarimi buldum. 7 yasimda bir izmarit ve bir kiracayla basladim balikciliga. Istanbul Bogazi'nin Kanlica semtinde buyudum. O zamanlar orada herkes bir birini tanirdi. Herkes her seyin yaninda balikciydi. Reislerimden; ki onlar bir donemin son temsilcileriydi, essiz bilgiler aldim. Ancak ogrendigimi agiz tadiyla yasiyamadan denizimi, baligimi benden caldilar. Kiyilarin mahvolusunu, denizin ve essiz bir kulturun tukenisini gordum. Simdi sizlerden binlerce kilometre uzaktaki bir adada Istanbul balikcisinin hunerini okyanusa caliyorum. Amacim burdaki balikcilikla sizler arasinda bir kopru kurmak , umarim paylasacaklarimla bu guzel calismaniza bir renk bir katki olurum.Sevgi ve saygiyla. "Sizin olana sahip cikin!"
