Mığrı - Conger conger

Gece avında çok sık yakalanıyor mığrı. bir gece çipura için salladığımız bırakma takımlarına geldi yaklaşık 5 6 kere. en kötü tarafıda yılan gibi kıvrıla kıvrıla takımı mahvediyor neredeyse bir daha iş görmüyor beden. kolay kolayda ölmüyor.

 

yemeden önce mutlaka marine edip etini yumuşatın, yoksa kılçıkları etine yapışıyor, tatlısu balığı kadar kılçığı var hatta daha da fazla.

limon suyu, sirke, soğan, domates suyunda bir gece bekletin (tulumunu çıkartıp dilimledikten sonra tabi ki) sonra şiş miş ne yaparsanız yapın, boyu ufak olanları yani 50-75 cm arasındakileri tava olarak tavsiye ederim. aynı yayın balığı gibi lezzetli oluyor kılçık sorununu aşabilirseniz.

bu arada avcılığıyla ilgili bir de tüyo vereyim, tuzlanmış sardalyayı dip kıbrısına sarıp eriştelik veya kayalık bir mekana atıp kalamanızı sıkıp bekleyin. yalnız kamışınızı sabitlemeyi iyi becerin ve başında olun hep, yoksa alır götürür irisi. yavaşça eğilmeye başlar kamış, ve o eğilme denizle buluşmaya kadar gider

 

Gündüzleri çoğunlukla kaya kovuklarında geçiren mığrı yaman bir gece avcısıdır. Hava karardıktan sonra erişteliklerde gezinmeye başlar. En çok paraketa ve diğer bırakma tipi oltalara takılması da gece avlanmasındandır. Bırakma oltanızın ucunda bir mığrı bulursanız muhtemelen canlı olacaktır. Tabi kopartıp kurtulmadıysa. Zira mığrı neredeyse yedi canlı bir balıktır. Avlandıktan sonra kolay kolay ölmez. Çoğu zaman da içini açıp baktığınızda aslında oltanıza daha küçük bir balığın takıldığını, mığrının da o balığı yutmak suretiyle ikinci avınız olduğunu farkedersiniz. Çenesi ve dişleri insanı ürpertecek kadar gelişmiştir. Fakat yine de müren kadar haşmetli bir görüntüsü yok, daha sevimli diyebilirim. Eti lezzetlidir ama çok kılçıklı olduğunu bilmeyen yok herhalde. Mangalda şiş yapmanızı öneririm.

Kovuğunda rahatsız edilmedikçe çok uysal olan bu hayvanın tahrik edildiğinde ne kadar saldırgan olabildiğini seneler önce şahsen tecrübe etmiştim. Belki inanmayacaksınız ama ben canlı bir mığrıyı karada avlamıştım. Şimdi komik geliyor ama aslında büyük tehlike atlatmıştım. Evvelce Didim'de akvaryum denilen muhteşem bir koy vardı (yapılaşma nedeniyle artık yok maalesef). Zıpkınla avlanmaya başladığım ilk yıllarda bazen oraya giderdim. Bir gün avladığım balıkları denize bir, birbuçuk metre mesafedeki bir kayanın üzerinde temizlerken yılan gibi birşeyin üzerime doğru geldiğini farkedip ürpermiştim. Refleksle ayağa fırlayıp zıpkını kurduğumu hatırlıyorum. Can havliyle yaptığım bu büyük hata canıma bile malolabilirdi (zıpkın asla suyun dışında kurulmamalıdır, kurulsa bile mutlaka suyun içine doğru atış yapılmalıdır). Neticede o anda yılan sandığım şeyi vurmuştum ve neyse ki zıpkından fırlayan şiş denize doğru gidip mığrı ile birlikte suya dalmıştı. Verilmiş sadakam varmış, şiş kayadan sekip bana da gelebilirdi, veya suya doğru değil de havaya doğru gitseydi ipin sonunu görüp bana geri dönecekti Mığrı belki suyun dışındaki balığın kokusunu aldı veya temizlediğim balığın iç organları suda koku yaydı, mığrı da ona geldi. İlginç olan, hayvanın yılan gibi süzülüp suyun dışına çıkabilmesi. Tamamı suyun dışında değildi ama gördüğüm manzara tam olarak şuydu: iri bir mığrı, ağzı açık, yarı beline kadar sudan çıkmış, kayanın üzerinde, bana doğru (muhtemelen elimdeki balığa) hamle yapıyor. Bu manzara karşısında kim olsa korkardı herhalde. İşte böyle, zıpkınla karada canlı mığrı vuran başka biri var mıdır bu dünyada, ne dersiniz?

Herkese rastgele...

 

1983 yılında Samsunda liman içinde el oltası ile bende yakaladım fakat yılan sandığım için hemen misinayı kesmiştim, etraftaki birçok büyüğümüzde ne olduğuna hüküm verememişti