Minekop Avi

Gecikmiş hikaye...

Selamlar. Detayları yazıyorum geciktirdiğim için kusura bakmayın.

Tarih: 30.06.07
Saat: 04:00-07:00
Yer: AYDIN/KUŞADASI/Davutlar/Sevgi Plajının yaklaşım 1 km Kuzeyi
Yem: Kırmızı kurt ve canlı yengeç
Takım: 3 Köstekli Dip Oltası
İğne: Mustad 496 (5 Numara)

Hikaye:

Yazlığa gelir gelmez hazırlıklarımı tamamlayıp 3:30 gibi evden çıktım. 3:45 gibi avlak bolgeye geldim. Sahilde benden başka balıkçı yoktu. Denizdede balıkçı teknesi göremeyince oldukça sevindim.Dolunay vardı ve ay denize baktığımda saat 10 yönündeydi. Deniz orta dalgalı ve dolayısıyla orta pislikteydi. Ara sıra yosun ayıklıyordum ancak geçen ay ayıkladıklarım kadar yıldırıcı değildi. İlk 1 saat herhangi bir vuruş olmadı. İçimden bir daha sabah buraya gelirsem demeye başladığım sırada zillerden biri çalmaya başladı. Bir çektim hayatımda gördüğüm en küçük mırmır 4 yada 5 cm. Ulen senin ne işin var buralarda sen git baban gelsin dedim. Beni şikayet etmiş babasına 10 dk sonra babası geldi. Gel bakalım babalık dedim atim kovaya. Sonra gene ziller sustu. Derken saat 07:00 gibi olta sallanmaya başladı hobaa dedim “200-300 gramlık bir çipura geliyor. “ Elime aldım kamışı 40-50 metre uzakta olmasına rağmen acayip vuruyor. Başladım kalama vererek çekmeye. Ama ben hala en fazla Yarım kglık falan bir çipura bekliyorum. 3 dk lık bir ugraş sonucu balık kıyıya iyice yanaştı. an çok heyVücudunun ilk parladığı ecanlandım kuzu gibi bir levrek diye düşündüm attım kamışı kumsala aldım misinayı elime. Ama bir sorun vardı hazırlıksızdım ve kepçem yoktu. Balık kıyıda yüzüyor ben onu karaya çekmeye korkuyordum. Denize mi girsem, tişörtü çıkartıp onunla mı yakalasam diye arpacık kumrusu gibi düşünürken büyük bir dalga geldi ve balığı kıyıya kadar zorlanmadan sürükledi. Banada balığı dalganın içinden hafifçe çekivermek kaldı.

Balığı kumsala yatırdım. Kovama giremeyecek kadar büyüktü. Kendi kendime bune balığı diyordum çünkü daha önce hiç görmemiştim. Bugünün hasılatı bence yeterliydi ayrıca balığıda canlı tutamayacagım için toplanma kararı aldım ve etrafımda yürüyüşe çıkmış 3-5 insanın şaşkın bakışlarıyla toplanmaya başladım. Tabiî ki derya denize teşekkür maiyetinde ilk tuttuğum baba mırmırıda tekrar yuvasına geri bıraktım. Balık kovama sığmadığı gibi yanımda herhangi bir poşette yoktu. Balığı gazeteye sarıp hafif belini bükerek mini valizimin içine sığdırıp evin yolunu tuttum. Yazlıkta günün kahramanı bendim 