Erdoğan amca da ne tecrübeli adammış ya hayran kaldım çapayı direğe takma, batığın yeri, batıktaki 3 mterlik delikten içeri olta sallama, iğnedeki canlı yemin sağa sola kaçması vs. ben hiç bieşy bilmiyormuşum balık tutmayla ilgili. Tebrikler valla çok şanslıymışsın böyle biriyle balığa çıktığın için.
grçekten işi bilen avcılarla olmak bir başka insan daha çok şeyi görerek vede uygulayarak öğrenme fırsatı buluyor
Erdoğan Amca aynı zamanda teknelerini kendi yapardı. Kendi keyfine göre ölçer biçer. Tek bir A4 kağıdına 7 metrelik teknenin planını çizip yapmaya başlardı. Genellikle olta amaçlı yaptığı için sancak iskele arası uzun iki adet livarlı yapardı. Tekneyi mümkün olduğunca dar ve yüksek yapardı. Tekne kürek üstü duracak tasarımda olurdu. Ve şunu derdi kürekle rahat ve hızlı giden bir tekne motoru hiç zorlamaz derdi. Hiç unutmam 6 beygirlik Gazyağlı ve Benzinli bir Lister marka motorla 2 silindirli teknelerle yarışır bir hıza ulaşırdık.
Zifiri karanlıkta Yer yenikale izmir 15 tekne dip dibeyiz aralar 1 metre civarı. Zifiri bir karanlık. 15 teknenin bir tanesinde bile ışık yok. Sadece ağzında sigara olan ve nefes çektikçe yüzüne sigaradan ışık vuran bir kaç kişi. Bu teknelerden demirleyen kancalayan yada birbirine bağlanan yok. Hepsi kürek üstü duruyor. Kürek sesi de yok Her birinin hatta her kişinin kerterizi farklı kimi 10 kulaç kimi 15 kimi 17 kulaçta. Ses yok soluk yok. O atmosferi yaşamayan bilemez. yaklaşık 30 kişinin avlandığını düşünün tekbir çıt çıkmıyor. Belli belirsiz su şıpırtısı o şıpırtıda Erdoğan amcanın dediğine göre tekneye alınan bir levreğin sudan çıkarken çıkardığı sestir. Oltam dipte teknede 3 kişiyiz. Birden teknede çok hafif bir kıpırdanma oldu. Ne olduğunu anlamak mümkün değil. Soru soramıyorsun, ışık yok göremiyorsun. 3-5 dakika sonra ayağıma çarpan birşeyin olduğunu hissettim. Bu Erdoğan amcanın yakaladığı 2,5-3 kilo civarında bir levrekti. Bu kadar sessiz balık avlayan bir insan olabilir mi? yarım metre yanımda koca bir levrek çekiliyor ve ben ancak teknenin içinde ayağıma dokununca hissediyorum. O gün tek bir vuruş alamadım ve karaya döndüğümüzde toplamda teknede 6 kilo levrek yakaladığımızı gördüm. Ve hiçbir tekne diğer teknelerdeki insanların ne yakaladığını asla öğrenemiyor. Ancak avdan sonra balıkçı iskelesindeki barınağa toplanıp içilen şarap ve rakının ardından alkolün etkisiyle ağızlarından kaçırırlarsa o zaman ne yakalandığını öğrenebiliyorsunuz.
Nail Gece, lüfer yemlisi gibi levrek yemlisi mi bekliyordunuz? O zaman bize nasıl olta, hangi yem gibi bilgileri de verirsen seviniriz. Bir de bahsettiğin yerde kaç kulaç s u var,hepiniz farklı derinlikte beklediğinize göre,levrek dipten yukarı kadar her derinlikte mi geziyor? Zifiri karanlıkta olta yakamoz yapar.Siz istediğiniz kadar sessiz olun ve ışık yakmayın, hepinizin oltası yakamozda birer ışıklı ağaç dalı gibi durur. Eğer ay varsa yakamozu keser , o zaman da zifiri karanlık olmaz. Kafam karıştı, nerede yanlış düşünüyorum, Erdoğan amca görmeden sen beni aydınlat .. Hikayen güzel, ben de benzer bir ek yapayım izninle. Mekan: İstanbul Boğazı'nda bir yer. Akıntı, anafor, rüzgar birbirine karışmış. Yüzlerce sandal var.Boğaz'da demir atılmaz, herkes kürekle duruyor.zifiri karanlık değil, tam aksine her yer ışıl ışıl.Yüzlerce lüksün ışığıyla denizin üstü şehrayin gibi. Yemli torik tutuluyor... ... Dur, ben bu hikayeyi ayrı bir başlık açarak anlatayım. heyecanlandım birden
Yer inciraltı ile sahil evleri arası askeri bir bölgenin hemen 40-50 metre açığı Fener'in sağında solundayız. Dipte gemi hurdaları var. Savaş zamanı atılmışlar oraya. Çeşitli büyüklükte eski savaş gemilerinin parçaları. Düşman donanmasının izmir körfezine girmesini engellemek amacıyla bırakılmış. Bu yüzden o parçaların araları çeşitli derinliklerde. Yem olarak gece yemlerinin hası olan teke'yi kullanıyoruz. Teke kullanırken çok itinalı olmak lazım takarken mutlaka canlı kalması ve irilerinden olması gerekiyor. Yemleri gündüzden kendimiz çıkardığımız için çok canlı ve hareketli oluyorlar. Olta takımlarımız mümkün olduğunca ince. 0.35 i geçmeyecek şekilde ince olanlardan. Erdoğan amcanın granyoz ve benzeri avlar dışında 0.30 misinadan kalın misina kullandığını görmedim. Takımlarımız da mutlaka uzun pala, düz parlak, çelik, (tek)iri iğne kıllanırdık. İri olan tekeler iğneye tam otururdu. 40-50cm beden sonrası fırdöndü arkasında 50 gr gezer kurşun. Bu takım asla dibe değmezdi. Çünkü değecek olursa aşağıdaki batıklara mutlaka takılırdı. Yakamoz konusuna gelince. O bölgede yakamoz her zaman olmazdı. Ay olsun veya olmasın yakamoz olduğu geceler çok azdı. Yakamoz olduğu zaman mutlaka çok iyi bir balık avı olurdu.
Ah şu digital makinalar o senelerde olacaktı ki. Sizlerle öyle ilginç fotoğraflar paylaşırdım ki sormayın. Ortaokul'a gittiğim zamanlarda ara tatilde Orhan'la birlikte izmir sahilevleri açıklarında sübye(Mürekkep Balığı) avına çıkardık. O avların güzelliğini anlatmakla bitiremem. Bir gün öncesinden yakalayabildiğimiz kadar kaya balığını yakalayıp livarımıza canlı olarak atardık en az 40-50 tane. Bir sonraki gün giyebileceğimiz kadar eski kıyafetlerimiz giyip açılırdık. Balıkları canlı canlı ağzının üst ve alt dudaklarından iğneye geçirip aşağıya sallardık. Tekne akışta olurdu. Beklerdik Sübye'nin gelip yeme yapışıp asılmasını. Bu esnada o yemle ilgilenirken bizde yavaş yavaş oltamızı tekneye toplardık ve tekneye 1 metre kala kepçeyle hızlıca sübyeyi tekneye alırdık. Bu çekme işlemi sırasında tüm kontrol balıktadır. Keyfi isterse yemi bırakıp dibe dalabilir. Eğer dalmaz iştahlıca yemi yemeye koyulmuşsa tekneye alabilirsiniz. Sonrası tam bir komedi. Balık mürekkebini fışkırtmaya başlardı. Biz iki arkadaş akşama kadar bu sekilde avlandıktan sonra baca temizleyiciler, afrikalı insanlar gibi kapkara olurduk. Eve dönmek için dolmuşa alınmazdık ve inciraltından balçovaya yürümek zorunda kalırdık. Ne günlerdi o günler.
keyifle okuduğum bir yazı dizisi diyeceğim forumda yeniyim ama şu ana kadar en beğendiğim yazıydı desem yeridir tebrikler
Bunlar artık istesekte yaşanmıyor. O yıllardaki balık sayısı şimdi neredeyse yok denecek kadar az. Nerede o eski balıklar. İşte bu cümleyi inşallah çocuklarımıza söylemeyiz.
Bazı düz havalarda. Balık sarmayıp sıkıldığımız zaman midye çıkarmaya giderdik. Ama öyle bildiğiniz midyelerden değil. Kocaman arayıpta bulamayacağınız cinslerden. Bu midyelerin tek adresi fenerlerdir. Pelikan feneri özellikle, Böylesine büyük midyeleri ben şu zamanda hiçbir yerde göremiyorum. Her biri neredeyse el büyüklüğünde. 3-4 tanesi neredeyse yarım kilo. Bu midyeleri toplamak için tasarlanmış özel bir tırmıklı kepçe vardı. Elinizi pençe şeklinde tuttuğunuzu düşünün aynen o şekilde altındada filesi. Tırmıklı kısmını fenerin altına doğru sokardık ve bastırarak sanki tırmık çeker gibi bastırarak kendimize çekerdik. Midyeler büyük olduğu için sökülmesi zor olurdu. Daha sonra Bu midyeleri ister tavada, ister dolma şeklinde yaparak. Yanında kolayla afiyetle yerdik. Erdoğan amca ise yanına ya kırmızı şarap ya da tekir açıp yudumlardı. O zamanlar çok heveslenirdik.
Öyle midyeyi nerde bulabileceğini biliyorum. senin gibi sosyal bir insan için edinmesi de zor olmayacaktır. Gideceksin Kokar'a. Ordaki çiftliklerden rica edip dubalarından sökeceksin. Gerçekten çok iri midyeler oluyor. Hem suda tertemiz...
Nail, Bütün hikayelerini soluk almadan bir çırpıda okudum... Bunlar ne güzel anılar be kardeşim. Allah herkese Erdoğan amca gibi, bu işin piri olmuşlarla balığa çıkma ve bu güzel hikayeleri, av anılarını, geçmişi paylaşmayı nasib etsin. Bu akıcı anlatımın için gerçekten çok teşekkür ederim... Ellerine, emeğine sağlık... (Not: Hikayelerinin devamını aynı konu altında yayınlamaya devam et, en büyük müdavimi ben olacam )
Erdoğan amca kendi teknesini kendi yapardı. Bunu daha önceki mesajlarda yazmıştım. Erdoğan Amca'yı beni balığa çıkarmaya ikna etmem 1.5 yıl sürdü. Yaz demeden kış demeden Bahçesinde yaptığı çeşitli boylarda ve özelliklerde teknelerin yapımında bizzat çalışarak, yardım ederek gözüne girdim ve kendimi sevdirdim. İnanın o kadar inatçı ve nemrut bir insandı ki. Balık sevdası uğruna çok fırçasını yemişimdir tekne yapımında. Erdoğan amcamın Oğlu Orhan 2 sene önce kalp krizi geçirerek 32 yaşında hayata gözlerini yumdu. Allah rahmet eylesin. Ve Erdoğan amca'da şu anda Parkinson hastalığının pençesinde. Allah acil şifalar ve sabır versin kendisine.
Eğer imkanım olursa bu sitede olmasını çok istiyorum. Alacağım elime video kameramı izmir ve çevresindeki balıkçı limanlarını tek tek dolaşarak o limanlarda bulabildiğim yaşayan en eski usta balıkçıları bulup eski av maceraları ile ilgili görüntülü olarak röportaj yapıp youtube yada benzeri yöntemlerle o insanların tecrübelerini sizlerle paylaşacağım. Görüntülü olmasa bile fotoğraf yada yazılarını mutlaka burada yazacağım. Bunu bir proje olarak başlatmayı düşünüyorum.
çok güzel yaşamışsın olayları ve aynı tad da bize anlatmışsın teşekkürler. orhana allahtan rahmet , erdoğan amcaya ve sana sabır ve hayırlı uzun ömür dilerim.
