Vedat Abayoğlu'nun balık satma, satmama konusundaki videosu, Lütfen izleyiniz

Siz de çok haklısınız.

37/2 tebliğe yani 2006 yılına kadar hiç bir kanuni dayanağı olmayan, bazı illerde 5 TL ye, bazı illerde 25 TL ye alınabilen Amatör Balıkçı Belgesi adlı belgenin para toplamak haricinde hiç bir işlevi yoktur. Halen de yok.

Bu belgenin tebliğdeki anlatımına "Bu belgenin alınması veya avcılık sırasında bulundurulması zorunlu değildir. " yazdırabilmek için 4 yıl uğraş verdik. 2006 yılından itibaren bu cümle yazıldı tebliğe.

Bu belgenin aynen Kara Avcılığındaki gibi olsun bir eğitim ve sınav karşılığında verilmesi, avda bulundurulma şartı getirilmesi ve denetimde ağır kusuru olanların belgelerine belli sürelerde el konulması gerektiğini savunduk.

"Bu belgenin alınması veya avcılık sırasında bulundurulması zorunlu değildir. " yazıldı ve öylece de kaldı.
Son aldığım bilgiye göre 1380 sayılı Su Ürünleri Kanunu değişiklikleri içinde "Bakanlıkça belirlenmiş ve ilan edilmiş olan türler ve sahalarda geçerli olacak" bir belgeden söz ediliyordu. Yine EĞİTİMDEN bahseden yoktu.

Yakındır. Birileri bu işten iyi para kazanacağını anlarsa yine gündeme getirilir.

 

Nereye baksak "kişisel çıkar" çıkıyor zaten karşımıza.
Keşke birileri gerçekten bu çok değerli ve günden güne azalmakta olan stoklarımızı korumak adına bu adımları atsa.
Hatta derim ki, eğer gerçekten bu amaç uğruna gerekli kanunlar düzenlenir ve layıkıyla uygulanırsa, bu işten ticari kazanç sağlayanlara da helali hoş olsun. Sonuçta bunları düzenlemek neyse de "uygulamak" belirli bir hazine gerektirecektir. "Hep cebe" değil de uygulama için gerekli hazineye aktarılan gelirler büyük fark yaratabilecektir.

Peki bu gelir nereden sağlanır, elbette bu işe sürekli kafa yoran büyüklerimiz daha tutarlı öneriler getirebilirler ama ilk aklıma gelen noktalar çok cüzi de olsa alınmasına şart getirilecek "Amatör Suürünleri Avcılığı Belgesi" ücreti ve denetlemeler sonucunda kesilecek cezalar olabilir.

Halkımızın ve amatör avcılığa gönül vermiş vatandaşlarımızın ekonomik güçlerini genel olarak değerlendirecek olursak, maddi yönden ciddi bir külfet getirecek bir meblağı gidip ödeyip belge sahibi olmak birçok hobidaşımızın altından kalkamayacağı bir yük olabilir.
Ama sembolik de olsa, bir makara misina parasına da olsa alınacak bir ücret hiç olmazsa ilgili kurumların işletilmesine katkı sağlayacaktır. Amatöre de arkasından ağlayacağı bir etkisi olmaz. Sonunda bu ödediği rakam karşılığı alacağı eğitim ve belge onun için ve avlandığı doğa için bir güvence niteliğinde olacaktır.

Sonrasında denetim gelmelidir. Avlaklar yurdumuzun her yerinde az çok bellidir. Düzensiz aralıklarla buralara yapılacak uygulamalar ile belge kontrolü, avlanılan ekipman ve avlanan ürünlerin kontrolü eğer "bilinçli" kişilerce yapılırsa belirlenen usülsüzlüklere uygun tutanak düzenlenmesi ve sonrasında cezai yaptırımlar da bir diğer gelir kaynağı olacaktır.

Bu kaynaklar da tekrar bu amaca yönelik kullanılmalıdır.

Kısacası yine gereklilik kipinden -melidir, -malıdır.

Yazdıklarım şahsi fikrimdir.
Başta da belirttiğim şekilde bu konuda çok daha bilgili ve hatta uzman sayılabilecek abilerimiz aramızdadır, elbette rahatlıkla "o iş öyle olmaz" diyebilirler.
Ama bu benim kendi hayalci dünyamdır.
"Bütün dünya buna inansa, birlik olsa" şeklinde de algılanabilir.

 

Zaman zaman ENDİŞELENİYORUM ya da KORKUYORUM dediğim oldu.
Nedenini de yazayım da bu adamın derdi ne diyenlere bir cevap olsun.

Günümüzde derelerimizdeki doğal alaları elde lüks lambası ve serpme ile yok etme pahasına talan edenler için en üst yönetim “ REALİTE bu elden bir şey gelmez ” demekteyken (bunun yazılı kaynağı yok ama en az 20 tanığı var) FAO’nun Geçimlik Balıkçılık olarak adlandırdığı AVINI SATARAK ya da değiş tokuş ederek gelir - yiyecek elde edenleri de AMATÖR kapsamına alırlarsa diye ENDİŞELİYİM.
Alın size belge, verin yıllık olarak şu kadar para, gidin avlayın.
Avınızı ister yiyecek olarak tüketin, ister salın, ister SATIN derler diye KORKUYORUM.
Bu nedenle hep örnek verilen ve takılıp kalınan Galata Köprüsüne yılda belki bir kez olsun gelip, olta attığımda bu işten ekmek yiyenlerin hışmına daha fazlasıyla uğrayacağımdan, rakip olarak değerlendirileceğimden KORKUYORUM.
Son zamanlarda Amatör Balıkçılık kavramını ille de tekrar tanımlayacağız diyen, ama o tanımın ne olması gerektiğini söylemeyenlerin yanlış bir şeylere ön ayak olacağından ENDİŞE duyuyorum.

Kara Avcılığında da olduğu gibi, sertifika karşılığı basitte olsa bir eğitim şartı konulmasını arzu ettiğim gibi, o eğitimin RANT KAPISI olarak değerlendirilmesinden ve sulandırılmasından, hatta SATILMASINDAN KORKUYORUM.

Yok oluşla ilgilenmeyen, çevresindekileri olsun SÜRDÜRÜLEBİLİR BALIKÇILIĞA yöneltmek için gayret etmeyen, her adımında MADDİYAT PEŞİNDE KOŞARAK bu işin SADECE EKONOMİSİYLE bu denli ilgilenenlerden ÖDÜM KOPUYOR.

Ama korkularımla mücadele etmeyi de biliyorum.
Ben AMATÖRÜM arkadaş.
İşin içine PARA girdiğinde ENDİŞELENİYOR hatta KORKUYORUM.

NOT: Bu ve benzer AMATÖR BALIKÇILIĞIN ele alındığı her konunun altında yer geldiğinde tartışırım da, paylaşırım da. Kim ne der ya da ne olarak değerlendirir diye KORKMUYORUM.

 

Yok o zaman aynı kişi değiller...

 

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Yöntem ve Sınırlamalar
İçsularda amatör avcılık

(4) Bir amatör balıkçı en fazla 4 olta takımı ile avlanabilir. Olta başına iğne sayısı 3 adedi geçemez. Ancak, alabalık avında iki olta takımından daha fazla olta takımı kullanılamaz ve her olta takımında iki iğne bulunabilir.
—====================

Bu kanun mesela,neden 4 takım ve her takımda üç iğne,kişi başı iki takım ve her takıma tek adet iğne yetmiyormu,yani dört olta ve üç kanca olunca şansımız dahadamı artıyor sanılıyor,hiç alakası yok bunu bire bir ben yaşadım defalarca,çok olta değil,bilgili ve iyi kurulmuş takım balığı yakalıyor...

 

İşte "o iş öyle olmaz" diyen abim.

Tarık Abi, işin içine para girince elbette o mevzudan korkmak lazım. Hele ki ülkemiz şartlarında. Ama başka türlü nasıl olacak abi bu bilinçlendirme, eğitim, ve en önemlisi denetim olaylarının en acil şekilde uygulanmaya başlanması?

Sence derneklerimizin faaliyetleriyle, imza kampanyalarımızla, bağırışımızla, yapılması gerekenler "doğa geri çevrilemeyecek noktaya gelmeden evvel" büyük bir etkinlikle yapılmaya başlanacak mı? "Evet" de bilelim, maksimum desteği vermek için çabalayalım.

Kara avcılığından örnek veriyoruz. Hatırlarsan seninle geçen yıl nisan aylarında uzun mailleşmelerimiz olmuştu. Mevzumuz Antalya yakınlarında ava kapalı olan, ama bazı nedenlerle açılması gereken bir dereydi.
O mailleşmelerimizde kara avcılığından da örnekler vermiştim. Onların da içini sen bilirsin elbette, ama avcılar tarafından maddi bir "yatırım" gerektiren kara avcılığında işler gayet yolunda gidiyor gibi görünüyor. Kaçak avcılara göz açtırılmıyor burada. Bir bilinçlenme var, yaban hayatı için dönülmez yola girildiği farkedildi ve dönüldü. Koruma altına alınan bölgeler ve avcılığa açık alanlarda yapılan avlardaki denetim, duyduklarım gördüklerim böyle düşündürüyor.

Bunun içinde belki, yukarıdaki yazımda da belirttiğim gibi "umarım yoktur" ama bir rant varsa da, o ranttan haksız gelir elde edenlerle savaşmak lazım artık, doğa için değil, çünkü bir düzen kuruldu ve doğa adına işliyor. Bu denetimler, yasaklar, av sahası koruma çalışmaları böyle sürdüğü müddetçe de daha iyiye gidilecek. Zarardan dönüldü. Ha eğer bu işleyişin içinde bir "teşkilatlanma" varsa artık onunla mücadele edecekler, gerekiyorsa o görevlere yeni kişileri getirmek için çabalayacaklar. Ama bizim yaptığımız gibi doğa için değil.

Nasıl olacak, ne yapacağız abi? Söyle de elimizden geleni yapalım. Bilinçsiz avlanan, bohçacılık yapan öyle çok insan var ki etrafımda, (bohçacı derken bu arada, satanı satmayanı bilemem, ben boy bilmeden kilo bilmeden çuvala basıp balığı gidene bohçacı diyorum) uyarmakla olmuyor, bitmiyor, geri atmadığı gibi bir de üste çıkmaya çalışıyor. Kavga etsem bütün malzemesiyle bohçasıyla birlikte atıcam onları suya sonra başım belaya giricek. Bizim bu işi yukarıda bitirmemiz gerekiyor, ne yazık ki uyarıyla, afişle, aman yapmayın etmeyin demeyle bitmiyor abi bunlar. Çatır çatır jandarma gelecek, bu yaptığın yasak arkadaş diyecek, ama bilerek diyecek, bir tarafından kural uydurmayacak, doğrusunu anlatacak, alacak malzemesini kesecek cezasını gidecek. Başka türlü bir yol benim aklıma gelmiyor.
idk

Sen yol göster de artık ne yapılacaksa yapalım. Görüyorum çünkü, günden güne çöküyor denizler, dereler. Her sene öncekini aratır olmuş. Ne yapacaksak çabuk yapalım...

 

Sinağrit baba, kayasının kenarında durmuş, lacivert alem içinde hafifçe yakamozlanan oltalarla, civalı zokalardan aydınlanan saraymeydanı seyrediyordu. Oltalar gitgide çoğalıyordu. Sinağrit ve mercanlar şehrinin göbeğinde şimdi tatlı tatlı sallanan onbeş tane fener vardı. Ötede kovuklardan mercan balıkları çıkıyor, fenerlerden birine hücum ediyor, budalaca yakalanıyorlardı. Gözleri büyümüş bir halde yukarıya çıkarlarken dönüp tekrar aşağıya kadar geliyor, yukarıki dünyayı görmeye bir türlü karar veremiyorlardı. Sinağrit babaya büyüyen gözleriyle “bizi kurtar şu lanetlemeden,” der gibi bakıyorlardı. Sinağrit baba düşünüyordu. Gidip o yakamoz yapan ipe bir diş vurdu mu idi, tamamdı. Ama hiçbirini kurtaramıyor, hareketsiz duruyordu. Sinağrit baba onları kurtarmanın bu kadar kolay olduğunu biliyordu ama, bildiği bir şey daha vardı. O da ister su, ister kara, ister hava, ister boşluk, ister hayvan, ister nebat aleminde olsun bir kişinin aklı ile hiçbir şeyin halledilemiyeceğini bilmesidir. Ancak bütün balıklar oltaya tutulan hemcinslerini kurtarmanın tek çaresinin koşup o yakamoz yapan ipi koparmak olduğunu akıl ettikleri zaman bu hareketin bir neticesi ve faydası olabilirdi. Yoksa, gidip Sinağrit baba oltayı kesmiş, biraz sonra Sinağrit baba tutulduğu zaman kim kesecek? Kim akıl edecek yakamozu dişlemeği?...

 

Müthiş bir hikaye. :thumb: Kaynağını merak ettim.

Peki şöyle bakarsak, Sinağrit Baba'nın bezelye kadar beyni olan mercanların yakamoz yapan ipi dişlemeyi akıl etmelerini beklemesi mi daha mantıklı, yoksa onlara bunun nasıl olacağını öğretmesi mi?

 

Sait Faik'in hikayesi, tamamı linkte görülebilir:

http://www.balikavi.net/forum/showthread.php?t=30601

 

O sinagrit babanin altini patatesle besleyip arasini maydanos defne yapragi sögüs sogan ve 3-5top karabiberle doldurup uzerine dilimlenmis limon dizip 200derece firina attinmiydi var ya üff
Yukardaki düsünce toplumda azalmaya basladigi gün bu is düzelmeye baslar.

 

:thumb:

Ya da,
O sinağrit baba 8 kilo gelse, kilosu 40 liradan.... üf üf üf! Maaş çıktı vallahi hihi
Düşüncesi..

Peki nasıl azalacak dersin Roy?

 

Bilemiyorum Aykut :s sanki ekonomik ve sosyal refaha ermek lazim önce. Egitim egitim deriz duyariz hep. Biz ilkokula giderken de denirdi. Bak simdi orta yaslara geldik ama düzelmesini bekledigimiz konular stabil bile kalmayarak hep geri gitti. Bilinçlenemiyoruz nedense. Isimize gelmiyor. Yolumuzda tümsek görüyoruz. Ben isimi bilirimci bir nesil olduk. Niye acep? Bizi egiten nesil nerde hata yapti?

 

Size iyi eğlenceler diliyorum.
:focus: demeyeceğim.

RASTGELSİN.

 

Konunun çok dışına çıkıldığını düşünüyordum ben de. Buralara nasıl geldik diyordum hatta. Ama zaten toparlanması kolay gibi durmuyor. Eğer uygun görüyorsan yönlendireceğin başka bir başlıktan devam edelim bu konuya.

Ama rastgelsin diyip gitme Hocam.

 

Tamam şimdi oldu tarık bey Bende fikirlerinize katılıyorum ve söylemek istediğimde buydu.Nasıl ki taksicilikte korsan taksi olayı var,aynı şey bizim içinde geçerlidir.Fakat şu anda yaşadığımız ülkede burası biz ne kadar etik değildir desek bir yerlerde birileri bunu yapıyor ve yapacakda.Bu sirküyü neden daha evvelden ortaya koymadınız.?

 

Tarık Ersalin bir lafı vardır kulağımla duyduğum.Ne ben nede o arzulanan günleri göremeyeceğiz siz belki azıcık görürsünüz ama azıcık.

Derki Tarık Bu topraktan bu millet yetişiyor,

Yani çaresizliğe teslimdir bu.

Hani Çoban Köğeğinden kuş köpeğimi olurmuş gibi bir şey işte.

İstediğimiz kadar yazıp,çizelim,değişebilecek şey olur elbet ama dedimya azıcık.

Yani olay genetik yapı,ata,kan meselesi

Eğtimimi bence oda çare değil.

Ne yapılım yani.Bizim vatanımız bu canımız bu,icabında veririrz canımızı ama işte o kadar,bozuk düzen devam taa ahirete kadar.

Sevgiler