Yine... Yeni... Yeniden... Ankara Bayındır Barajı 4 Ağustos

Herkese selamlar, saygılar... 4 yıldır doğru düzgün balık alamadığımız güzel barajımız bu sene av verir de ben boş durur muyum. tabiki durmam ve durmadım. akşam vakitlerinin iyi av yaptığını önceki tecrübelerime ve gözlerime dayanarak biliyordum. saat 4 gibi takımları hazırladım balığa gideyim dedim fakat yanımda bana eşlik edecek kimsenin olmaması az daha beni bu fikrimden caydırıyordu. 10 yaşındaki kardeşim Yusuf tam da balığa gidelim diyecek zamanı buldu. ben de hadi bakalım bu sefer bana sen eşlik et dedim. takımları aldık arabaya atladık ve yola koyulduk. 15 dk. sonra avlağımıza varmıştık. saat 6 civarıydı. bi süre yemlerle uğraştıktan sonra acele etmeden keyif alarak kardeşimin de heyecan ve istek dolu yardımları ile oltalarımızı su ile buluşturduk. boş boş beklemek olmaz tabi diyerek kamışımı hazır hale getirip zaman geçirmek için at çek yapmaya başladım. bu arada Yusuf'a da devamlı at çek ile pratik yaptırıyordum.

saat 7 buçuğa doğru oltaların yanında at çek yaparken hafif bir zil sesi geldi. kamışı kardeşime bıraktım ve oltanın yanına oturdum. 1-2 dakikalık bir bekleyişten sonra zil hiç ummadığım bir şekilde çalmaya başladı(dip oltası). tabiki her ne kadar çok fazla ümitli olmasam da hazırlıklı bekliyordum ve hemen oltayı kapıp çekmeye başladım. oltanın ucunda mükemmel bir ağırlık vardı galiba 1-2 kiloluk birşey yakaladım düşüncesi ile heyecanlandım. fakat olta kıyıya yaklaşınca yosunları gördüm ve düşüncem bir anda değişti. yosunların arasında süzülen güzel bir kadife vardı. balığımızı kenara aldık. oltayı toparladım ve balığın ağzından kancayı çıkarmaya uğraşıyordum. o anda bir oltanın zili gerçekten acı acı feryat etmeye başladı. bulunduğumuz mevki hafif yokuş şeklindeydi. suya düşme tehlikesinden dolayı oltanın yanına yavaş yavaş gidebildim. o arada geçen zaman gerçekten çok kötüydü. sudak oltası olduğu için balığın kaçması an meselesiydi. oltayı sakin bir şekilde çektim kıyıya yaklaştığında suyun yüzeyine çıktı. ağzı açık bir şekilde bana doğru geliyordu. benim için ömrüm boyunca unutamayacağım bir görüntü oluşturdu. sakin bir şekilde onu da kenara aldım. balıkları kancadan kurtardım.

2 balıktan sonra tek tük vuruşlar ile saat 9 oldu. kardeşim artık gidelim demeye başladı. o sırada kardeşim ile konuşurken en baştaki oltadan yine ufak bir zil sesi aldık. açıkcası pek önemsemedim. ama ne olur ne olmaz diyerek oltanın başına gittim. bir defa daha vuruş aldım. sonrasında zil yavaş yavaş havalanmaya başladı o anda çekmeye başladım. misinayı henüz 2-3 metre çekmiştim ki bir anda olta boşaldı. balığı kaçırdığımı anlamıştım. gelirken oltaya verdiği ağırlıktan dolayı balığın büyük olduğunu tahmin ettim. içimi bir anlık üzüntü kapladı. fakat kısa sürdü baraja dönerek sonra görüşmek üzere güzel balık dedim ve takımlarımızı toplayıp evin yolunu tuttuk...


28 cm. güzel kadifemiz




32 cm. lik sudağımız

 

Limitlere uygun avların için tebrikler

 

eline emeğine sağlık birde hangi yemleri kullandığınızı bilseydik süper olacaktı..