Bir Başkadır Canım İzmir'im

alternatif olsun diye degil hani, sadece gunun guzelligini kendi acimdan aktarabilmek icin yaziyorum...

uyumadan sabahin 4unu bulmak ilk defa bu kadar zor geldi belki. gecmek bilmiyor zaman, takimlar coktan hazir, nevale, yemler daha kac kere gozden gecirilebilir ki, gecmiyor iste zaman.

oyle ya da boyle, sabah 4u ettim. Daha fazla evde duramayacaktim, attim kendimi disari, biraz erken gideyim noolacak? N'olacagi var mi, bornova takimiyla erken erken bulusmus olursun. Herkes mi bu kadar hevesliymis yahu, bencileyin? zamanindan once herkes bulusma yerinde, ustelik minibusumuz bile erken geldi, icinde karsiyaka grubunun gulen yuzleri. cihangir komutanim, allah seni basimizdan eksik etmesin...

ufak bi plan degisikligi, guzelyali uckuyular takimi da gaziemir'de olacakmis. programin onundeyiz boylece. ama kimse de gerisinde kalmiyor, cunku herkes zamanindan once geliyor bulusma noktasina.

sabahin kor sattinde Gaziemir Migros'un parkyerinde patlayan kahkahalar, gunun gerisinin de nese icinde gececeginin habercisi. ayni zamanda artik hicbiyere sigmaz hale gelen borekler, corekler, yiyecekler ve icecekler de gunun amansizca tikinalarak gececeginin... gercekten de son dakikaya kadar yedik ictik. "mandarin" uzerine son ikram olarak ayranlari dagitarak pisbogazligin dibine vurdurdum tum grubu...

ada yollari tastan, baliklar cikardi beni bastan...gercekten ada'da yol insaati var her kis oldugu gibi, tas toprak yollardan gecirtiyorlar insani, gidecek olanlarin haberi olsun...bu arada yol sormak icin guzellik uykusundan uyandirdigimiz site bekcisinden de tekrar ozur dileriz. kusura bakma kardes de, sen de cok derin uyuyosun, bekci adam azcik tavsan uykusunda olur canim...

balikci barinagindaki cay beni eski gunlerime goturdu, adada calistigim yillara. bi ara kapanmisti barinaktaki kahve, tekrar acildigini gormek cok mutlu etti beni.

teknemiz irinin irisi. 112 yolcu kapasiteli. ama soz konusu balikcilar olunca, hele ki bizim gibi takim, canta canavari, nevale doymazi olunca anca sigistik.

bu arada takim, canta deyince. gunun belki de tek uzucu olayi, mustafa abinin kamisini yitirmesi oldu. bir muamma seklinde yok oldu, uctu gitti kamis...aslinda suc biraz da sende be guzel abim, o kadar cok nevale toplamissin ki ,arada kaynadi gitti tabii makina...saka bir yana emin ol benim oltam kaybolmus kadar uzuldum.

nedense kicustune yogun bir ilgi vardi, kalan cogunluksa masalara, siralara oturup avlanmayi tercih ederken ben basustunu tercih ettim. ekurim yalcin abi ve mustafa abinin esi idi. ikinize de gun boyu sohbetleriniz icin ayrica tesekkurler.
yengemin ilk tuttugu baliklari ben igneden cikarsam da, balikcilik yolunda hizli adimlarla yurudugu icin, kisa bir sure sonra hakimiyeti eline gecirdi, tuttugu baliklari livarimda konuk etmekten gurur duydum...

livar demisken, omer abi, omer abiiiiiii, oltalari sahipsiz birakmaaaaa, tekne hareket ederken de livarini guverteye ceeeeeek

gelelim benim avlara:

ilk baslarda tatsiz vuruslar, kucuk kupes, izmarit ve istavritler geliyor, inatla ignelerimi kucultmuyordum, niyet buyuk ya

saat 09:00 siralarinda telefonum caldi. arayan esimdi. bir sempozyuma katilmak zorunda oldugu icin aramiza katilamamis, ama akli bizde kalmisti. ne var ne yok, hava, deniz, balik durumu anlatirken birden oltama bir yuklenme. hanim telefonda konusmaya devam ederken, yarim yamalak da olsa tasmalamayi basardim. sadece hanima balik geldi baliiiik diye ufak bir aciklama yapip telefonu bi tarafa firlattim ve cekmeye basladim. kalamar zokadaydi. yahu, bu ne sanstir. o dakkaya kadar bi numara yok, hanim aradigi anda kalamar oltada. bu arada esimin en sevdigi sey kalamar tutmak ve yemek. bazen sadece 2 kostekli bir kalamar oltasi yapar ve atar baliga ciktigimizda. avea uzerinden bana da kalamar tutturdu ya, helal olsun ne diyeyim

arkasindan guclu bir asilma cekiyorum ama yanimda yengemin oltasi da bos geliyor, karistik diyorum ama 2 olta cekmekten daha agir, gelmesiyle birlikte gorduk ki, benm hirsizdaki sardalya kellesine hallenen ahtapot yakalanmasinin acisini iki oltayi birbirine dolastirarak cikarmis. asagida adi gecen kalamar ve ahtapot:



uzun bir gun boyunca kaydadeger baska bir avim olmadi diyebilirdim belki. 2 mercan, irili ufakli bikac balik falan filan. ama bir anda cihangir hocamin kafa vuruslu cekisi geldi. sabahtan beri kimsenin agzindan dusurmedigi cipura nihayet arz-i endam eylemisti. tezahuratlar yukseldi. resimleri cekildi, cihangir hocamin hediyesi takdim edildi. iste o anda bir yuklenme oltama, butun gun olmadigi kadar "iyi" bir yuklenme. aynen cihangir hocamin dedigi gibi refleksif bir tasmalama. makinam gun boyunca ilk defa zorlaniyordu. kamisin ucunda periyodik egilmeler...evet bu da kafa atisi degilse ben hicbirsey bilmiyorum. yalcin abi de uyandi duruma..."cipura" dedi. "cek hemen" suda gorundugunde basladim sarki soylemeye "ask kokusu var, havada ask kokusu var" henuz 3-5 dakika olmus, daha heyecani gecmemisti cihangir hocamin cipurasinin. gozler bas tarafa donmustu. bizim delikanli paril paril parliyordu, gunun trofe baligi olacagini bilirmiscesine.

gun cok guzeldi ama o an, gunun en guzel aniydi. ahmet abi bir resmimizi aldi ama, ne yalan soyleyeyim, resim cikmaz mikmaz diye aksam ben de bi yakiskli resmini aldim bizim esmer guzelinin:



bu baligin bana getirdigi hediye ise iste su:



boyle buyuk bir hediye beklemiyordum isin dogrusu. bu konuda samimi olduguma inanacaginizdan eminim, manevi degeri, maddi degerinin kat be kat ustunde elbette.

bu ortak bir organizasyondu ama birkac kisi bu isin daha fazla yukunu cektiler. ahmet abi, umit, mutlu, akin size fazladan tesekkurler. ozellikle trofe hediyesini
secen mutlu'ya.

bu arada ahmet abi, dedim ya seninle tanisabildigim icin "harbiden" cok memnun oldum. yenge alir, yurur, seni yaya birakir uyarayim

bu arada herkesin haberi olsun, trofe baligi, dolayisiyla hediyeyi alacak olan,av donusu herkese cay ismarlayacakti. yol ustunde selcukta ugradigimiz yol ustu mekanda guzelce caylarimizi ictikten sonra, dogal olarak uzerime dusen odemeyi yapmak uzere hareket ettigimde su olay gerceklesti:

ben: kardes, bizim hesabi gorelim borcumuz ne kadar?
cayci: abi son gelenlerle toplam 70 cay. ...ytl ediyor.
ahmet abi: tamam sen burdan al...
ben: olur mu abi ne konustuk, hediyeyi alan caylari...(bu arada caycinin eline paralari sikistirir ve yurur giderim)
ahmet abi (cayciya): sen selcuklusun di mi?
cayci: evet abi.:
ahmet abi: o zaman o parayi alamazsin......
????????????????????????????????????????????:

ahmet abinin bakislari, benim soru isareti ve cayci cocugun kaygi dolu gozleri, cayci cocugun parayi benim elime geri vermeye calismasiyla sonuclanan bir konusma.

velhasil caylar da mandarinler gibi ahmet abidendi haberiniz olsun

huysuz kaptan amca, balcik dipli avlaklar, yatik deniz, sifir dalga, sifir ruzgar, ben denize geri attikca israrla oltama gelen istavritler, focanin cop gibi hemcinslerini aratan kupesler, sonsuz borek, cay, kahve, mesrubat, tekir, mumlu "mandarin", kovalar, baliklar oduller anlata anlata bitmez. bitmesin de...

asil anlatilamaycak olan o dostluk, o samimiyet, o nese, o keyif ortami. gercekten kelimeler kifayetsiz. gozlerimizden okumaya calisin...