diyalog 2

Bu gün sabahtan bu iş mevzuunu düşündüm.Anne ve babalar çocukları binbir güçlükle okutuıyorlar.Çocuklare ilkokul başından itibaren büyük bir stres içinde mücadele ve sonunda bü günkü gibi imtihan ve kazananlar seviniyor ama oda zorluklarla okul bitince yine stres ve hayal kırıklığı.Bunların giderildiğini ben görememde bilmem siz görebilecekmisiniz.İnşallah sizin çektiklerinizi ilerde çocuklarınız çekmez .

 

Hoşbulduk

Şu sıcak pazar gününü evde geçirmek hem güzel hem de tuhaf geldi...Diren Ablanın dediği gibi o kadar yorucu günler ardından uzanmak zaplamak ayakları tavana dikmek sabah geç kalkmak akşam geç dönebilmek çok güzel...Ama bir yandan da yahu insanlar balıkta,denizde,ben napıyorum diyorum...Paradokslar oluşmaya başladı Galiba çok felsefe çalışmışım

 

Kışın damda ne işiniz var Gürol abi, Allah korusun bir düşerseniz...

Ben de birazdan çok uzun zamandır yapmadığım birşeyi yapacağım. Sadece ve sadece ben istediğim için, merak ettiğim için bir kitap okuyacağım. Normal insanlar gibi kitap okumayalı o kadar uzun zaman oldu ki... Bakalım becerebilecek miyim...Günlük gazeteleri okurken bile elimde kalem, düzeltme yapar buluyorum kendimi. Meslek hastalığı mıdır nedir Oku geç, sana ne noktasından virgülünden

 

Ufuk merhaba sendemi Diren gibi evde kaldın?

 

Gürol abiiii O evde kalmanın hangi evde kalma olduğunu biliyorum

Hem ben evde kalmadım ki, gördünüz işte gencim güzelim , benim gibi biri evde kalmış olabilir mi? Ben bana göre birini bulamıyorum o kadar.

 

Temenniler hep öyle tabi,gelecek daha güzel günler getirsin.Ama hergün daha kötüye gidiyoruz sanki,belki bizim çocuklarımız bizim bulduklarımızı da arayacaklar...